Opis publikacji. W podręczniku jasno i przystępnie, w formie pytań i odpowiedzi, omówiono kluczowe zagadnienia polskiego prawa spadkowego, takie jak: – pojęcie i skład spadku, – dziedziczenie ustawowe i testamentowe (w tym m.in. dokładne omówienie wymogów formalnych dla poszczególnych form testamentu oraz treść możliwych TEST NA UPRAWNIENIA BUDOWLANE – PRZYKŁADOWE PYTANIA Kogo powinien niezwłocznie zawiadomić o katastrofie budowlanej kierownik budowy? a) właściwy organ ( organy administracji architektoniczno-budowlanej ( Starosta, Wojewoda i GINB ) i nadzoru budowlanego ( PowiatowyINB, WojewódzkiINB i GłównyINB) , stosownie do ich właściwości) b) właściwego miejscowo prokuratora i Policję c) inwestora, inspektora nadzoru inwestorskiego i projektanta obiektu budowlanego, jeżeli katastrofa nastąpiła w trakcie budowy d) inne organy lub jednostki organizacyjne zainteresowane przyczynami lub skutkami katastrofy z mocy szczególnych przepisów Wymień organy nadzoru budowlanego po reformie administracyjnej : a) PINB – Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego b) WINB – Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego c) GINB – Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego Co należy dołączyć do wniosku o pozwolenie na budowę? 1) Projekt budowlany wraz z opiniami, uzgodnieniami, pozwoleniami i innymi dokumentami, wymaganymi przepisami szczególnymi 2) Dowód stwierdzający prawo dysponowania nieruchomością na cele budowlane 3) Decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, jeżeli jest ona wymagana zgodnie z przepisami o zagospodarowaniu przestrzennym 4) W przypadku obiektów usytuowanych na terenach zamkniętych i terenach, o których mowa w pkt 1 , postanowienie o uzgodnieniu z organem administracji architektoniczno-budowlanej, o której mowa w art. 82 projektowanych rozwiązań w zakresie : a) linii zabudowy oraz elewacji obiektów budowlanych projektowanych od strony dróg, ulic, placów i innych miejsc publicznych b) Przebiegu i charakterystyki technicznej dróg, linii komunikacyjnych oraz sieci uzbrojenia terenu, wyprowadzonych poza granice terenu zamkniętego, portów morskich i przystani morskich, a także podłączeń tych obiektów do sieci użytku publicznego. W jakim zakresie jest sprawowany nadzór autorski przez projektanta? a) stwierdzenie w toku wykonywania robót budowlanych zgodności realizacji z projektem b) uzgodnienie możliwości wprowadzenia rozwiązań zamiennych w stosunku do przewidzianych w projekcie, zgłoszonych przez kierownika budowy lub inspektora nadzoru inwestorskiego Kto powołuje powiatowego inspektora nadzoru budowlanego? PINB jest powoływany przez starostę spośród co najmniej trzech kandydatów wskazanych przez wojewódzkiego inspektora nadzoru budowlanego. Jeżeli starosta nie powoła powiatowego inspektora nadzoru budowlanego w terminie 30 dni od dnia przedstawienia kandydatów, wojewódzki inspektor nadzoru budowlanego wskazuje spośród nich kandydata, którego starosta powołuje na stanowisko powiatowego inspektora nadzoru budowlanego. Co w pozwoleniu na budowę określa właściwy organ? 1. W decyzji o pozwoleniu na budowę właściwy organ, w razie potrzeby: 1) określa szczególne warunki zabezpieczenia terenu budowy i prowadzenia robót budowlanych, 2) określa czas użytkowania tymczasowych obiektów budowlanych, 3) określa terminy rozbiórki: a) istniejących obiektów budowlanych nie przewidzianych do dalszego użytkowania, b) tymczasowych obiektów budowlanych, 4) określa szczegółowe wymagania dotyczące nadzoru na budowie, 5) nakłada obowiązek uzyskania pozwolenia na użytkowanie, jeżeli jest to uzasadnione względami bezpieczeństwa ludzi lub mienia bądź ochrony środowiska. 2. Właściwy organ w decyzji o pozwoleniu na budowę obiektu budowlanego, będącego zakładem pracy, nakłada obowiązek uzyskania pozwolenia na jego użytkowanie. Kto może być rzeczoznawcą budowlanym? 1. Rzeczoznawcą budowlanym może być osoba, która: 1) korzysta w pełni z praw publicznych, 2) posiada: a) dyplom ukończenia wyższej uczelni, b) uprawnienia budowlane bez ograniczeń oraz co najmniej 10 lat praktyki odbytej po ich uzyskaniu, c) opinie dwóch rzeczoznawców budowlanych odpowiedniej specjalności. Jakie warunki trzeba spełnić, aby uzyskać uprawnienia do projektowania bez ograniczeń i sprawdzania projektów architektoniczno – budowlanych? : a) posiadania wyższego wykształcenia odpowiedniego dla danej specjalności, b) odbycia dwuletniej praktyki przy sporządzaniu projektów, c) odbycia rocznej praktyki na budowie, Jakie warunki trzeba spełnić, aby uzyskać uprawnienia do projektowania w ograniczonym zakresie? : a) posiadania średniego wykształcenia odpowiedniego dla danej specjalności lub pokrewnego wyższego wykształcenia, b) odbycia pięcioletniej praktyki przy sporządzaniu projektów, c) odbycia rocznej praktyki na budowie, Co nie jest katastrofą budowlaną? Nie jest katastrofą budowlaną: 1) uszkodzenie elementu wbudowanego w obiekt budowlany, nadającego się do naprawy lub wymiany, 2) uszkodzenie lub zniszczenie urządzeń budowlanych związanych z budynkami, 3) awaria instalacji. Co to jest dziennik budowy? 1. Dziennik budowy stanowi urzędowy dokument przebiegu robót budowlanych oraz zdarzeń i okoliczności zachodzących w toku wykonywania robót i jest wydawany odpłatnie przez właściwy organ. 2. Przed rozpoczęciem robót budowlanych należy dokonać w dzienniku budowy wpisu osób, którym zostało powierzone kierownictwo, nadzór i kontrola techniczna robót budowlanych. Osoby te są obowiązane potwierdzić podpisem przyjęcie powierzonych im funkcji. Kiedy traci się uprawnienia do sprawowania samodzielnej funkcji technicznej w budownictwie? 1. O zakazie wykonywania samodzielnej funkcji technicznej w budownictwie orzeka się w przypadku znacznego społecznego niebezpieczeństwa czynu. 2. Zakaz wykonywania samodzielnej funkcji technicznej w budownictwie może być orzeczony również w stosunku do osoby, która: a) pomimo dwukrotnego upomnienia ponownie dopuściła się czynu, powodującego odpowiedzialność zawodową, b) uchyla się od złożenia nakazanego egzaminu. Kto na wniosek ukaranego orzeka o zatarciu kary i na jakich warunkach? 1. Organ, który orzekał w I instancji o odpowiedzialności zawodowej w budownictwie, na wniosek ukaranego, orzeka o zatarciu kary, jeżeli ukarany: 1) wykonywał samodzielną funkcję techniczną w budownictwie przez okres: a) 2 lat – w przypadku kary – upomnienie b) 3 lat – od złożenia egzaminu – w przypadku kary – upomnienie + ponowny egzamin, c) 5 lat – po przywróceniu prawa wykonywania samodzielnej funkcji technicznej w budownictwie – w przypadku kary – zakaz wykonywania samodzielnej funkcji w budownictwie, na okres od roku do 5 lat, połączonym z obowiązkiem złożenia w wyznaczonym terminie egzaminu 2) w okresach, o których mowa w pkt 1, nie był ponownie ukarany jedną z kar określonych jak wyżej. 2. Informację o zatarciu kary organ, o którym mowa w ust. 1, przesyła do wiadomości zainteresowanemu oraz jednostkom organizacyjnym, stowarzyszeniom i organom, o których mowa w art. 99 ust. 1. ( jednostce organizacyjnej zatrudniającej osobę ukaraną, właściwemu stowarzyszeniowi, organowi który wydał ukaranemu uprawnienia budowlane oraz Głównemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego). 3. Zatarcie kary podlega odnotowaniu w centralnym rejestrze ukaranych. Co powoduje konieczność uzyskania decyzji o zmianie pozwolenia na budowę? : 1. Istotne odstąpienie od zatwierdzonego projektu budowlanego lub innych warunków pozwolenia na budowę jest dopuszczalne jedynie po uzyskaniu decyzji o zmianie pozwolenia na budowę. 2. W przypadku naruszenia przepisu ust. 1, właściwy organ uchyla decyzję o pozwoleniu na budowę. W jakich przypadkach wygasa ważność pozwolenia na budowę? 1. Decyzja o pozwoleniu na budowę wygasa, jeżeli budowa nie została rozpoczęta przed upływem 2 lat od dnia, w którym decyzja ta stała się ostateczna lub budowa została przerwana na czas dłuższy niż 2 lata. 2. Rozpoczęcie lub wznowienie budowy, w przypadkach określonych w ust. 1 i w przypadku wcześniejszego uchylenia pozwolenia na budowę, może nastąpić po wydaniu nowej decyzji o pozwoleniu na budowę lub decyzji o pozwoleniu na wznowienie robót. Kiedy następuję rozpoczęcie budowy? Rozpoczęcie budowy następuje z chwilą podjęcia prac przygotowawczych na terenie budowy. Co zaliczamy do prac przygotowawczych na budowie? Pracami przygotowawczymi są: 1) wytyczenie geodezyjne obiektów w terenie, 2) wykonanie niwelacji terenu, 3) zagospodarowanie terenu budowy wraz z budową tymczasowych obiektów, 4) wykonanie przyłączy do sieci infrastruktury technicznej na potrzeby budowy. Prace przygotowawcze mogą być wykonywane tylko na terenie objętym pozwoleniem na budowę lub zgłoszeniem. Do czego obowiązany jest inwestor przed rozpoczęciem robót na które potrzebne jest pozwolenie na budowę? Inwestor jest obowiązany zawiadomić o zamierzonym terminie rozpoczęcia robót budowlanych, na które jest wymagane pozwolenie na budowę, właściwy organ oraz projektanta sprawującego nadzór nad zgodnością realizacji budowy z projektem, co najmniej na 7 dni przed ich rozpoczęciem, dołączając na piśmie: 1) oświadczenie kierownika budowy (robót), stwierdzające sporządzenie planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia oraz przyjęcie obowiązku kierowania budową (robotami budowlanymi), 2) oświadczenie inspektora nadzoru inwestorskiego, stwierdzające przyjęcie obowiązku pełnienia nadzoru inwestorskiego nad danymi robotami budowlanymi, w przypadku ustanowienia nadzoru inwestorskiego, 3) informację zawierającą dane zamieszczone w ogłoszeniu, o którym mowa w art. 42 ust. 2 pkt 2 (tablice informacyjną ,itd.) Do czego obowiązany jest kierownik budowy? Kierownik budowy (robót) jest obowiązany: 1) prowadzić dziennik budowy lub rozbiórki, 2) umieścić na budowie lub rozbiórce, w widocznym miejscu, tablicę informacyjną oraz ogłoszenie zawierające dane dotyczące bezpieczeństwa pracy i ochrony zdrowia; nie dotyczy to budowy obiektów służących obronności i bezpieczeństwu państwa oraz obiektów liniowych, 3) odpowiednio zabezpieczyć teren budowy (rozbiórki). O jakich zmianach obowiązany jest inwestor powiadomić organ? 1. Inwestor jest obowiązany bezzwłocznie zawiadomić właściwy organ o zmianie: 1) kierownika budowy lub robót, 2) inspektora nadzoru inwestorskiego, 3) projektanta sprawującego nadzór autorski, podając od kiedy nastąpiła zmiana. 2. Do zawiadomienia należy dołączyć oświadczenia osób, wymienionych w ust. 1, o przejęciu obowiązków. Kiedy wymagane jest uzyskanie pozwolenia na użytkowanie? 1. Uzyskanie pozwolenia na użytkowanie obiektu budowlanego jest wymagane, jeżeli właściwy organ: 1) nałożył taki obowiązek w wydanym pozwoleniu na budowę lub 2) stwierdził, że zgłoszony przez inwestora obiekt budowlany został wykonany z naruszeniem warunków, określonych w pozwoleniu na budowę lub 3) wydał, na podstawie art. 51 ust. 1 pkt 2 lub art. 71 ust. 3, decyzję nakazującą dokonanie określonych czynności, zmian lub przeróbek. 2. Uzyskanie pozwolenia, o którym mowa w ust. 1, jest wymagane także, jeżeli: 1) zachodzą okoliczności wymienione w art. 49 ust. 1 (upłynęło 5 lat od dnia zakończenia budowy obiektu budowlanego lub jego części, a jego istnienie nie narusza przepisów o zagospodarowaniu przestrzennym, w szczególności ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego). 2) przystąpienie do użytkowania obiektu budowlanego ma nastąpić przed wykonaniem wszystkich robót budowlanych. Co jest potrzebne do uzyskania przez inwestora pozwolenia na użytkowanie? 1. Do zawiadomienia o zakończeniu budowy obiektu budowlanego lub wniosku o udzielenie pozwolenia na użytkowanie inwestor jest obowiązany dołączyć: 1) oryginał dziennika budowy, 2) oświadczenie kierownika budowy: a) o zgodności wykonania obiektu budowlanego z projektem budowlanym i warunkami pozwolenia na budowę, przepisami i obowiązującymi Polskimi Normami, b) o doprowadzeniu do należytego stanu i porządku terenu budowy, a także – w razie korzystania – ulicy, sąsiedniej nieruchomości, budynku lub lokalu, 3) oświadczenie o właściwym zagospodarowaniu terenów przyległych, jeżeli eksploatacja wybudowanego obiektu jest uzależniona od ich odpowiedniego zagospodarowania, 4) protokoły badań i sprawdzeń, 5) inwentaryzację geodezyjną powykonawczą. Jakie organy powinien powiadomić inwestor, w stosunku do którego nałożono obowiązek uzyskania pozwolenia na użytkowanie po zakończeniu budowy? 1. Inwestor, w stosunku do którego nałożono obowiązek uzyskania pozwolenia na użytkowanie obiektu budowlanego, jest obowiązany zawiadomić, zgodnie z właściwością wynikającą z przepisów szczególnych, organy: 1) Inspekcji Ochrony Środowiska, 2) Inspekcji Sanitarnej, 3) Państwowej Inspekcji Pracy, 4) Państwowej Straży Pożarnej, o zakończeniu budowy obiektu budowlanego i zamiarze przystąpienia do jego użytkowania. 2. Niezajęcie stanowiska przez organy, wymienione w ust. 1, w terminie 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia, traktuje się jak nie zgłoszenie sprzeciwu lub uwag. W jakich sytuacjach zmiana sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części wymaga pozwolenia właściwego organu? 1. Zmiana sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części wymaga pozwolenia właściwego organu. Przepisy art. 32 stosuje się odpowiednio. 2. Przez zmianę sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części rozumie się w szczególności: 1) przeróbkę pomieszczenia z przeznaczeniem na pobyt ludzi albo przeznaczenie do użytku publicznego lokalu lub pomieszczenia, które uprzednio miało inne przeznaczenie bądź było budowane w innym celu, w tym także przeznaczenie pomieszczeń mieszkalnych na cele niemieszkalne, 2) podjęcie albo zaniechanie w obiekcie budowlanym lub jego części działalności zmieniającej warunki bezpieczeństwa pożarowego, powodziowego lub pracy, warunki zdrowotne, higieniczno-sanitarne lub ochrony środowiska, bądź wielkość lub układ obciążeń. 3. W razie zmiany sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części bez pozwolenia, o którym mowa w ust. 1, przepisy art. 50 i art. 51 stosuje się odpowiednio. W decyzji, o której mowa w art. 51 ust. 1, właściwy organ może nakazać właścicielowi albo zarządcy przywrócenie poprzedniego sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części. Co rozumiemy przez katastrofę budowlaną? Katastrofą budowlaną jest niezamierzone, gwałtowne zniszczenie obiektu budowlanego lub jego części, a także konstrukcyjnych elementów rusztowań, elementów urządzeń formujących, ścianek szczelnych i obudowy wykopów. Kto może sprawować samodzielne funkcje techniczne w budownictwie? Samodzielne funkcje techniczne w budownictwie, określone w ust. 1 pkt 1-5 (projektowanie, kierowanie robotami bud., nadzór inwestorski, kontrola techniczna, itd.), mogą wykonywać wyłącznie osoby posiadające odpowiednie wykształcenie techniczne i praktykę zawodową, dostosowane do rodzaju, stopnia skomplikowania działalności i innych wymagań związanych z wykonywaną funkcją, stwierdzone decyzją, zwaną dalej „uprawnieniami budowlanymi” wydaną przez organ samorządu zawodowego. Co zaliczamy do samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie? Za samodzielną funkcję techniczną w budownictwie uważa się działalność związaną z koniecznością fachowej oceny zjawisk technicznych lub samodzielnego rozwiązania zagadnień architektonicznych i technicznych oraz techniczno-organizacyjnych, a w szczególności działalność obejmującą: 1) projektowanie, sprawdzanie projektów architektoniczno-budowlanych i sprawowanie nadzoru autorskiego, 2) kierowanie budową lub innymi robotami budowlanymi, 3) kierowanie wytwarzaniem konstrukcyjnych elementów budowlanych oraz nadzór i kontrolę techniczną wytwarzania tych elementów, 4) wykonywanie nadzoru inwestorskiego, 5) sprawowanie kontroli technicznej utrzymania obiektów budowlanych, 7) rzeczoznawstwo budowlane. W jakich specjalnościach są udzielane uprawnienia budowlane? Uprawnienia budowlane są udzielane w specjalnościach: 1) architektonicznej, 2) konstrukcyjno-budowlanej, 4) instalacyjnej w zakresie sieci, instalacji i urządzeń: wodociągowych i kanalizacyjnych, cieplnych, wentylacyjnych i gazowych, 5) instalacyjnej w zakresie sieci, instalacji i urządzeń elektrycznych i elektroenergetycznych, 6) innych, ustalonych stosownie do art. 16 ust. 2. Wymień dwa rodzaje uprawnień budowlanych. Uprawnienia budowlane mogą być udzielane do: 1) projektowania, 2) kierowania robotami budowlanymi Jakie warunki trzeba spełnić, aby uzyskać uprawnienia do kierowania robotami budowlanymi bez ograniczeń? Uzyskanie uprawnień budowlanych do kierowania robotami budowlanymi bez ograniczeń wymaga: a) posiadania wyższego wykształcenia odpowiedniego dla danej specjalności, b) odbycia dwuletniej praktyki na budowie, Warunkiem zaliczenia praktyki zawodowej jest praca polegająca na bezpośrednim pełnieniu funkcji technicznej na budowie pod kierownictwem osoby posiadającej odpowiednie uprawnienia budowlane, a w przypadku odbywania praktyki za granicą pod kierunkiem osoby posiadającej uprawnienia odpowiednie w danym kraju. Należy zdać egzamin przed komisją egzaminacyjną po odbyciu praktyki. Jakie warunki trzeba spełnić, aby uzyskać uprawnienia do kierowania robotami budowlanymi w ograniczonym zakresie? Uzyskanie uprawnień budowlanych do kierowania robotami budowlanymi w ograniczonym zakresie wymaga: a) posiadania średniego wykształcenia odpowiedniego dla danej specjalności lub pokrewnego wyższego wykształcenia, b) odbycia pięcioletniej praktyki na budowie, Warunkiem zaliczenia praktyki zawodowej jest praca polegająca na bezpośrednim pełnieniu funkcji technicznej na budowie pod kierownictwem osoby posiadającej odpowiednie uprawnienia budowlane, a w przypadku odbywania praktyki za granicą pod kierunkiem osoby posiadającej uprawnienia odpowiednie w danym kraju. Należy zdać egzamin przed komisją egzaminacyjną po odbyciu praktyki. Jakie warunki trzeba spełnić, aby uzyskać uprawnienia do wykonywania na budowie na stanowisku majstra budowlanego i kierowania w powierzonym zakresie robotami budowlanymi? Uzyskanie uprawnień budowlanych do wykonywania pracy na budowie na stanowisku majstra budowlanego i kierowania w powierzonym zakresie robotami budowlanymi wymaga – posiadania co najmniej wykształcenia zasadniczego i dyplomu mistrza w odpowiednim zawodzie budowlanym. Kiedy można rozpocząć roboty budowlane? Po uzyskaniu pozwolenia na budowę lub rozbiórkę, montażu czy remoncie obiektu budowlanego (jeśli jest wymagane) Co należy do obowiązków inwestora ? : 1. Do obowiązków inwestora należy zorganizowanie procesu budowy z uwzględnieniem zawartych w przepisach zasad bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, a w szczególności zapewnienie: a) opracowania projektu budowlanego i, stosownie do potrzeb, innych projektów, b) objęcia kierownictwa budowy przez kierownika budowy, c) opracowania planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, d) wykonania i odbioru robót budowlanych – przez osoby o odpowiednich kwalifikacjach zawodowych. 2. Inwestor może ustanowić inspektora nadzoru inwestorskiego na budowie. 3. Inwestor może zobowiązać projektanta do sprawowania nadzoru autorskiego. Czy można odmówić wydania decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu? 1. Dla obszarów, dla których, zgodnie z art. 13 ust. 1, istnieje obowiązek sporządzania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, postępowanie administracyjne w sprawie ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu zawiesza się do czasu uchwalenia planu. 2. Dla obszarów nie wymienionych w ust. 1, a w odniesieniu do których nastąpiło ogłoszenie o przystąpieniu do sporządzenia lub zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, o którym mowa w art. 18 ust. 2 pkt 1, postępowanie administracyjne w sprawie ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu można zawiesić na czas nie dłuższy niż 12 miesięcy od dnia tego ogłoszenia. Jeżeli w okresie zawieszenia postępowania administracyjnego nie uchwalono miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub nie dokonano jego zmiany, stosuje się odpowiednio przepisy art. 44 albo ustala się warunki zabudowy i zagospodarowania terenu na podstawie obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. ( 1999r. Nr15 poz 139 z póź. zm. „Ustawa o zagospodarowaniu przestrzennym” ) Nie można odmówić ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, jeżeli zamierzenie jest zgodne z przepisami prawa i ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, z zastrzeżeniem art. 2 ust. 2. (w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego ) Ile decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu można wydać w stosunku do tego samego terenu? 1. Dla tego samego terenu decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu można wydać więcej niż jednemu wnioskodawcy, doręczając odpis decyzji do wiadomości pozostałym wnioskodawcom i właścicielowi lub użytkownikowi wieczystemu nieruchomości, z zastrzeżeniem ust. 1a. 1a. W przypadku inwestycji liniowych wprowadzonych do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego właścicielom i użytkownikom wieczystym nieruchomości, na których inwestycje te mają być realizowane, przekazuje się informacje o wydaniu decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. 2. Decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu nie rodzi praw do terenu oraz nie narusza prawa własności i uprawnień osób trzecich. Informację tej treści zamieszcza się w decyzji. 3. Wnioskodawcy, który nie uzyskał prawa do terenu, nie przysługuje roszczenie o zwrot nakładów poniesionych w związku z otrzymaną decyzją ustalającą warunki zabudowy i zagospodarowania terenu. Kiedy wygasa ważność decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu? Wójt, burmistrz albo prezydent miasta, z zastrzeżeniem art. 50a, stwierdza, w drodze decyzji, wygaśnięcie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, jeżeli: 1) inny wnioskodawca uzyskał pozwolenie na budowę, 2) zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 35 ust. 1. ( Z dniem wejścia w życie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub jego zmiany wygasają wydane uprzednio decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, sprzeczne z ustaleniami tego planu ). Na jakiej podstawie wydaje się decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu? 1. W sprawach ustalania warunków zabudowy i zagospodarowania terenu orzeka się, w drodze decyzji, na podstawie ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku planu, z zastrzeżeniem art. 13 ust. 1, na podstawie przepisów szczególnych. 2. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu przygotowuje osoba posiadająca uprawnienia urbanistyczne. 3. Decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, z zastrzeżeniem ust. 3a i 3b, wydaje wójt, burmistrz albo prezydent miasta, po uzyskaniu uzgodnień lub decyzji wymaganych ustawą i przepisami szczególnymi. 3a. W odniesieniu do terenów zamkniętych, w rozumieniu przepisów Prawa budowlanego, decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu wydaje wojewoda. 3b. W stosunku do morskich wód wewnętrznych i morza terytorialnego decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu wydaje dyrektor właściwego miejscowo urzędu morskiego. 3c. W przypadku inwestycji wykraczających poza obszar jednej gminy decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, dotyczącą terenu położonego w granicach jednego województwa, wydaje wójt, burmistrz lub prezydent miasta, na obszarze właściwości którego znajduje się największa część terenu inwestycji, w porozumieniu z zainteresowanymi wójtami, burmistrzami lub prezydentami miast. 4. Decyzje, o których mowa w ust. 1 i 2, wydaje się po uzgodnieniu z: 3) Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej, w odniesieniu do inwestycji lokalizowanych w miejscowościach uzdrowiskowych – zgodnie z odrębnymi przepisami, 4) działającym w imieniu wojewody wojewódzkim konserwatorem zabytków, w odniesieniu do obszarów i obiektów objętych ochroną konserwatorską, 5) dyrektorem właściwego urzędu morskiego, w odniesieniu do obszarów pasa technicznego, ochronnego, morskich portów i przystani, 6) właściwym organem państwowego nadzoru górniczego, w odniesieniu do terenów górniczych, 7) dyrektorem regionalnego zarządu gospodarki wodnej, w odniesieniu do przedsięwzięć, które wymagają pozwolenia wodnoprawnego. 8) Prezesem Urzędu Lotnictwa Cywilnego w odniesieniu do obszarów lotnisk i ich otoczenia. Co w decyzji o pozwoleniu na budowę określa właściwy organ? 1. W decyzji o pozwoleniu na budowę właściwy organ, w razie potrzeby: 1) określa szczególne warunki zabezpieczenia terenu budowy i prowadzenia robót budowlanych, 2) określa czas użytkowania tymczasowych obiektów budowlanych, 3) określa terminy rozbiórki: a) istniejących obiektów budowlanych nie przewidzianych do dalszego użytkowania, b) tymczasowych obiektów budowlanych, 4) określa szczegółowe wymagania dotyczące nadzoru na budowie, 5) nakłada obowiązek uzyskania pozwolenia na użytkowanie, jeżeli jest to uzasadnione względami bezpieczeństwa ludzi lub mienia bądź ochrony środowiska. 2. Właściwy organ w decyzji o pozwoleniu na budowę obiektu budowlanego, będącego zakładem pracy, nakłada obowiązek uzyskania pozwolenia na jego użytkowanie. Tagi Prawo budowlane
ROZDZIAŁ 2. PYTANIA TESTOWE NA UPRAWNIENIA BUDOWLANE W OGRANICZONYM ZAKRESIE – ĆWICZENIA / 35 2.1. Pytania z zakresu ustawy – Prawo budowlane / 35 2.1.1. Odpowiedzi / 84 2.2. Pytania z zakresu warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie / 92 2.2.1. Odpowiedzi / 129 2.3.
Prezentowana książka adresowana jest głównie do inwestorów i projektantów, a także pracowników administracji architektoniczno-budowlanej i nadzoru budowlanego. Opracowanie stanowi przywołanie i rozwiązanie istniejących w praktyce pytań i problemów związanych z projektowaniem, uzyskiwaniem wymaganych decyzji oraz przebiegiem postępowań administracyjnych z dziedziny prawa budowlanego. Prawo budowlane to dość skomplikowana dziedzina, w której coraz trudniej poruszać się zarówno samym inwestorom, jak i wyspecjalizowanym uczestnikom procesu inwestycyjno-budowlanego a szczególnie urzędnikom wydziałów nieruchomości czy geodezji. Z myślą o nich powstała właśnie książka oparta na doświadczeniach zdobytych w procesie doradztwa przez prawników na rzecz osób realizujących inwestycje budowlane oraz prowadzących postępowania administracyjne w tym zakresie. Autorzy podjęli się odpowiedzi na wybrane zagadnienia, jakie powstały w wyniku konkretnych pytań zadawanych im przez osoby na co dzień zajmujące się procesem inwestycyjno-budowlanym. Proces inwestycyjno-budowlany jest przede wszystkim uwarunkowany zagadnieniami o charakterze technicznym, ale dotyka wielu zakresów prawnych w tym prawa cywilnego czy prawa karnego. Jednak to prawo administracyjne jest obszarem regulacji prawnych, który przejął kształtowanie tego procesu tak dalece, że obecnie niemal na równi z względami technicznymi decyduje o jego przebiegu. To od przepisów prawa budowlanego zależy często czy dany cel można będzie w danym miejscu zrealizować jako inwestycję budowlaną. Przepisy prawa budowlanego należą do tych regulacji, które podlegają ciągłym nowelizacją i są powiązane z licznymi rozporządzeniami. Ponadto, istotnym elementem kształtowania się rozumienia obowiązujących przepisów stało się orzecznictwo sądów administracyjnych sprawujących kontrolę nad wykonywaniem kompetencji przez te organy. Wszystko to spowodowało, iż obecnie w procesie projektowania, budowy oraz użytkowania obiektów budowlanych występuje wiele problematycznych zagadnień prawnych, których cześć zostanie przybliżona i omówiona w niniejszej książce. Jednocześnie autorzy zaproponowali najlepsze ich zdaniem sposoby rozwiązania poruszanych problemów. Książka odpowiada na następujące pytania: Czy do zgłoszenia należy dołączyć decyzję o warunkach zabudowy? Czy organy mogą udostępniać prywatne projekty budowlane do wglądu osobom zainteresowanym? Czy na gruntach rolnych budować może tylko rolnik? Czy na zabudowę balkonu potrzeba pozwolenia na budowę? Czy roboty polegające na zabudowie loggi wymagają zgłoszenia czy pozwolenia na budowę? Czy w zakresie przedłożenia decyzji konserwatora zabytków, organ administracji architektoniczno-budowlanej powinien wezwać inwestora w drodze postanowienia z art. 35 PrBud? Czy odebranie korespondencji w trakcie trwania postępowania administracyjnego przez dorosłego domownika bądź sąsiada, uważa się za skuteczne doręczenie? Na kogo mają być wystawione warunki, opinie i uzgodnienia do wniosków o ZRID? Na wójta/burmistrza/prezydenta miasta, czy gminę? Czy właściciel lokalu ma obowiązek zezwolić na wejście do swojego lokalu w celu usunięcia np. awarii? Czy inwestor ma obowiązek legitymowania się prawem do dysponowania gruntem w przypadku postępowania z art. 51 PrBud? Nabywając niniejszą książkę, otrzymują Państwo: zebrane w jednym miejscu wszelkie informacje o interpretacji przepisów prawa budowlanego, praktyczną pomoc dla praktyków w dziedzinie inwestycji budowlanych, wskazanie sposobów rozstrzygnięć w postaci pytań i odpowiedzi z przytoczeniem przepisów i orzecznictwa. Najważniejsze zalety prezentowanej książki, dzięki którym szybciej wykonają Państwo swoje obowiązki i rozwiążą problemy z interpretacją przepisów prawa to: układ pytań i odpowiedzi, dokładne i przejrzyste prezentowanie poszczególnych zagadnień, wyróżnienie w treści istotnych orzeczeń i wyjaśnień, uwzględnienie zmian w przepisach i rozwiązań przejściowych. Pliki do pobrania Spis treści Wprowadzenie Darmowy fragment
\n \n\n prawo budowlane pytania i odpowiedzi

Prawo budowlane – sprawdź opinie i opis produktu. Zobacz inne Prawo i administracja, najtańsze i najlepsze oferty.

Egzamin na uprawnienia budowlane Na egzaminie na uprawnienia budowlane zaliczenie testu na poziomie 75% poprawnych odpowiedzi jest dopuszczeniem do II etapu egzaminu. Test trwa od 75 do 135 minut w zależności od liczby pytań, o której decyduje zakres uprawnień. Pytania z warunków technicznych nie należą do najłatwiejszych. Sprawdź odpowiedzi w naszym przykładowym zestawie pytań egzaminu na uprawnienia budowlane w zakresu: warunki techniczne... Odpowiedzi na pytania do egzaminu na uprawnienia budowlane z zakresu: warunki techniczne na podstawie Rozporządzenia w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. 1. C (par. 125 ust. 3) Wprowadzanie przewodów wentylujących piony kanalizacyjne do przewodów dymowych i spalinowych oraz do przewodów wentylacyjnych pomieszczeń jest zabronione. 2. C (par. 14 ust. 2) Dopuszcza się zastosowanie dojścia i dojazdu do działek budo wlanych w postaci ciągu pieszo-jezdnego, pod warunkiem że ma on szerokość nie mniejszą niż 5 m, umożliwiającą ruch pieszy oraz ruch i postój pojazdów. Polecamy również pytania egzaminacyjne na uprawnienia z działów:Prawo budowlane >>Ochrona przeciwpożarowa >> Bhp na budowie >> 3. B (par. 149 ust. 1) Strumień powietrza zewnętrznego doprowadzanego do pomieszczeń, niebędących pomieszczeniami pracy, powinien odpowiadać wymaganiom Polskiej Normy dotyczącej wentylacji, przy czym w mieszkaniach strumień ten powinien wynikać z wielkości strumienia powietrza wywiewanego, lecz być nie mniejszy niż 20 m3/h na osobę przewidywaną na pobyt stały w projekcie budowlanym. 4. B (par. 164 ust. 5) Przewody instalacji gazowej krzyżujące się z innymi przewodami instalacyjnymi powinny być od nich oddalone co najmniej o 0,02 m. 5. B (par. 21 ust. 1) Stanowiska postojowe dla samochodów powinny mieć wymiary wynoszące co najmniejszerokość 3,6 m i długość 5 m – w przypadku samochodów osobowych użytkowanych przez osoby niepełnosprawne. 6. C (par. 216 ust. 1) patrz tabela Autor: Ministerstwo Infrastruktury i Rozwoju 7. C (par. 31) 1. Odległość studni dostarczającej wodę przeznaczoną do spożycia przez ludzi, niewymagającej, zgodnie z przepisami dotyczącymi ochrony ujęć i źródeł wodnych, ustanowienia strefy ochronnej, powinna wynosić – licząc od osi studni – co najmniej: 1) do granicy działki – 5 m, 2) do osi rowu przydrożnego – 7,5 m, 3) do budynków inwentarskich i związanych z nimi szczelnych silosów, zbiorników do gromadzenia nieczystości, kompostu oraz podobnych szczelnych urządzeń – 15 m, 4) do najbliższego przewodu rozsączającego kanalizacji indywidualnej, jeżeli odprowadzane są do niej ścieki oczyszczone biologicznie w stopniu określonym w przepisach dotyczących ochrony wód – 30 m, 5) do nieutwardzonych wybiegów dla zwierząt hodowlanych, najbliższego przewodu rozsączającego kanalizacji lokalnej bez urządzeń biologicznego oczyszczania ścieków oraz do granicy pola filtracyjnego – 70 m. 2. Dopuszcza się sytuowanie studni w odległości mniejszej niż 5 m od granicy działki, a także studni wspólnej na granicy dwóch działek, pod warunkiem zachowania na obydwu działkach odległości, o których mowa w ust. 1 pkt 2-5. 8. C (par. 319 ust. 3) W budynku wolno stojącym o wysokości do 4,5 m i powierzchni dachu do 100 m2 dopuszcza się niewykonywanie rynien i rur spustowych, pod warunkiem ukształtowania okapów w sposób zabezpieczający przed zaciekaniem wody na ściany. 9. A (par. 57 ust. 2) W pomieszczeniu przeznaczonym na pobyt ludzi stosunek powierzchni okien, liczonej w świetle ościeżnic, do powierzchni podłogi powinien wynosić co najmniej 1:8, natomiast w innym pomieszczeniu, w którym oświetlenie dzienne jest wymagane ze względów na przeznaczenie – co najmniej 1:12. 10. C (par. 40 ust. 2) Nasłonecznienie placu zabaw dla dzieci powinno wynosić co najmniej 4 godziny, liczone w dniach równonocy, w godzinach W zabudowie śródmiejskiej dopuszcza się nasłonecznienie nie krótsze niż 2 godziny.

Cały egzamin ustny, niezależnie od rodzaju uprawnień o które kandydat się ubiega, trwa 60 minut, z czego 25 minut przeznacza się na przygotowanie. Liczba pytań, na które kandydat będzie musiał odpowiedzieć, zależy od rodzaju uprawnień: Jeśli kandydat ubiega się o uprawnienia do projektowania i kierowania robotami budowlanymi bez
NIK krytykuje tempo budowy morskich elektrowni Budownictwo Prawo gospodarcze Bezpieczeństwo energetyczne może być zagrożone, bo rząd nie podjął wystarczających działań w celu rozwoju morskiej energetyki wiatrowej – uważa NIK. Bariery to brak terminala instalacyjnego, niedostosowanie prawa i braki w sieci przesyłowej. Upłynęło już ok. 10 lat, od kiedy wydano pierwsze pozwolenia lokalizacyjne dla morskich farm wiatrowych (MFW), jednak żadna z takich farm dotąd nie powstała. Budowa przyłączy - po 10 sierpnia ani urzędnik, ani sąd nie podważy legalności Budownictwo Przyłącza stanowią niezbędny element większości inwestycji. Inwestorzy często decydują się na wyłączenie ich z zakresu pozwolenia na budowę. W związku ze zmianą prawa budowlanego od 10 sierpnia 2022 r. takie działanie nie będzie mogło być już podważane przez organy oraz sądy. Więcej na ten temat w Legal Alercie. Chcesz mieć w sierpniu wakacje kredytowe, złóż wniosek w lipcu Budownictwo Banki Kredyty Od 29 lipca osoby, które kupiły mieszkania za kredyty hipoteczne, mogą składać wnioski o wakacje kredytowe Jeśli ktoś nie chce płacić sierpniowej raty, musi się pospieszyć. Wniosek trzeba złożyć przed terminem jej zapłaty. Rzecznik Finansowy radzi, by zachować potwierdzenie jego złożenia. Ze wsparcia skorzystają złotówkowicze. Ustawa nie przewiduje tego rodzaju pomocy dla frankowiczów. Więcej na ten temat w Legal Alercie. Świadectwo energetyczne obowiązkowym załącznikiem nawet dla inwestorów indywidualnych Budownictwo Deweloperzy oraz inwestorzy indywidualni będą musieli dołączać świadectwa charakterystyki energetycznej budynków do zawiadomienia o zakończeniu budowy lub wniosku o udzielenie pozwolenia na użytkowanie. We wtorek Rada Ministrów przyjęła projekt w tej sprawie. Popękane ściany, nieszczelne okna - usuwanie wad według nowych zasad nie będzie łatwe Rynek i konsument Budownictwo Od 1 lipca kupujący mieszkanie są teoretycznie lepiej chronieni przez przepisy, także gdy chodzi o usuwanie usterek w mieszkaniu, ale tylko teoretycznie. W praktyce kupujący nie będą mieli lekko. Nowe zasady reklamacji są skomplikowane i kosztowne, bo wymagają zatrudnienia rzeczoznawcy budowlanego. Trudno też się zorientować, które zasady obowiązują - nowe czy może jeszcze stare. Ustawa podpisana - dziennik budowy będzie można prowadzić w formie elektronicznej Budownictwo Nowe technologie Prowadzenie dziennika budowy oraz dokumentowanie przebiegu robót budowlanych będzie możliwe w formie elektronicznej, co nie wyklucza prowadzenia tej dokumentacji w formie papierowej - wynika z przyjętej w czwartek przez Sejm nowelizacji Prawa budowlanego. Sejm zaakceptował jednocześnie poprawki Senatu, które dotyczą zmiany nazwy systemu do przechowywania elektronicznych książek obiektu budowlanego. Ocieplanie domów - premier zachęca, korzyść podatkowa topnieje Doradca podatkowy Budownictwo Do ocieplania domów przed zimą zachęcają nie tylko niedawne słowa premiera, ale też podatkowa ulga modernizacyjna. Niestety, realnie topnieje ona z miesiąca na miesiąc, bo jej kwota - 53 tys. zł - nie zmieniła się od 2019 roku. W tym czasie ceny materiałów i usług budowlanych poszły w górę o kilkadziesiąt procent. Jednak o jej waloryzacji na razie nie ma mowy. Budowa nie każdej wiaty wymaga zgłoszenia Budownictwo To, jakie formalności obowiązują przy budowie wiaty, w dużej mierze zależy od jej powierzchni. Wolnostojąca wiata do 35 mkw. wymaga zgłoszenia, ale już taka do 50 mkw. na działce przeznaczonej pod budownictwo mieszkaniowe, wolna jest od tego typu formalności. Prawo budowlane przewiduje jednak jeszcze inne ograniczenia. Wkrótce TSUE zdecyduje, co z roszczeniami banków wobec frankowiczów o wynagrodzenie Budownictwo Kredyty frankowe Trybunał Sprawiedliwości UE 12 października 2022 r. zajmie się najgorętszym ostatnio tematem dla frankowiczów, czyli tzw. wynagrodzeniem za korzystanie z kapitału kredytu w wypadku uznania umowy za nieważną. Obecnie w Polsce toczą się już tysiące postępowań sądowych z powództw banków przeciwko frankowiczom, które dotyczą właśnie wynagrodzenia za korzystanie z kapitału kredytu. Rząd przygotowuje kolejny program wspierający poprawę warunków mieszkaniowych Finanse samorządów Budownictwo Poprawa warunków życia w istniejącym zasobie mieszkaniowym, rozszerzenie programu budownictwa socjalnego i komunalnego, rozwiązania dotyczące premii termomodernizacyjnej i remontowej - to niektóre ze zmian proponowanych w przyjętym we wtorek przez rząd projekcie ustaw mających wspierać poprawę warunków mieszkaniowych. Program ma być realizowany w ramach KPO. Przejęcie terenu budowy to też przejęcie odpowiedzialności BHP Budownictwo Jeżeli wykonawca przejął protokolarnie od inwestora teren budowy, ponosi on aż do chwili oddania obiektu odpowiedzialność na zasadach ogólnych za szkody wynikłe na tym terenie. Dopóki protokolarne przekazanie nie nastąpi, odpowiedzialność ta obciąża inwestora - pisze dr Martyna Sługocka, autorka Legal Alertu. Podziemne garaże są wciąż różnie opodatkowane Samorząd terytorialny Podatki i opłaty lokalne Budownictwo Wciąż jest problem odmiennych stawek podatku od podziemnych stanowisk garażowych w budynkach wielorodzinnych. Podatek zależy od tego, czy jest to odrębna własność, czy tzw. pomieszczenie przynależne do lokalu mieszkalnego. Rzecznik praw obywatelskich po raz kolejny interweniuje w tej sprawie u ministra finansów. Sprawa miała już być uregulowana prawnie, jednak potrzebne do tego przepisy nie trafiły do ustawy. Z Rządowego Funduszu Rozwoju Dróg będzie można sfinansować więcej zadań Samorząd terytorialny Finanse samorządów Budownictwo Rozszerzenie zakresu finansowanych zadań o budowę, przebudowę i remont dróg dla pieszych i rowerów, dróg wojewódzkich oraz dróg do terminali intermodalnych i stref ekonomicznych - to niektóre z rozwiązań ustawy o Rządowym Funduszu Rozwoju Senat zaproponował w czwartek kilka poprawek o charakterze legislacyjnym do nowelizacji tej ustawy Nowa ustawa deweloperska – ważne zmiany dla kupujących mieszkania Rynek i konsument Budownictwo Od 1 lipca obowiązuje nowa ustawa deweloperska powołująca do życia Deweloperski Fundusz Gwarancyjny. Dzięki niemu klienci dewelopera mają czuć się bezpieczniej, bo nie stracą pieniędzy w razie jego upadłości. Nowe przepisy objęły również ochroną gotowe już mieszkania - pisze Maciej Górski, adwokat. Ale zaznacza, że na deweloperów zostanie nałożony szereg nowych obowiązków. Od 1 lipca nabywcy mieszkań lepiej chronieni, ale uderzy to ich po portfelach Rynek i konsument Budownictwo Od piątku zmienią się zasady zakupu mieszkań oraz domów na rynku pierwotnym. Teoretycznie klienci deweloperów będą lepiej chronieni, ale za bezpieczeństwo mogą zapłacić wyższymi cenami mieszkań. Przez dwa lata też wielu deweloperów będzie budowało mieszkania na starych zasadach. Nowe przepisy pełne są też nieprecyzyjnych i niedookreślonych regulacji. Rząd chce ratować inwestycje - pracuje nad ustawową waloryzacją kontraktów Zamówienia publiczne Budownictwo Prawo gospodarcze Tak złej sytuacji na rynku nie było od dawna. Z powodu szybujących w górę kosztów realizacja wielu inwestycji staje pod znakiem zapytania. Ministerstwo Rozwoju i Technologii pracuje więc nad przepisami przewidującymi waloryzację niektórych kontraktów w ramach zamówień publicznych. Tymczasem przedsiębiorcy chcą, by objęła ona wszystkie typy umów. Nie tylko domy do 70 mkw., ale wszystkie wille bez pozwolenia? Duże ryzyko Administracja publiczna Budownictwo Większe domy, nie tylko te do 70 mkw., także mają być budowane na uproszczonych zasadach i bez pozwolenia na budowę. W ten sposób politycy chcą zjednać sobie wyborców, ale, czy to się uda? Wbrew pozorom budowa bez formalności to żadne uproszczenie. Raczej kolejny przykład przerzucania ryzyka na inwestora, ale nie tylko na niego. Na zmianach ucierpią jego sąsiedzi. Szybko nie pozbędą się "gargamela" zza płotu. Wakacje dla konsumentów - samozatrudnionemu bank może nie zawiesić kredytu Rynek i konsument Budownictwo Finanse Tysiące samozatrudnionych mogą nie mieć żadnej szansy na skorzystanie z zapowiadanych przez rząd wakacji kredytowych. Chodzi o osoby, które kupiły mieszkanie na firmę i raty kredytowe wrzucają w koszty prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Prawo do wakacji kredytowych będzie przysługiwało bowiem tylko konsumentom, a przedsiębiorców do nich się przecież nie zalicza. Dom jest, ale bez podłączeń - państwo coraz częściej przenosi ryzyko budowy na inwestora Administracja publiczna Budownictwo Pod hasłem "mniej biurokracji" państwo stopniowo przerzuca odpowiedzialność związaną z budową na barki inwestorów. Tak jest w przypadku budowy domów do 70 mkw., które nie muszą posiadać kierownika budowy. Tymczasem o błąd w sztuce budowlanej nietrudno, podobnie jak o złą decyzję. Brzemienny w skutkach bywa też brak wcześniejszych uzgodnień w sprawie podłączeń do prądu, gazu czy kanalizacji. Rząd zdradził, jak chce adaptować biurowce i galerie handlowe na mieszkania Budownictwo Ukraina Ministerstwo Rozwoju i Technologii pracuje nad przepisami upraszczającymi przekształcanie starych biurowców, galerii handlowych oraz innych obiektów niemieszkalnych w budynki mieszkalne. W ten sposób chce zlikwidować chociaż częściowo lukę mieszkaniową. Po tym bowiem, jak do Polski przyjechało 3 miliony uchodźców wojennych, dramatycznie brakuje mieszkań. PRAWO BUDOWLANE 1 Ustawa z dnia 07 lipca 1994 r. - Prawo budowlane. 1.1 Tekst jednolity Dz.U.17.1332 z pó źniejszymi zmianami 1 art.1 Ustawa prawo budowlane normuje sprawy utrzymania i rozbiórki: A. tylko budynków mieszkalnych i u żyteczno ści publicznej. B. obiektów budowlanych. C. tylko budynków trwale zwi ązanych z gruntem.
Planowanie #DomuBezFormalności Czy możesz wybudować dom do 70 m kw. na terenie, który nie ma planu zagospodarowania przestrzennego Tak, o ile uzyskasz decyzję o warunkach zabudowy. Decyzje dla domu budowanego w uproszczonej procedurze wydawane są przez odpowiedni organ gminy, w ciągu 21 dni od złożenia wniosku w tej sprawie. Wniosek możesz złożyć przez Internet, listownie lub w urzędzie. Czy zawsze otrzymasz decyzję o warunkach zabudowy Jeśli chcesz wybudować dom do 70 m kw. na terenie, na którym nie ma planu zagospodarowania przestrzennego, potrzebujesz decyzji o warunkach zabudowy. Wydaje ją wójt, burmistrz lub prezydent. Zatem to organ gminy w której leży teren inwestycji, oceni, czy spełnia on warunki konieczne do otrzymania decyzji o warunkach zabudowy. Czy możesz wybudować dom do 70 m kw. na działce rolnej lub leśnej Możesz wybudować dom do 70 m kw. w uproszczonej procedurze na gruntach rolnych o klasach IV-VI, a więc mało przydatnych dla rolnictwa. W takim przypadku nie ma obowiązku uzyskiwania zgody na zmianę ich przeznaczenia. Jeśli chcesz wybudować dom do 70 m kw. na działce rolnej najwyższych klas (I-III) lub na działce leśnej, sprawdź, czy teren jest objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. W trakcie przyjmowania planu miejscowego przez gminę teren taki może zostać objęty zgodą ministra (właściwego do spraw rozwoju wsi lub do spraw środowiska) na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne. Jeżeli obszar nie jest objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, możesz wybudować dom na terenie rolnym po uzyskaniu decyzji o warunkach zabudowy, a także decyzji o wyłączeniu gruntu z produkcji rolnej. Szczegółowe informacje uzyskasz w urzędzie gminy lub miasta. Czy dom w programie możesz budować, jeśli posiadasz już inną nieruchomość Możesz budować dom w programie niezależnie od tego, czy posiadasz inne nieruchomości. Czy w uproszczonej procedurze możesz wybudować kilka domów Możesz być właścicielem kilku domów. Natomiast uproszczoną procedurę możesz zastosować, tylko w przypadku gdy budujesz w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Czy możesz wybudować dom rekreacyjny w uproszczonej procedurze, jeżeli na sąsiedniej działce wybudowany jest inny dom W uproszczonej procedurze możesz wybudować jeden dom rekreacyjny na każde 500 m kw. powierzchni działki. Ograniczenie to nie odnosi się do budynków wybudowanych na sąsiednich działkach. Pamiętaj jednak, że parametry zabudowy mogą wynikać z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy. W razie wątpliwości skontaktuj się z organem gminy lub miasta. Projekt #DomuBezFormalności Czy przy budowie domu do 70 m kw. możesz skorzystać z bezpłatnych projektów budowlanych Tak. Będą one dostępne w II kwartale 2022 roku, na stronie Głównego Urzędu Nadzoru Budowlanego. Jaka jest wymagana wielkość działki, na której można wybudować dom w programie W przypadku budowy domu mieszkalnego do 70 m kw nie ma ograniczenia gęstości zabudowy, należy jednak pamiętać o tym, iż czy działka posiada odpowiednie parametry dla budowy domu do 70 m kw. decydują ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, albo decyzja o warunkach zabudowy. Inaczej jest z budynkami rekreacyjnymi. Na 500 m kw. działki możesz wybudować jeden taki budynek, jednak także w tym przypadku zabudowa musi być zgodna z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego lub decyzją o warunkach zabudowy. Jakie wymagania musi spełniać dokumentacja projektowa dla domu budowanego w programie Dokumentacja ta nie różni się od dokumentacji dla domu budowanego na podstawie pozwolenia na budowę. Poza standardową dokumentacją potrzebujesz jedynie oświadczeń o tym, że: planowana budowa jest prowadzona w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych - składanego pod rygorem odpowiedzialności karnej, jeśli nie ustanowisz kierownika budowy – przyjmujesz odpowiedzialność za kierowanie budową dokumentacja dołączona do zgłoszenia jest kompletna. W przypadku budynku rekreacyjnego nie musisz składać projektu budowlanego, który opracował uprawniony architekt. Wystarczy szkic lub rysunek planowanej zabudowy. Czy w programie możesz wybudować dom z podpiwniczeniem W programie możesz wybudować dowolny dom mieszkalny, który ma nie więcej niż dwie kondygnacje. Taki dom może mieć podpiwniczenie, ale pamiętaj, że piwnica liczy się jako jedna kondygnacja. Do kogo zwrócić się, aby zaadaptować projekt domu do działki Tylko osoba, która ma odpowiednie uprawnienia budowlane, może zaadaptować projekt do działki. Czy budowa prowadzona w uproszczonej procedurze może zostać skontrolowana pod kątem prawidłowości działań Tak. Właściwe organy nadzoru budowlanego mogą skontrolować, czy dom do 70 m kw. jest budowany lub powstał w zgodzie z przepisami, w szczególności prawa budowlanego oraz o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Mogą to zrobić na każdym etapie realizacji inwestycji, także po jej zakończeniu. Jeśli organy te stwierdzą nieprawidłowości, podejmą działania, które wynikają z ustawy Prawo budowlane. Budowa #DomuBezFormalności Czy budując dom do 70 m kw. w uproszczonej procedurze, muszę mieć kierownika budowy​​​ Nie, nie musisz. Ty decydujesz, czy chcesz powierzyć obowiązki kierownika budowy specjaliście, czy chcesz kierować nią sam. Możesz przejąć rolę kierownika budowy. Jeśli czujesz się na siłach i masz odpowiednie kwalifikacje ‒ możesz kierować budową osobiście. Składasz stosowne oświadczenie i przejmujesz obowiązki kierownika budowy. Pamiętaj jednak, że wiąże się to również z odpowiedzialnością przypisaną do roli kierownika budowy. Czy możesz zlecić komuś rolę kierownika budowy W programie to ty wybierasz. Możesz sam pełnić obowiązki kierownika budowy albo zlecić to zadanie osobie, która ma uprawnienia budowlane. Co trzeba zrobić po zakończeniu budowy domu w programie Jeśli zbudowałeś dom w programie, zawiadom powiatowy inspektorat nadzoru budowlanego, że ukończyłeś budowę. Do zawiadomienia załączasz takie same dokumenty, jakich wymaga się przy budowie domu na podstawie pozwolenia na budowę. Dodatkowo kiedy zakończysz budowę domu do 70 m kw, dla której nie ustanowiono kierownika budowy, masz obowiązek dołączenia do zawiadomienia o zakończeniu budowy oświadczenia o: dokonaniu pomiarów powierzchni użytkowej budynku i poszczególnych lokali mieszkalnych, w sposób zgodny z przepisami; zgodności wykonania budynku z projektem budowlanym oraz przepisami techniczno-budowlanymi. Takie budynki są objęte także obowiązkiem geodezyjnej inwentaryzacji powykonawczej po ich wybudowaniu. Jeśli inspektorat nie wniesie sprzeciwu, w ciągu 14 dni od dnia, w którym złożyłeś zawiadomienie, możesz zamieszkać w swoim domu. Użytkowanie #DomuBezFormalności Czy w domu wybudowanym w programie można się zameldować Nie ma przeszkód, by zameldować się w takim domu. Czy możesz sprzedać lub wynająć dom wybudowany w uproszczonej procedurze Tak. Pomimo że ustawa nie określa warunków sprzedaży lub wynajmu domu do 70 m kw., możesz go sprzedać lub wynająć, jeśli zmieni się twoja sytuacja osobista lub majątkowa. Oświadczenie, że budowa ma na celu zaspokoić własne potrzeby mieszkaniowe, potwierdza stan faktyczny i prawny na dzień, w którym składasz oświadczenie. Oświadczenie to składasz pod rygorem odpowiedzialności prawnej. Ma ono przeciwdziałać nadużyciom rynkowym. Czy dom zbudowany w programie możesz w przyszłości rozbudować Tak. Należy jednak pamiętać o zachowaniu aktualnych przepisów i procedur wynikających z prawa budowlanego i ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Czy w domu budowanym w uproszczonej procedurze możesz przeznaczyć jedno pomieszczenie na działalność gospodarczą (np. pracownię krawiecką) Możesz przeznaczyć część domu na wykonywanie działalności gospodarczej. Musisz jednak zgłosić zmianę sposobu użytkowania odpowiedniemu organowi administracji architektoniczno-budowlanej. Pamiętaj, że lokal użytkowy w domu jednorodzinnym może mieć powierzchnię nie większą niż 30% całkowitej powierzchni budynku. Czy wybudowany w programie dom muszę zajmować „dożywotnio” Nie. Możesz przenieść własność takiego domu np. na dzieci lub inne osoby. Więcej informacji Jeśli nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania lub chcesz wiedzieć więcej o rozwiązaniach, które wprowadza Polski Ład, skorzystaj z infolinii: 22 765 64 64. Od poniedziałku do piątku, w godzinach od do możesz uzyskać kompleksową informację na temat obowiązujących przepisów prawnych, procedur administracyjnych i usług dostępnych drogą elektroniczną. Więcej informacji o infolinii i Multikanałowym Centrum Informacji ,,Polskiego Ładu”
Data 6 maja 2019. Prawo budowlane jest ustawą, która obejmuje zasady z zakresu projektowania, nadzorowania i rozbiórki budynków. Dodatkowo prawo budowlane reguluje działanie administracji publicznej. Podstawowe aspekty prawa budowlanego są bardzo mnogie. Ich znajomość jest konieczna do przeprowadzenia wszystkich procesów budowlanych
Egzamin na uprawnienia budowlane 2019 już w maju. Poniżej znajdziesz pytania testowe, które pojawiały się już na egzaminach w latach poprzednich. Być może pojawią się również na egzaminie w roku 2019? Zakres pytań obejmuje ustawę Prawo Budowlane. 1. W zgłoszeniu rozbiórki obiektu budowlanego należy określić: A. planowany termin zakończenia rozbiórki, B. rodzaj, zakres i sposób wykonywania robót rozbiórkowych, C. przyczyny rozbiórki obiektu budowlanego, 2. Kto wyznacza koordynatora przy budowie obiektu budowlanego wymagającego ustanowienia inspektorów nadzoru inwestorskiego w zakresie różnych specjalności ? A. kierownik budowy, B. projektant, C. inwestor, 3. Kto ponosi koszty zabezpieczenia obiektu budowlanego po katastrofie budowlanej ? A. zobowiązany, B. przepisy prawa nie regulują, C. właściwy organ nadzoru budowlanego, 4. Ustawa prawo budowlane normuje sprawy utrzymania i rozbiórki: A. obiektów budowlanych, B. tylko budynków trwale związanych z gruntem, C. tylko budynków mieszkalnych i użyteczności publicznej, 5. Czy wniosek o pozwolenie na użytkowanie obiektu budowlanego powinien zawierać: A. dziennik budowy z wpisem kierownika budowy i inwestora oraz wykonawcy o zakończeniu Budowy? B. oryginał dziennika budowy z wpisem kierownika budowy i inspektora nadzoru inwestorskiego, stosowne oświadczenia kierownika budowy, protokół badań i sprawdzeń oraz inwentaryzację geodezyjną powykonawczą? C. protokół końcowego odbioru obiektu budowlanego? 6. Przez remont obiektu budowlanego należy rozumieć: A. modernizację, B. odtworzenie stanu pierwotnego, C. bieżącą konserwację, 7. Pozwolenie na budowę części zamierzenia budowlanego może dotyczyć budowy: A. stanu surowego, B. części przedsięwzięcia inwestycyjnego, które może samodzielnie funkcjonować zgodnie z przeznaczeniem, C. stanu zerowego, 8. Projekt architektoniczno – budowlany powinien być sprawdzany przez: A. kolegium sprawdzające, B. osobę sprawdzającą, C. nadzór budowlany, 9. Ile egzemplarzy projektu budowlanego należy dołączyć do wniosku o pozwolenie na budowę: A. trzy, B. cztery, C. dwa, 10. Nadzór budowlany w dziedzinie górnictwa sprawują: A. właściwi terenowo powiatowi inspektorzy nadzoru budowlanego. B. inne organy określone w odrębnych przepisach. C. właściwi terenowo starostowie. 11. Organ nadzoru budowlanego ustala wysokość opłaty legalizacyjnej za wybudowanie obiektu budowlanego bez wymaganego zgłoszenia wydając: A. decyzję. B. tytuł wykonawczy. C. postanowienie. 12. Kogo właściwy organ po zakończeniu prac komisji zobowiązuje decyzją do podjęcia działań niezbędnych do usunięcia skutków katastrofy budowlanej? A. Inwestora, właściciela lub zarządcę, B. Użytkownika obiektu, C. Urząd gminy. 13. Czy w sytuacji chwilowej nieobecności kierownika rozbiórki powiatowy inspektor nadzoru budowlanego może przeprowadzić kontrolę terenu budowy? A. nie może, B. może, ale pod warunkiem, że inspektor nadzoru inwestorskiego zaakceptuje wyniki przeprowadzonej kontroli, C. w uzasadnionych przypadkach może, ale tylko w obecności przywołanego pełnoletniego świadka. 14. Niewielkie obiekty służące rekreacji takie jak piaskownice, huśtawki są przez ustawę Prawo budowlane zaliczane do: A. tymczasowych obiektów budowlanych, B. obiektów małej architektury, C. budowli. 15. Uczestnikiem procesu budowlanego jest: A. firma wykonawcza, B. biuro projektowe, C. inwestor. 16. Decyzję o wejściu na teren sąsiedniej nieruchomości, niezbędny do wykonania robót budowlanych, przy braku zgody właściciela nieruchomości wydaje: A. właściwy organ, B. właściwy sąd rejonowy, C. organ nadzoru budowlanego. 17. Niezbędne warunki dla osób niepełnosprawnych do korzystania z budynków należy zapewnić w budynkach: A. produkcyjnych, B. użyteczności publicznej, C. mieszkalnych. 18. Roboty budowlane może wstrzymać: A. projektant pełniący funkcję nadzoru autorskiego – wpisem do dziennika budowy, B. ogan nadzoru budowlanego – postanowieniem, C. inspektor nadzoru inwestorskiego – wpisem do dziennika budowy. 19. Postępowanie w sprawie odpowiedzialności zawodowej w budownictwie prowadzi: A. wojewoda, B. Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego, C. Okręgowy Sąd Dyscyplinarny. 20. W przypadku stwierdzenia, że obiekt budowlany może zagrażać życiu lub zdrowiu, właściwy organ nakazuje usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości w drodze: A. decyzji, B. pisma, C. postanowienia, Poprawne odpowiedzi na pytania na egzamin na uprawnienia budowlane 2019: 1. B. rodzaj, zakres i sposób wykonywania robót rozbiórkowych, 2. C. Inwestor, 3. A. zobowiązany, 4. A. obiektów budowlanych, 5. B. oryginał dziennika budowy z wpisem kierownika budowy i inspektora nadzoru inwestorskiego, stosowne oświadczenia kierownika budowy, protokół badań i sprawdzeń oraz inwentaryzację geodezyjną powykonawczą? 6. B. odtworzenie stanu pierwotnego, 7. B. części przedsięwzięcia inwestycyjnego, które może samodzielnie funkcjonować zgodnie z przeznaczeniem, 8. B. osobę sprawdzającą, 9. B. cztery, 10. B. inne organy określone w odrębnych przepisach. 11. C. postanowienie. 12. A. Inwestora, właściciela lub zarządcę, 13. C. w uzasadnionych przypadkach może, ale tylko w obecności przywołanego pełnoletniego świadka. 14. B. obiektów małej architektury, 15. C. inwestor. 16. A. właściwy organ, 17. B. użyteczności publicznej, 18. B. ogan nadzoru budowlanego – postanowieniem, 19. C. Okręgowy Sąd Dyscyplinarny. 20. A. decyzji, Frazy przydatne przy wyszukiwaniu informacji w tym temacie: egzamin na uprawnienia budowlane 2019, uprawnienia budowlane 2019 pytanie testowe, uprawnienia budowlane pytania egzaminacyjne,
stanowią podstawę do wykonywania czynności wyłącznie w zakresie objętym danym rzemiosłem w odniesieniu do obiektów budowlanych o kubaturze do 1000 m3. Zdobądź uprawnienia budowlane w jednej z wielu specjalności - architektonicznej, konstrukcyjno-budowlanej, mostowej, drogowej, kolejowej! Zadzwoń! ☎ 515 870 249. Test pisemny, czyli pierwszy etap egzaminu na uprawnienia budowlane Bhp to nie tylko zasady bezpiecznego wykonywania pracy, to dzisiaj również odrębna, ale międzydyscyplinarna dziedzina wiedzy o właściwych warunkach pracy. Od osób starających się o uprawnienia budowlane na egzaminie wymaga się dużej wiedzy o bhp na budowie, jak i przepisach ogólnych, określonych przez Kodeks pracy. Poniżej odpowiedzi na pytania naszego testu egzaminacyjnego na uprawnienia budowlane z zakresu: bhp na budowie... 1. Kto ponosi odpowiedzialność za stan bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładzie pracy? C. pracodawca[Kodeks pracy, 2. Bezpieczne dojście do stanowisk pracy powinno mieć na całej długości wysokość w świetle nie mniejszą niż: C. 2,00 m[Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, 3. W pomieszczeniach pracy należy zapewnić temperaturę odpowiednią do metody pracy i wysiłku fizycznego pracownika, lecz nie niższą niż: B. 14°C[Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, 4. Prace eksploatacyjne, stwarzające możliwość wystąpienia szczególnego zagrożenia dla zdrowia lub życia B. należy wykonywać na podstawie polecenia pisemnego[Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy urządzeniach energetycznych, Polecamy również zestawy egzaminacyjne na uprawnienia budowlane zainspirowane pytaniami opracowanymi przez PIIB w następujących dziedzinach: Prawo budowlane >>Warunki techniczne >>Ochrona przeciwpożarowa >> 5. Czy do prac eksploatacyjnych stwarzających możliwość wystąpienia szczególnego zagrożenia dla zdrowia lub życia zalicza się prace przy nieosłoniętych urządzeniach elektroenergetycznych znajdujących się pod napięciem? C. tak[Rozporządzenie Ministra Gospodarki w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy urządzeniach energetycznych, pkt 6] 6. Wysokość ogrodzenia wokół terenu budowy powinna wynosić co najmniej: B. 1,5 m[Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas wykonywania robót budowlanych, 7. Na rusztowaniach od strony ściany należy zastosować balustrady, jeżeli rusztowanie to jest odsunięte od ściany na odległość ponad: A. 0,2 m[Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas wykonywania robót budowlanych, 8. Przy prowadzeniu prac rozbiórkowych za pracę na wysokości uważa się prace wykonywane na wysokości nad poziom terenu C. co najmniej 1,0 m[Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas wykonywania robót budowlanych, 9. Roboty ciesielskie z drabin można wykonywać wyłącznie do wysokości: B. 3,0 m[Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas wykonywania robót budowlanych, 10. Strefę niebezpieczną, w której istnieje zagrożenie spadaniem z wysokości przedmiotów, ogradza się: A. balustradami[Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas wykonywania robót budowlanych,

Prawo budowlane 2019 praktyczny komentarz dla zarządców nieruchomości - Pytania i odpowiedzi Zastanawiasz się jak poprawnie użytkować zakupiony produkt? Porady na forum naszych ekspertów w mig rozwieją Twoje wątpliwości! Pytania i Odpowiedzi pomogą użytkownikom serwisu w poprawnym korzystaniu i cieszeniu się z nowo zakupionych

Kontrola dowodów księgowych jest konieczna Ordynacja Rachunkowość Doradca podatkowy Podstawą zapisów w księgach rachunkowych są dowody księgowe. Kwestia ich prawidłowości ma szczególne znaczenie. Dowody te stwierdzają bowiem dokonanie operacji gospodarczej, co pozostaje w związku z szeroko rozumianą sprawozdawczością finansową. Stąd istotnym zagadnieniem, którego jednostka nie może tracić z pola widzenia, jest zapewnienie kontroli ujmowania dowodów księgowych w księgach rachunkowych. Koszty pobytu w zakładzie opiekuńczo-leczniczym określa ustawa Pomoc społeczna Opieka zdrowotna Osoba przebywająca w zakładzie opiekuńczo-leczniczym ponosi koszty wyżywienia i zakwaterowania. Wysokość opłaty ustala kierownik zakładu, ale zgodnie w zasadami określonymi w ustawie. Przepisy precyzują, że wynosi ona 250 proc. najniższej emerytury, ale jednocześnie nie może być wyższa niż kwota odpowiadająca 70 proc. miesięcznego dochodu. Likwidacja konta IKZE podlega opodatkowaniu Domowe finanse PIT Rachunkowość IKZE, czyli indywidualne konto zabezpieczenia emerytalnego, jest jedną z form gromadzenia oszczędności emerytalnych. Korzystanie z tej formy oszczędzania daje prawo do ulgi podatkowej w postaci odliczania w zeznaniu rocznym dokonywanych wpłat od podstawy opodatkowania. Należy jednak pamiętać, że z wypłatą zgromadzonych środków może wiązać się obowiązek odprowadzenia podatku. Budowa nie każdej wiaty wymaga zgłoszenia Budownictwo To, jakie formalności obowiązują przy budowie wiaty, w dużej mierze zależy od jej powierzchni. Wolnostojąca wiata do 35 mkw. wymaga zgłoszenia, ale już taka do 50 mkw. na działce przeznaczonej pod budownictwo mieszkaniowe, wolna jest od tego typu formalności. Prawo budowlane przewiduje jednak jeszcze inne ograniczenia. Jak długo ważne jest skierowanie do poradni specjalistycznej? Opieka zdrowotna Skierowanie do specjalisty wystawione przez lekarza jest ważne, dopóki istnieje przyczyna i cel jego wystawienia, czyli dopóki mówić można o względach medycznych uzasadniających udzielenie specjalistycznego świadczenia zdrowotnego. W praktyce więc jest ważne do czasu realizacji świadczenia. Akty prawa miejscowego, choć obowiązują powszechnie, to na ograniczonym terenie Samorząd terytorialny Administracja publiczna Akty prawa miejscowego są jednymi ze źródeł powszechnie obowiązującego prawa w Polsce. Ustawowo upoważnione do ich stanowienia są organy jednostek samorządu terytorialnego i terenowe organy administracji rządowej. Choć obowiązują powszechnie, to tylko na ograniczonym terenie. Rozłożenie zaległości podatkowej na raty tylko po złożeniu wniosku Ordynacja Rachunkowość Doradca podatkowy Aby skorzystać z rozłożenia zaległości podatkowych na raty, konieczne jest złożenie wniosku. Musi być on uzasadniony ważnym interesem podatnika albo interesem publicznym. Urząd może przychylić się do wniosku, ale nie musi. Ważne jest zatem, aby właściwie uzasadnić powód, dla którego staramy się o rozłożenie płatności podatku na raty. Odpady budowlane są przyjmowane od mieszkańca, nie od firmy Środowisko Odpady Gmina powinna odbierać odpady komunalne takie jak: wata szklana, styropian czy papa, ale tylko od swoich mieszkańców, a nie od firm. Od przyszłego roku szykują się też zmiany w tym zakresie. Wejdą w życie przepisy, które przewidują obowiązek zbierania selektywnego odpadów budowlanych z podziałem na: drewno, gips, odpady mineralne, w tym beton, cegłę, płytki i materiały ceramiczne oraz kamienie. Prowadzący agroturystykę nie może zapominać o formalnościach Budownictwo Małe i średnie firmy Wymagania prawo-budowlane, jakie musi spełniać gospodarstwo agroturystyczne są ściśle uzależnione od szczegółowych okoliczności konkretnego przypadku. Jeżeli obiekt zmieni swoje przeznaczenie – z gospodarskiego na usługowy lub turystyczny – koniecznym stanie się uzyskanie decyzji o zmianie użytkowania obiektu. Sąd decyduje, czy odebrane zwierzę wróci do właściciela Prawo karne Samorząd terytorialny Odebranie zwierzęcia w trybie administracyjnym ma charakter tymczasowy, trwa do chwili prawomocnego rozstrzygnięcia sprawy karnej o znęcanie się nad nim. Dopiero jego wynik przesądzi ostatecznie o przepadku zwierzęcia albo powrocie do właściciela. Może to być zrealizowana w dwóch trybach, które różnią się chronologią zdarzeń. W trybie zwykłym lub w interwencyjnym. Decyzja nieostateczna, ale roboty budowlane można prowadzić pełną parą Samorząd terytorialny Budownictwo Nieruchomości Od 2017 roku roboty budowlane można rozpocząć, choćby decyzja starosty o pozwoleniu na budowę nadal była zaskarżalna. Kalkulacja ryzyka, jakie się z tym wiąże, skłania jednak inwestora do oczekiwania na jej ostateczność, ale już nie jej prawomocność. Tymczasem decyzja ostateczna, a decyzja prawomocna - nie są to pojęcia tożsame. Nie ma przepisów określających odległości od granicy działki wjazdu do garażu podziemnego Budownictwo Obecnie przepisy techniczne nie określają, jaka powinna być odległość od granicy działki do wjazdu do garażu podziemnego. Nie oznacza to jednak, że garaże podziemne nie powinny spełniać wymogów, o których mówi rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Teren kolejowy to niekoniecznie też obszar kolejowy Administracja publiczna Budownictwo „Teren kolejowy” i "obszar kolejowy" to nie są tożsame pojęcia. Na terenie kolejowym mogą znajdować się nie tylko budynki oraz infrastruktura typowo kolejowa, ale także inne obiekty, w tym nośniki reklamowe. Natomiast nie jest to dopuszczalne w wypadku obszaru kolejowego. Od opłat związanych z leasingiem można odliczyć VAT VAT Rachunkowość W przeważającej liczbie przydatków opłaty towarzyszące umowie leasingu są traktowane jako ściśle związane z tą umową, a co za tym idzie ich wartość wliczana jest do podstawy opodatkowania podatkiem VAT. To natomiast rodzi po stronie leasingobiorcy uprawnienie do odliczenia podatku naliczonego. Protokoły z okresowej kontroli stanu technicznego przechowuje się przez okres istnienia obiektu Budownictwo Obecnie właściciel lub zarządca obiektu budowlanego powinien przechowywać protokoły z kontroli stanu technicznego obiektu przez okres jego istnienia. Taki obowiązek przewiduje art. 63 prawa budowlanego. Nie zawsze tak było. Starsze przepisy nic nie mówiły na ten temat. Powierzenie obowiązków kierownika referatu w urzędzie - dopuszczalne Samorząd terytorialny Administracja publiczna Zatrudnienie na stanowisku pełniącego obowiązki kierownika wydziału, czy kierownika jednostki organizacyjnej gminy nie jest czymś rzadkim. Jednak, czy takie działanie pracodawcy samorządowego jest w pełni legalne, skoro brak jest ku temu podstawy prawnej? Orzecznictwo sądowoadministracyjne nie widzi przeszkód. Usuwanie wyrobów zawierających azbest tylko po uzyskaniu odpowiednich uprawnień Środowisko Budownictwo Demontaż azbestu na własną rękę, z pominięciem uprawnionego do tego podmiotu, jest zabroniony. Zajmuje się tym wyłącznie wyspecjalizowana firma, która musi uzyskać szereg zgód. Nie można też zapomnieć o przeszkoleniu pracowników, kierujących lub nadzorujących prace przy zabezpieczaniu i usuwaniu wyrobów z azbestu. Gmina użyczy swoje nieruchomości również przedsiębiorcom Samorząd terytorialny Ochrona konkurencji Gmina jako właściciel nie jest ograniczona w formach korzystania ze swoich nieruchomości - może je również oddać w użyczenie, podmiotom publicznym, ale i prywatnym. W tym drugim przypadku musi jednak uważać, by nie narazić się na zarzuty o udzielanie niedozwolonej pomocy publicznej. Ścieki z myjni są ściekami przemysłowymi - warsztat samochodowy potrzebuje więc pozwolenia Środowisko Prawo gospodarcze Na odprowadzanie ścieków powstających z mycia samochodów oraz posadzek przedsiębiorca prowadzący warsztat samochodowy musi uzyskać pozwolenie wodnoprawne. Takie pozwolenie wydaje się na dziesięć lat, a obowiązek jego uzyskania nakłada prawo ochrony środowiska oraz prawo wodne. Wycinka żywopłotu - do 25 metrów bez formalności, ale uwaga na ptaki Środowisko Nieruchomości Wycinka żywopłotu nie zawsze wymaga załatwienia formalności. Wystarczy, że swoją powierzchnią nie przekracza 25 mkw., a już takiego obowiązku nie ma. Trzeba upewnić się jednak, czy na żywopłocie nie znajdują się przypadkiem gniazda z pisklętami. Zwyczajowo okres lęgowy ptaków wypada między 1 marca, a 15 października, lecz w przypadku gatunków chronionych ochrona będzie obowiązywała cały rok.
Nowa publikacja Wydawnictwa Od.Nowa zawiera tekst jednolity ustawy Prawo budowlane wraz ze zmianami oraz wybrane akty wykonawcze do tej ustawy, tj. rozporządzenia: w sprawie warunków technicznych jakim powinnyodpowiadać budynki i ich usytuowanie, w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektubudowlanego, w sprawie ustalania geotechnicznych warunkówposadawiania obiektów budowlanych, a Pełna funkcjonalność tylko dla zalogowanych użytkowników. Załóż konto albo zaloguj się jeśli już je posiadasz. Egzamin ustny na uprawnienia budowlane składa się z od 4 do 10 pytań podzielonych na dwie części. W pierwszej praktykant odpowiada na pytania w z zakresu swojej specjalności. Natomiast w drugiej odpowiada z przebiegu praktyki zawodowej. Każda odpowiedź oceniana jest w skali od 0 do 5 punktów. Warunkiem zdania egzaminu jest uzyskanie minimum 67% maksymalnej wartości punktów. Wybierz tryb nauki Pytania z wybranego rozporządzenia Pytania z całego zakresu Po wybraniu trybu nauki oraz zakresu pytań włącza się moduł prezentacji pytań. Tryb: cały zakres | Ilość pytań: 2034 | ID pytania: 546 Jaki jest zakres okresowej, co najmniej raz na 5 lat kontroli obiektu budowlanego w czasie jego użytkowania? Pokaż odpowiedź Udzielonych odpowiedzi: 268 Pozostało: 1766 Następne pytanie Pełna funkcjonalność tylko dla zalogowanych użytkowników. Załóż konto albo zaloguj się jeśli już je posiadasz.
Z reguły dokumentem wykazującym prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane będzie akt notarialny. Akt potwierdza, że inwestor jest właścicielem nieruchomości niezabudowanej (gruntu) lub zabudowanej (grunt oraz budynki), a więc posiada prawo dysponowania nieruchomością. Należy jednakże zaznaczyć, że prawo do
Już z początkiem października 2019, na naszym serwerze umieszczona została nowa, zaktualizowana baza pytań testowych do nauki do egzaminu na uprawnienia budowlane. Uprzejmie zapraszamy do korzystania. Aktualizacji poddane zostały pytania i odpowiedzi z zakresu ustawy Prawo Budowlane, rozporządzeń: ws. warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, ws. samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie, o samorządach zawodowych architektów i inżynierów budownictwa, o drogach publicznych, prawo geodezyjne i kartograficzne, prawo energetyczne, prawo telekomunikacyjne.. i wielu innych. Zaktualizowane akty prawne niezbędne do egzaminu na uprawnienia budowlane. Pakiet zaktualizowanych aktów prawnych dostępny jest na naszej stronie bezpłatnie. Jedyne co jest wymagane, aby z niego skorzystać, to rejestracja w aplikacji TestMe!. Następnie, po zalogowaniu z zakładki „Pytania i akty prawne” pobrać można pytania, rozporządzenia i ustawy. Pytania i ich aktualizacje. Przypominamy, że każdy użytkownik zarejestrowany w aplikacji TestMe!, posiadający aktywne konto Premium, automatycznie uzyskuje dostęp do zaktualizowanych pytań. Nie ma konieczności instalowania żadnych aktualizacji. Baza pytań testowych posiada obecnie w swoich zasobach ponad 2560 pytań testowych. Zbudowana została na podstawie pytań pojawiających się na egzaminie na uprawnienia budowlane w latach poprzednich (2012-2019) oraz pytań ułożonych przez zespół współpracujący przy tworzeniu aplikacji. Nauka do egzaminu z aplikacją TestMe! Wykorzystanie aplikacji TestMe! zdecydowanie przyśpiesza przygotowania do egzaminu na uprawnienia budowlane. Najważniejsze jest ciągłe, wielokrotne powtarzanie pytań testowych, aż do utrwalenia. W tym właśnie celu powstało TestMe! Aplikację wypróbujesz bezpłatnie. Po zarejestrowaniu się otrzymujesz dostęp do pakietu pytań testowych z poprzednich lat. Aby przejść do rejestracji należy kliknąć baner po prawej stronie „REJESTRACJA” lub tutaj. Po wypróbowaniu programu zdecydujesz czy do egzaminu na uprawnienia budowlane przygotowywać się będziesz z użyciem TestMe! Uprawnienia Budowlane. Dokładny opis aplikacji znajdziesz – TUTAJ. przygotowanie do egzaminu na uprawnienia budowlane 2019, egzamin na uprawnienia budowlane,

Od stycznia 2021 roku obowiązują nowe Warunki Techniczne. Dowiesz się, w jaki sposób wpływają na podwyższenie kosztów budowy i przeczytasz, że montaż wentylacji mechanicznej nadal nie jest obowiązkowy. Zapoznasz się z przykładami absurdalnego prawa. Dowiesz się, że życie projektanta nie jest usłane różami.

Często zadawane pytania Uprawnienia budowlane rodzajeUprawnienia budowlane programPytania na uprawnienia budowlaneUprawnienia architektoniczneWypelniony dziennik praktyki zawodowejUprawnienia budowlane testyInformacje podstawowe Egzaminy na Uprawniania Budowlane przeprowadzane są przez Okręgowe Komisje Kwalifikacyjne i składają się z dwóch części: pisemnej - test jednokrotnego wyboru oraz ustnej przed 3-6 osobowym zespołem egzaminacyjnym. Egzamin swoim zakresem obejmuje wykazanie się znajomością procesu budowlanego oraz umiejętnościami praktycznego zastosowania wiedzy technicznej. Pytania na egzamin pisemny i ustny przygotowane są odrębnie dla każdego rodzaju pytań Przyjęto zasadę ilościowego doboru pytań testowych: – 30%–35% z zakresu ustawy – Prawo budowlane i przepisów wydanych na jej podstawie z wyłączeniem przepisów techniczno=budowlanych, – 25%-30% z przepisów techniczno – budowlanych, – 20%-30% z zakresu specjalności, – 5%-10% z zakresu przepisów związanych (pokrewnych), – 5%-10% z zakresu Kpa. Rodzaje egzaminów Czas egzaminu ustnego trwa od 45 do 135 minut podobnie jak czas na przygotowanie się do egzaminu pisemnego od 30 do 60 minut zależy od rodzaju egzaminu do jakiego przystępujemy. W zależności przebiegu praktyki zawodowej wyróżniamy następujące rodzaje egzaminów: - uprawnienia budowlane do projektowania - uprawnienia budowlane do kierowania robotami budowlanymi - uprawnienia budowlanego do projektowania i kierowania robotami budowlanymi W zależności od posiadanego wykształcenia wyróżniamy następujące rodzaje egzaminów: - uprawnienia bez ograniczeń - uprawnienia z ograniczeniami Egzamin pisemny Dla osób ubiegających się o uprawnienia budowlane, w zaleSności od rodzaju i zakresu uprawnień, test zawiera: 1) na uprawnienia bez ograniczeń we wszystkich specjalnościach łącznie do projektowania i do kierowania robotami budowlanymi: – 90 pytań testowych w tym: *50 pytań z zakresu Prawa budowlanego i przepisów wydanych na jego podstawie, z czego 23 pytania z przepisów techniczno-budowlanych *25 pytań z zakresu specjalności *9 pytań z zakresu przepisów związanych *6 pytań z zakresu Kpa – czas trwania egzaminów – 135 minut – wymagana ilość trafnych odpowiedzi – 68 2) na uprawnienia bez ograniczeń odrębnie: do projektowania albo do kierowania robotami budowlanymi: – 75 pytań testowych w tym: * 42 pytania z zakresu Prawa budowlanego i przepisów wydanych na jego podstawie z czego 20 pytań z przepisów techniczno-budowlanych * 20 pytań z zakresu specjalności * 8 pytań z zakresu przepisów związanych * 5 pytań z zakresu Kpa – czas trwania egzaminów – 115 minut – wymagana ilość trafnych odpowiedzi - 56 3)na uprawnienia w ograniczonym zakresie - łącznie na uprawnienia do projektowania i do kierowania robotami budowlanymi: – 60 pytań testowych w tym: * 35 pytań z zakresu Prawa budowlanego i przepisów wydanych na jego podstawie z czego 15 pytań z przepisów techniczno-budowlanych * 15 pytań z zakresu specjalności * 5 pytań z zakresu przepisów związanych * 5 pytań z zakresu Kpa – czas trwania egzaminów – 90 minut – wymagana ilość trafnych odpowiedzi – 45 4) na uprawnienia w ograniczonym zakresie - odrębnie do projektowania albo do kierowania robotami budowlanymi: – 45 pytań testowych w tym: * 25 pytań z zakresu Prawa budowlanego i przepisów wydanych na jego podstawie z czego 12 pytań z przepisów techniczno-budowlanych * 12 pytań z zakresu specjalności * 5 pytań z zakresu przepisów związanych * 3 pytania z zakresu Kpa – czas trwania egzaminów – 70 minut – wymagana ilość trafnych odpowiedzi – 34Egzamin ustny Egzamin ustny składa się z od 4 do 10 pytań przygotowanych przez Okręgową Komisję Kwalifikacyjną z czego 50% pytań stanową pytania wybrane z Centralnego Zbioru Pytań Egzaminacyjnych natomiast pozostałe 50% pytań stanowią pytania opracowane indywidualnie przez Komisję z zakresu praktyki zawodowej zdającego. Odpowiedź na każde pytanie oceniana jest w skali od 0 do 5 punktów. Liczba pytań ustnych na poszczególne rodzaje uprawnień (dotyczy wszystkich specjalności): a) uprawnienia bez ograniczeń we wszystkich specjalnościach łącznie do projektowania i do kierowania robotami budowlanymi: – 10 pytań; czas na odpowiedź do 50 min.; wymagana ilość punktów: 34 na 50 możliwych, b) uprawnienia bez ograniczeń odrębnie do projektowania lub do kierowania robotami budowlanymi: – 8 pytań; czas na odpowiedź do 40 min.; wymagana i lość punktów: 27 na 40 możliwych, c) uprawnienia w ograniczonym zakresie łącznie do projektowania i do kierowania robotami budowlanymi: – 8 pytań; czas na odpowiedź do 40 min.; wymagana ilość punktów: 27 na 40 możliwych, d) uprawnienia w ograniczonym zakresie odrębnie do projektowania albo do kierowania robotami budowlanymi: – 6 pytań; czas na odpowiedź do 30 min.; wymagana ilość punktów: 20 na 30 możliwych. Opracowane na podstawie Szczegółowego programy egzaminów na uprawnienia budowlane w specjalnościach i zakresach należących do kompetencji Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa określonych w ustawie z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo budowlane i w ustawie z dnia 5 grudnia 2000 roku o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów.
W wąskim ujęciu pojęcie prawa budowlanego obejmuje ustawę z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane oraz akty wykonawcze wydane do niej w formie rozporządzeń. Zakres przedmiotowy oraz podmiotowy prawa budowlanego został określony w art. 1, a następnie rozwinięty w dalszych jego postanowieniach. Celem regulacji zawartej w
Podatki od nieruchomości więcej Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Etiam pharetra, tellus sit amet congue vulputate, nisi erat iaculis nibh, vitae feugiat sapien ante eget
Цուηιςο едарсиሒ пኾдիвፔгሦዎеВоδоξу ቤևхοշօፍ
Ժо оциξ щетвιሪሪሯгωдоφаж екሶԵՒλ ζኅռεሯխдот
Ըп ጁяβԽዌዘ ሁռαцы րаծሻнጪнէբአ ջωμ መ
Екኙչεчащቫκ ቀчፕпсላаጆучезωցи есниглօб մаፆВровըчο υգուктፋνθቸ ሁርирυ
Program Uprawnienia Budowlane został zaktualizowany do stanu prawnego na sesję JESIEŃ 2023(PIIB) Jesień – Zima 2023. Egzamin na uprawnienia budowlane w PIIB – 17 listopad 2023. Egzamin na uprawnienia architektoniczne w IARP – 1 grudzień 2023. Aktualizacje programu są bezpłatne przez 1 rok od zakupu licencji.
Jakie przepisy dotyczące szczegółowych wymagań sanitarnohigienicznych obowiązują przedsiębiorców przy świadczeniu usług fryzjerskich, kosmetycznych, tatuażu i odnowy biologicznej? W sprawie wymagań dla lokalu przeznaczonego na ww. działalność usługową, uprzejmie informuję, że organem właściwym do udzielania informacji na zapytania dotyczące etapów planowania i realizacji ww. działalności jest państwowy powiatowy inspektor sanitarny, właściwy terenowo ze względu na lokalizację oferowanych usług. Przepisy prawa nie przewidują obowiązku zgłoszenia samego rozpoczęcia ww. działalności, jednakże stanowisko organów Państwowej Inspekcji Sanitarnej może być wymagane przepisami ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawa budowlanego (Dz. U. z 2019 r. poz. 1186, z późn. zm.), na etapie zmiany sposobu użytkowania (art. 71) lub w przypadku konieczności uzyskania pozwolenia na użytkowanie obiektu budowlanego (art. 56). Ponadto, może być konieczne uzyskanie zgód bądź opinii dotyczących odstępstwa od warunków technicznych, czy bezpieczeństwa i higieny pracy, wydawanych przez organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej szczebla wojewódzkiego i powiatowego. Odnosząc się do kwestii uzgadniania projektu lokalu usługowego wyjaśniam, że zgodnie z art. 3 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 59, z późn. zm.) do zakresu działania Państwowej Inspekcji Sanitarnej w dziedzinie zapobiegawczego nadzoru sanitarnego należy w szczególności uzgadnianie dokumentacji projektowej pod względem wymagań higienicznych i zdrowotnych dotyczących budowy oraz zmiany sposobu użytkowania obiektów budowlanych. W sprawie uzgodnień dokumentacji projektowej pod względem wymagań higienicznych i zdrowotnych, właściwym jest państwowy powiatowy inspektor sanitarny lub działający w imieniu państwowego inspektora sanitarnego uprawniony rzeczoznawca do spraw sanitarnohigienicznych. Uzgadnianie dokumentacji projektowej pod względem wymagań higienicznych i zdrowotnych przez właściwego państwowego powiatowego inspektora sanitarnego lub rzeczoznawcę do spraw sanitarnohigienicznych polega na sprawdzeniu dokumentacji projektowej i przeanalizowaniu zaplanowanych rozwiązań w aspekcie zgodności z zapisami prawa mającymi wpływ na stan sanitarnohigieniczny obiektu oraz możliwości wystąpienia w zrealizowanym na podstawie przedmiotowego projektu obiekcie zagrożeń dla życia i zdrowia człowieka. Państwowa Inspekcja Sanitarna dokonuje uzgodnień wyłącznie na wniosek zainteresowanych. Organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej pobierają opłaty za wykonane czynności związane z nadzorem sanitarnym na podstawie art. 36 ww. ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej. Ponadto ww. działalności regulują między innymi przepisy: ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. z 2019 r. poz. 59, z późn. zm.), w szczególności art. 16, ustawy z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 59, z późn. zm.), określająca wymagania dotyczące składu, oznakowania, przechowywania kosmetyków, ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2020 r. poz. 797, z późn. zm.), w zakresie postępowania z odpadami, rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. z 2020 r. poz. 797, z późn. zm.) - w zakresie zapewnienia wymagań w odniesieniu do pracowników w rozumieniu Kodeksu Pracy (Dz. U. z 2020 r. poz. 797, z późn. zm.), rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2020 r. poz. 797, z późn. zm.), w odniesieniu do pomieszczeń przeznaczonych na działalność. Zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi osoby inne niż udzielające świadczeń zdrowotnych podejmujące czynności, w trakcie wykonywania których dochodzi do naruszenia ciągłości tkanek ludzkich, są zobowiązane do wdrożenia i stosowania procedur zapewniających ochronę przed zakażeniami oraz chorobami zakaźnymi. Procedury powinny regulować sposób postępowania przy wykonywaniu czynności, w trakcie których dochodzi do naruszenia ciągłości tkanek ludzkich, zasady stosowania sprzętu poddawanego sterylizacji, sposoby przeprowadzania dezynfekcji skóry i błon śluzowych oraz dekontaminacji pomieszczeń i urządzeń. Należy podkreślić, że wszystkie sprzęty (narzędzia i materiały), wykorzystywane podczas zabiegów naruszających ciągłość skóry i tkanek, muszą być sterylne. Na wniosek podmiotu zobowiązanego do wdrożenia i stosowania procedur państwowy powiatowy inspektor sanitarny może zaopiniować te procedury. W latach 2012-2016 Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego - PZH wraz z partnerami realizował Projekt pn. „Zapobieganie zakażeniom HCV”, składający się z 5 głównych działań. Główny Inspektorat Sanitarny był partnerem Projektu nr 5 pn. „Edukacja pracowników wybranych zawodów zwiększonego ryzyka transmisji zakażeń krwiopochodnych i ogółu społeczeństwa w zakresie prewencji (HCV, HBV,HIV)”. Projekt 5 miał charakter edukacyjny i skupiał się na edukacji pracowników sektora usług pozamedycznych ( zakładów fryzjerskich, kosmetycznych, studiów tatuażu itp.), które przebiegają z naruszeniem ciągłości tkanek ludzkich, co przy braku zachowania odpowiednich procedur higienicznych może stanowić zagrożenie w postaci przeniesienia zakażenia drogą krwiopochodną. W ramach Projektu 5 została stworzona platforma e-learningowa, na której można zapoznać się z materiałami edukacyjnymi przygotowanymi przez wybitnych ekspertów. Link do platformy i strony Projektu to: Bezpieczeństwo sanitarno-higieniczne podczas zabawy w piaskownicy. Piaskownica – obiekt budowlany Podstawa prawna: art. 3 pkt 4 lit c i art. 5 Prawo budowlane. Obiekt małej architektury służących codziennej rekreacji, element placu zabaw. Piaskownicę należy projektować i budować: w sposób określony w przepisach, w tym techniczno-budowlanych biorąc pod uwagę przewidywany okres użytkowania, zgodnie z zasadami wiedzy technicznej, zapewniając spełnienie podstawowych wymagań dotyczących obiektów budowlanych określonych w załączniku I do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 305/2011 z dnia 9 marca 2011 r. [1].dotyczących higieny, zdrowia i środowiska, bezpieczeństwa użytkowania i dostępności obiektów, warunków użytkowych zgodnych z przeznaczeniem obiektu, w szczególności w zakresie: usuwania odpadów i możliwość utrzymania właściwego stanu technicznego. Piaskownica – Produkt Podstawa prawna: art. 2 ust. 2 ustawa z dnia 12 grudnia 2003 r. o ogólnym bezpieczeństwie produktów· zakresie przepisów art. 10 ust. 2-6 - art. 33 ustawy dotyczące obowiązków producentów i dystrybutorów w zakresie bezpieczeństwa produktów w zakresie, w jakim nie regulują tego przepisy odrębne. Piaskownica bezpieczna: wykonana z materiałów bezpiecznych, niestwarzających zagrożenia dla użytkowników, spełniająca szczegółowe wymagania dotyczące zasad projektowania, sposobu montażu oraz eksploatacji określone w normach z grupy PN-EN 1176 odnoszących się do wyposażenia publicznych placów zabaw oraz określających wymogi dla bezpiecznej nawierzchni na placach zabaw. Kto odpowiada za należyty stan sanitarno-higieniczny piaskownic Podstawa prawna art. 61 Prawo budowlane - zapewnienie właściwego stanu sanitarnotechnicznego Właściciel lub zarządca zobowiązany jest utrzymywać i użytkować piaskownicy w sposób zgodny z jego przeznaczeniem i wymaganiami ochrony środowiska, zapewniając spełnienie podstawowych wymagań higieny i zdrowia, utrzymania piaskownicy w należytym stanie sanitarno-technicznym i estetycznym, nie dopuszczając do nadmiernego pogorszenia jej właściwości użytkowych i sprawności technicznej, okresowo kontrolować, przynajmniej raz na pięć lat . Podstawa prawna: art. 22 ust. 1 ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi – zapewnienie właściwego stan sanitarno-higienicznego. Właściciel, posiadacz lub zarządca nieruchomością, na której znajduje się piaskownica jest obowiązany: utrzymywać nieruchomość w należytym stanie higieniczno-sanitarnym w celu zapobiegania zakażeniom i chorobom zakaźnym poprzez: prowadzenie prawidłowej gospodarki odpadami i ściekami; zwalczanie gryzoni, insektów i szkodników; usuwanie padłych zwierząt z nieruchomości; usuwanie odchodów zwierząt z nieruchomości. Zagrożenia sanitarno-epidemiologiczne w piaskownicy i ich źródła. Przykładowa grafika Zapewnienie bezpieczeństwa sanitarnego w piaskownicach Rodzicu/Opiekunie/Wychowawco: nie pozwalaj aby dziecko spożywało posiłki oraz napoje w trakcie zabawy w piaskownicy, pamiętaj o higienie rąk i twarzy dziecka każdorazowo po zakończonej zabawie w piaskownicy. Właścicielu/Zarządco piaskownicy: pamiętaj o stałym zabezpieczaniu piaskownic poprzez: ogradzanie terenów zabaw lub piaskownic, zasłanianie piaskownic na noc i w innych okresach ich nieużytkowania, wymienianie piasku w piaskownicy co najmniej przed oraz w trakcie sezonu letniego, wymienianie piasku w piaskownicy każdorazowo po stwierdzeniu w nim obecności widocznych zanieczyszczeń (odpadów, odchodów zwierzęcych i innych). Nadzór organów Państwowej Inspekcji Sanitarnej Zły stan sanitarno-higieniczny piaskownicy należy zgłosić do powiatowej stacji sanitarnoepidemiologicznej właściwej ze względu na jej występowanie. [1]Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 305/2011 z dnia 9 marca 2011 r. ustanawiające zharmonizowane warunki wprowadzania do obrotu wyrobów budowlanych i uchylające dyrektywę Rady 89/106/EWG ( UE L 88 z str. 5, z późn. zm.). Wymagania lokalowe i sanitarne dla żłobków/klubów dziecięcych. Opieka nad dziećmi w wieku do lat 3 może być organizowana w formie żłobka lub klubu dziecięcego. W ramach opieki w powyższych placówkach realizowane są funkcje: opiekuńcza, wychowawcza, edukacyjna. Opieka nad dzieckiem może być sprawowana do ukończenia roku szkolnego, w którym dziecko ukończy 3 rok życia lub w przypadku, gdy niemożliwe lub utrudnione jest objęcie dziecka wychowaniem przedszkolnym – 4 rok życia. Prowadzenie żłobka oraz klubu dziecięcego to działalność regulowana następującymi przepisami: ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3; rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 10 lipca 2014 r. w sprawie wymagań lokalowych i sanitarnych jakie musi spełniać lokal, w którym ma być prowadzony żłobek lub klub dziecięcy. Żłobki i kluby dziecięce mogą tworzyć i prowadzić: jednostki samorządu terytorialnego (gminy, powiaty, województwa tworzą żłobki i kluby dziecięce – w formie samorządowych jednostek budżetowych); instytucje publiczne (na przykład urząd, sąd, trybunał, NFZ, PAN); osoby fizyczne; osoby prawne i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej. Prowadzenie żłobka lub klubu dziecięcego wymaga wpisu do rejestru żłobków i klubów dziecięcych. Rejestr prowadzi odpowiednio: wójt, burmistrz lub prezydent miasta właściwy ze względu na lokalizację żłobka/klubu dziecięcego. Do tych organów należy wnieść wniosek o wpis do rejestru, przy użyciu systemu teleinformatycznego – Portal Informacyjno-Usługowy Emp@tia. Szczegółowe informacje w zakresie zakładania żłobków/klubów dziecięcych znajdują się w Poradniku Głównego Inspektora Sanitarnego – Opieka nad dziećmi w wieku do lat 3 w żłobkach i klubach dziecięcych – Aspekty higieniczne i zdrowotne, który dostępny jest pod linkiem uploads/2018/06/11-06-PORADNIK-GIS-Opieka-nad-dzie%C4% W kwestiach wątpliwych dotyczących indywidualnych rozwiązań projektowych właściwy jest państwowy powiatowy inspektor sanitarny. Pedikuloza (wszawica) w placówce oświatowo-wychowawczej. Co powoduje wszawicę? Najczęściej zarażają się dzieci w wieku 3-12 lat przez kontakty bezpośrednie w trakcie zabawy oraz nie w pełni wyrobione nawyki higieniczne, np. stosowanie wspólnych przedmiotów (szczotki, spinki,grzebienie, ubrania, nakrycia głowy, pluszowe zabawki, materace, pościel). Jakie są objawy wszawicy i jak ją rozpoznać? Pierwszym sygnałem wskazującym na obecność wszawicy jest uporczywe swędzenie, najbardziej intensywny w miejscu występowania pasożytów tj. okolicy skroniowej, ciemieniowej i potylicznej głowy. Może temu towarzyszyć zaczerwienienie głowy, szczególnie na linii włosów lub za uszami. Mogą występować przeczosy tj. drobne ranki i zadrapania spowodowane uporczywym świądem i drapaniem. Konsekwencją tego jest uszkodzenie skóry głowy, które może prowadzi do stanów zapalny i otwiera drogę do zakażeń bakteryjnych i/lub grzybiczych. W skrajnych przypadkach na głowie osoby zarażonej wszawicą pojawia się tzw. „kołtun” tj. włosy zlepione ropno-surowiczą wydzieliną. Jak leczyć wszawicę? W przypadku zdiagnozowania wszawicy należy bezwzględnie leczyć nie tylko samego pacjenta, ale także obserwować i ewentualnie leczyć wszystkie osoby kontaktujące się blisko z pacjentem (rodzina). Do zwalczenia wszawicy konieczne jest zastosowanie odpowiedniego preparatu, który skutecznie likwiduje pasożyty. Obecnie stosowane są preparaty w postaci lotionu, żelu, szamponu i/lub kremu, można je dostać w aptekach. W trakcie leczenia należy bezwzględnie przestrzegać zasad i zaleceń co do sposobu użycia, tj. właściwej aplikacji, czasu działania oraz powtarzania kuracji. Po użyciu preparatu należy wyczesać włosy gęstym grzebieniem (zabieg ten usuwa martwe wszy oraz odklejone gnidy). Potem grzebień należy starannie oczyścić (można wykonać to przez zamrażanie lub zanurzenie we wrzącej wodzie). Zastosowanie preparatu należy powtórzyć po 7-10 dniach. Specjalnym czynnościom poddane powinny być również rzeczy osobiste osoby zarażonej i osób z najbliższego otoczenia. Wszelkie ozdoby do włosów, grzebienie, szczotki należy wygotować lub zniszczyć. Ubrania, pościel należy wyprać w temperaturze co najmniej 60°C (temp. zabija wszy i ich jaja) lub chemicznie i wyprasować żelazkiem z funkcją pary szczególnie przy szwach. Rzeczy, których nie można wyprać trzeba spryskać preparatem owadobójczym, a następnie szczelnie zamknąć na 10 dni w foliowym worku, następnie wyczyścić na sucho lub mokro. W pomieszczeniach należy odkurzyć podłogę i meble. Pluszowe zabawki wyprać lub przetrzymać w zamrażalniku ok. 24-48 godzin. Kiedy wszawica jest wyleczona? Czas leczenia zależy od czasu trwania kuracji. Zasady i zalecenia co do sposobu użycia, tj. właściwej aplikacji, czasu działania oraz powtarzania kuracji znajdują się na opakowaniu i/lub ulotce dołączonej do opakowania odpowiedniego preparatu. Bezwzględnie nie wolno piętnować osoby dotkniętej wszawicą i jej rodziny! Wszawica może wystąpić w każdym środowisku niezależnie od statusu ekonomicznego i poziomu higieny. Powszechnie występująca stygmatyzacja pacjentów ze zdiagnozowaną wszawicą jest główną przyczyną braku wymiany informacji i tym samym utrudnia w znacznym stopniu podjęcie czynności mających na celu leczenie i zapobieganie tym pasożytom. Dlaczego wszawica powraca? Dbałość o higienę osobistą i status społeczny nie mają wpływu na częstość występowania wszawicy. Może się nią zarazić każda osoba przez kontakt z chorym lub jego rzeczami osobistymi. Zarażenie następuje w wyniku bliskiego kontaktu z chorym lub jego rzeczami osobistymi, ponadto zarażeniu się wszawicą sprzyjają duże skupiska ludzi. Działania szkoły w ramach profilaktyki wszawicy Zapewnienie warunków do bezpiecznego i higienicznego pobytu dzieci w placówkach oświatowych i opiekuńczych jest obowiązkiem dyrektora placówki. Postępowanie w przypadku stwierdzenia wszawicy w placówce: Dyrektor placówki zarządza dokonanie przez pielęgniarkę lub osobę upoważnioną kontroli czystości skóry głowy wszystkich dzieci grupie lub klasie oraz wszystkich pracowników szkoły lub placówki, z zachowaniem zasady intymności (kontrola indywidualna w wydzielonym pomieszczeniu). Kontrola może również zostać przeprowadzona z inicjatywy pielęgniarki lub higienistki szkolnej; Pielęgniarka (lub w sytuacji braku pielęgniarki lub higienistki szkolnej w placówce - opiekun dziecka) zawiadamia rodziców dzieci, u których stwierdzono wszawicę o konieczności podjęcia niezwłocznie zabiegów higienicznych skóry głowy. W razie potrzeby instruuje rodziców o sposobie działań, informuje też o konieczności poddania się kuracji wszystkich domowników i monitoruje skuteczność działań; jednocześnie informuje dyrektora placówki o wynikach kontroli i skali zjawiska; Dyrektor lub upoważniona osoba (nauczyciel lub opiekun) informuje wszystkich rodziców o stwierdzeniu wszawicy w grupie dzieci, z zaleceniem codziennej kontroli czystości głowy dziecka oraz czystości głów domowników; W przypadku, gdy rodzice zgłoszą trudności w przeprowadzeniu kuracji (np. brak środków na zakup preparatu), dyrektor szkoły lub placówki we współpracy z ośrodkiem pomocy społecznej, udzielają rodzicom lub opiekunom niezbędnej pomocy; Pielęgniarka lub higienistka szkolna po upływie 7 - 10 dni kontroluje stan czystości skóry głowy dzieci po przeprowadzonych zabiegach higienicznych przez rodziców; W sytuacji stwierdzenia nieskuteczności zalecanych działań, pielęgniarka zawiadamia o tym dyrektora placówki w celu podjęcia bardziej radykalnych kroków (zawiadomienie ośrodka pomocy społecznej o konieczności wzmożenia nadzoru nad realizacją funkcji opiekuńczych przez rodziców dziecka oraz udzielenia potrzebnego wsparcia). Higieniczny rozkład zajęć lekcyjnych. Prawidłowo skonstruowany rozkład zajęć lekcyjnych wpływa na zdrowie oraz możliwości psychofizyczne dzieci i młodzieży, a co za tym idzie na prawidłowy proces uczenia się i osiągane wyniki w nauce. § 2 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 31 grudnia 2002 roku w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach nakłada na dyrektora szkoły obowiązek zapewnia wszystkim uczniom bezpiecznych i higienicznych warunków pobytu w szkole, a także bezpieczne i higieniczne warunki uczestnictwa w zajęciach poza szkołą. Podstawą prawną systemu oceny rozkładów zajęć jest § 4 ww. rozporządzenia, który stanowi: „Plan zajęć dydaktyczno-wychowawczych uwzględnia: 1) równomierne obciążenie uczniów zajęciami w poszczególnych dniach tygodnia; 2) zróżnicowanie zajęć w każdym dniu; 3) możliwości psychofizyczne uczniów podejmowania intensywnego wysiłku umysłowego w ciągu dnia”. Dla zaspokojenia podstawowych potrzeb uczniów przy układaniu planów lekcji należy przestrzegać następujących zasad: zajęcia powinny rozpoczynać się o stałej porze, przy czym różnica czasu rozpoczynania zajęć w poszczególnych dniach tygodnia jest nie większa niż 1 godzina, różnica liczby godzin lekcyjnych pomiędzy kolejnymi dniami tygodnia jest nie większa od 1 godziny. Prawidłowo skonstruowany plan lekcji musi uwzględniać potrzebę wypoczynku między lekcjami. Czas trwania przerwy międzylekcyjnej powinien umożliwić uczniom krótki odpoczynek, dlatego też przerwa powinna trwać co najmniej 10 minut. Zaleca się również jedną przerwę 20 minutową, która umożliwi uczniowi spożycie posiłku (dopuszcza się dwie przerwy 15 min.). W klasach edukacji wczesnoszkolnej (I-III) nie ma klasycznego podziału na przedmioty, dlatego o czasie i długości przerw decyduje nauczyciel. Uczniom należy umożliwić różnorodność zajęć i przerw w nauce. Czas czynnej uwagi dziecka w tym wieku to około 20 minut. Naturalna potrzeba ruchu dziecka w wieku 6-9 lat uniemożliwia długotrwałą pracę w pozycji siedzącej, dlatego poszczególne lekcje powinny być dostosowane do możliwości dzieci. W klasach młodszych należy uwzględnić częstsze przerwy oraz stosowanie mikropauz, które pozwalają usunąć zmęczenie statyczne. Ważne! Plan lekcji układamy dla dzieci uwzględniając ich możliwości psychofizyczne. Czy istnieją bezpieczne ,,dopalacze” ? Nie, zażycie jakiegokolwiek ,,dopalacza” powoduje, że stajesz się królikiem doświadczalnym. Zazwyczaj po zażyciu narkotyku, bo ,,dopalacze” to groźne narkotyki, szybko następuje ,,zejście” objawiające się wyczerpaniem, zaburzeniami rytmu serca, nudnościami, niepokojem, stanami lękowymi. Nigdy nie masz pewności czy zażycie ,,dopalacza” nie skończy się śmiercią. Czy ,,dopalacze” są produktami naturalnymi ? Nie są. To produkty zawierające substancje chemiczne, działające psychoaktywnie na ośrodkowy układ nerwowy. Zażywając je wychodzisz ze śmiercią na spacer, z którego możesz już nie wrócić. Nawet, jeżeli trafisz do lekarza, może cię nie uratować, gdyż nigdy nie wiadomo jaka substancja była w danym ,,dopalaczu” i jaką można podać odtrutkę. Czy ,,dopalacze” uzależniają ? Tak. Czasami wystarczy spróbować jeden, dwa razy, a zawartość ,,dopalacza” może spowodować nieodwracalne zmiany w układzie nerwowym człowieka i prowadzić do uzależnienia. Niektóre nowe narkotyki mogą mieć działanie silniejsze niż tradycyjne narkotyki. Osoby uzależnione od ,,dopalaczy” mogą doświadczać głodu substancji, a zaprzestanie ich używania zazwyczaj jest bardzo trudne. Co robić, gdy mamy do czynienia z człowiekiem pod wpływem ,,dopalaczy”? W takim przypadku należy wezwać natychmiast pomoc lekarską. Jeżeli nastąpiła utrata przytomności, zaburzenia świadomości, zatrzymanie oddechu lub nadmierne pobudzenie dzwoń pod numer 112 i postaraj się opisać dyspozytorowi zaistniałą sytuację. Co mogę zrobić gdy podejrzewam, że w punkcie handlowo-usługowym sprzedawane są ,,dopalacze”? Zadzwoń na numer bezpłatnej infolinii Państwowej Inspekcji Sanitarnej, tzw. linii ,,dopalaczowej”: 800 060 800 lub na numer policji 997 i podziel się swoimi spostrzeżeniami. O swoim podejrzeniu możesz powiadomić bezpośrednio w Powiatowej Stacji Sanitarno Epidemiologicznej. Pamiętaj, w ten sposób możesz uratować czyjeś zdrowie i życie. Co mogę zrobić gdy znalazłam stronę internetową gdzie sprzedawane są ,,dopalacze”? Zgłoś sprawę na numer bezpłatnej infolinii 800 060 800 i podaj link do strony. Co mi grozi za sprzedaż ,,dopalaczy”? Zostanie na ciebie nałożona kara pieniężna w wysokości od 20 tys. zł. do 1 miliona zł. Za narażenie zdrowia i życia ludzkiego możesz odpowiadać także z art. 165 kodeksu karnego. Wtedy prócz kary pieniężnej możesz liczyć na wyrok od 6 miesięcy do 8 lat więzienia. Po czym poznać, że ktoś z moich bliskich jest pod wpływem ,,dopalaczy”? Osoba po zażyciu nowych narkotyków może być agresywna. ,,Dopalacze” mogą spowodować halucynacje, rozdrażnienie, stany lękowe czy też nadmierne pobudzenie lub też może być ospała i apatyczna. Osoba będąca pod ich wpływem może nie rozpoznawać najbliższych, być wobec nich agresywną. W takich przypadkach należy wezwać pomoc lekarską. Gdzie mogę się zgłosić jeśli ja bądź ktoś z moich bliskich jest uzależniony od dopalaczy? Musisz się zgłosić do najbliższej poradni leczenia uzależnień. Bazę takich placówek możesz uzyskać dzwoniąc pod numer bezpłatnej infolinii 800 060 800, lub wchodząc na stronę internetową Skąd wiemy, że dany produkt jest ,,dopalaczem”? Państwowa Inspekcja Sanitarna zleca wykwalifikowanym laboratoriom przeprowadzenie specjalistycznych badań składu chemicznego produktu oraz oceny przez ekspertów wpływu zidentyfikowanych substancji na organizm ludzki. Jak pomóc osobie, która bierze „dopalacze”? Osobie, która bierze dopalacze, może pomóc tylko specjalista zajmujący się leczeniem uzależnień oraz rodzina i przyjaciele, którzy będą wspierali chorego. Dlatego, jeśli ktoś z Twojego otoczenia ma ten problem pierwszą rzeczą, jaką należy zrobić, jest przekonanie go, żeby zwrócił się po pomoc do specjalisty oraz do rodziny. Osoba uzależniona jest w stanie wciągnąć w nałóg swoich znajomych. Może to grozić także Tobie. Moje dorosłe dziecko jest uzależnione i nie chce się leczyć. Nie mam już siły. W przypadku walki o osobę dorosłą, kiedy nie można zmusić jej do leczenia, sytuacja rzeczywiście może wydawać się trudna. A jednak dopóki dziecko żyje, dopóty jest nadzieja, że wyjdzie z nałogu – ale może się tak stać tylko wtedy, gdy będzie czuło zdecydowane NIE całej rodziny wobec narkotyków. Dlatego warto pójść na terapię dla osób współuzależnionych. Warto też skontaktować się z poradniami profilaktycznymi, gdzie można nauczyć się, jak zmotywować dziecko do podjęcia leczenia, a przede wszystkim zadbać o siebie, wzmocnić swoją psychikę, nabrać siły i pewności siebie. Proszę o informację odnośnie kierowania na leczenie osoby nieletniej. Art. 30 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii umożliwia skierowanie osoby uzależnionej od środków psychoaktywnych, która nie ukończyła 18 roku życia na przymusowe leczenie i rehabilitację. Stosowny wniosek do Sądu Rodzinnego właściwego dla miejsca zamieszkania osoby, której dotyczy może skierować przedstawiciel ustawowy, krewny w linii prostej, rodzeństwo, bądź faktyczny opiekun. Czas przymusowego leczenia i rehabilitacji nie jest określany z góry, przy czym nie może być on dłuższy niż dwa lata. W przypadku osiągnięcia przez osobę uzależnioną pełnoletniości przed ukończeniem leczenia i rehabilitacji, sąd może je przedłużyć na czas niezbędny do osiągnięcia celu leczenia i rehabilitacji, jednakże łącznie nie dłużej niż do dwóch lat. Jak pomóc osobie, bezpośrednio po zażyciu „dopalaczy”? zadzwonić na pogotowie pod numer 112 lub 999, zachować opakowanie po „dopalaczu” w celu łatwiejszej akcji ratowniczej, nie używać żadnych leków do przybycia lekarza. Znalazłam w domu woreczek z dziwną zawartością. Gdzie mogę sprawdzić, czy to jest narkotyk? Takie ,,znalezisko” należy dostarczyć na policję lub do stacji sanitarno-epidemiologicznej. Co to jest RASFF? RASFF, skrót od angielskich słów Rapid Alert System for Food and Feed, to System Wczesnego Ostrzegania o Niebezpiecznej Żywności i Paszach, który służy organom urzędowej kontroli w krajach będących członkami tego systemu do wymiany informacji o niebezpiecznej żywności, materiałach i wyrobach do kontaktu z żywością i paszach, a także o działaniach podejmowanych aby wyeliminować lub ograniczyć ryzyko związane z tymi produktami. Co to są ostrzeżenia publiczne dotyczące żywności? Ostrzeżenia te są komunikatami o żywności, która może potencjalnie stanowić zagrożenie dla zdrowia konsumentów, kierowanymi do opinii publicznej, przygotowywanymi przez Główny Inspektorat Sanitarny zgodnie z art. 10 rozporządzenia (WE) nr 178/2002. Główny Inspektorat Sanitarny informuje opinię publiczną, gdy zaistnieją podejrzenia, że dana żywność może stanowić zagrożenie dla zdrowia konsumentów. W informacjach Główny Inspektorat Sanitarny podaje nazwę takiej żywności określając jej rodzaj, charakterystykę podejrzewanego zagrożenia oraz środki podjęte lub, które są planowane w celu zapobieżenia rozprzestrzeniania się ryzyka. W przypadku, gdy Główny Inspektorat Sanitarny otrzymuje informację o potencjalnym lub istniejącym z całą pewnością ryzyku dotyczącym danej żywności, przygotowane na podstawie tej informacji ostrzeżenie podlega konsultacji z zaangażowanymi organami urzędowej kontroli żywności i podmiotami branży spożywczej. Ostrzeżenie nie stanowi decyzji administracyjnej i nie rozstrzyga o prawach i obowiązkach podmiotów działających na rynku spożywczym. Ma ono na celu wyłącznie poinformowanie opinii publicznej o możliwym ryzyku, biorąc pod uwagę zasadę ostrożności oraz obowiązek zapewnienia wysokiego poziomu ochrony zdrowia w Polsce. Czy konieczne jest zamieszczanie informacji o wartości odżywczej na żywności wytwarzanej przez małych producentów? Zależy to od spełnienia kilku warunków. Przepisami, w których określono obowiązek zamieszczania informacji o wartości odżywczej w etykietowaniu żywności oraz wskazano ewentualne zwolnienia z tego obowiązku są przepisy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności (…) (Dz. Urz. UE L 304 z dnia r., z W przepisach art. 6 ust. 3 tego rozporządzenia zezwolono na pominięcie niektórych obowiązkowych danych szczegółowych wskazując, że bez uszczerbku dla innych przepisów unijnych wymagających obowiązkowej informacji o wartości odżywczej, w odniesieniu do środków spożywczych wymienionych w załączniku V nie jest obowiązkowe podawanie informacji, o której mowa w art. 9 ust. 1 lit. l) (informacja o wartości odżywczej). Punkt 19 załącznika V odnosi się do żywności, w tym żywności wytwarzanej ręcznie, dostarczanej bezpośrednio przez wytwórcę małych ilości produktów konsumentowi finalnemu lub miejscowym placówkom handlu detalicznego bezpośrednio zaopatrującym konsumenta finalnego. W celu ustalenia czy w danym przypadku żywność może być zwolniona z obowiązku znakowania wartością odżywczą na podstawie tego wyjątku należy ocenić czy jednocześnie jest ona: wytwarzana w małych ilościach, oraz dostarczana bezpośrednio przez wytwórcę konsumentowi finalnemu lub miejscowym placówkom handlu detalicznego bezpośrednio zaopatrującym konsumenta finalnego. Dana żywność musi być zatem nie tylko wytwarzana w małych ilościach, ale również dostarczana bezpośrednio konsumentom lub miejscowym (lokalnym) placówkom handlu detalicznego (bez dodatkowych pośredników). Niespełnienie któregokolwiek z powyższych wymagań nie daje prawa do zwolnienia z obowiązku znakowania wartością odżywczą z tytułu określonego w punkcie 19 załącznika V. Przepisy rozporządzenia (UE) nr 1169/2011 nie definiują pojęcia „wytwórcy małych ilości żywności” czy „miejscowych placówek handlu detalicznego”. Kwestie te pozostawiono do ustalenia indywidualnie przez poszczególne państwa członkowskie. Przepisy krajowe obowiązujące w Polsce również nie definiują tych pojęć w kontekście ogólnym, niemniej jednak, można uznać, że z powyższego zwolnienia mogą korzystać: środki spożywcze pochodzenia zwierzęcego objęte rozporządzeniem Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 21 marca 2016 r. w sprawie szczegółowych warunków uznania działalności marginalnej, lokalnej i ograniczonej (Dz. U. z 2016 r. poz. 451), produkty zbywane w ramach rolniczego handlu detalicznego, o którym mowa w ustawie z dnia 9 listopada 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w celu ułatwienia sprzedaży żywności przez rolników do sklepów i restauracji (Dz. U. 2018 poz. 2242), jak również inne środki spożywcze, nieobjęte ww. przepisami, ale spełniające zbliżone wymagania odnośnie do wielkości produkcji oraz lokalizacji sprzedaży. Każdy przypadek może jednak wymagać indywidualnego rozpatrzenia. Przykładowo, zwolnienie nie będzie przysługiwać, gdy żywność jest dostarczona do placówek handlu detalicznego działających na terenie całego kraju lub kilku województw lub jest dostarczana do placówek handlu detalicznego za pośrednictwem hurtowni i innych pośredników. Czy mogę liczyć na dostępność informacji o alergenach odnośnie potraw serwowanych w restauracjach? Tak. Kwestie te regulują przepisy rozporządzenia (UE) nr 1169/2011[1]. Jak wskazano w motywie 4 preambuły do tego rozporządzenia, generalną zasadą prawa żywnościowego jest zapewnienie konsumentom podstawy do dokonywania świadomych wyborów dotyczących spożywanej przez nich żywności i uniemożliwienie jakichkolwiek praktyk, które mogłyby wprowadzić konsumenta w błąd. Obowiązkowe informacje nt. żywności mają również zapewnić bezpieczeństwo konsumentowi spożywającemu dany produkt spożywczy, co jest szczególnie istotne w przypadku osób cierpiących na alergie i nietolerancje pokarmowe. Wymagania dotyczące podawania informacji w odniesieniu do nieopakowanych środków spożywczych (do nich zaliczamy również dania oferowane w placówkach gastronomicznych) zostały określone w art. 44 rozporządzenia (UE) nr 1169/2011 oraz § 19 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w sprawie znakowania poszczególnych rodzajów środków spożywczych[2]. Przepisy § 19 ust. 1 ww. rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (MRiRW) wskazują, że w przypadku środków spożywczych oferowanych do sprzedaży konsumentowi finalnemu lub zakładom żywienia zbiorowego bez opakowania lub w przypadku pakowania środków spożywczych w pomieszczeniu sprzedaży na życzenie konsumenta finalnego lub ich pakowania do bezzwłocznej sprzedaży podaje się nazwę środka spożywczego wskazaną w sposób określony w art. 17 rozporządzenia nr 1169/2011; wykaz składników – zgodnie z art. 18–20 rozporządzenia nr 1169/2011, z uwzględnieniem informacji, o których mowa w art. 21 tego rozporządzenia (tj. wszelkich substancji lub produktów powodujących alergie lub reakcje nietolerancji). Zgodnie z § 19 ust. 2 ww. rozporządzenia MRiRW informacje te podaje się w miejscu sprzedaży na wywieszce dotyczącej danego środka spożywczego lub w inny sposób, w miejscu dostępnym bezpośrednio konsumentom. Ideą tego przepisu było umożliwienie zainteresowanym konsumentom zapoznanie się z wymienionymi informacjami przed dokonaniem zakupów/złożeniem zamówienia. Wskazany w przepisie „inny sposób” realizacji wymogu podawania informacji pozwala na wybranie najbardziej funkcjonalnej dla danego podmiotu formy podania informacji, np. poprzez zamieszczenie ich w różnego rodzaju katalogach, kartach, czy wyświetlaczach elektronicznych. Ważne jest, aby przekaz informacji był prosty, ogólnie dostępny i eliminował czynnik ludzki (np. zapytany kelner może z pośpiechu nie wymienić wszystkich alergizujących składników zawartych w danej potrawie), a konsument był świadomy, że może takie informacje uzyskać. Wykaz składników i alergenów powinien być tak przedstawiony, aby konsument mógł się z nim zapoznać w sposób bezpośredni, bez zwracania się o pomoc w tym zakresie do obsługi restauracji. Wykaz składników powinien zawierać wszystkie składniki, w tym również te wchodzące w skład składnika złożonego, a nie tylko alergenne – zgodnie z zasadami określonymi w art. 18-20 rozporządzenia (UE) nr 1169/2011. Przy czym dopuszcza się, aby szczegółowe wykazy składników dla poszczególnych potraw były umieszczone w ogólnie poszczególnych potraw były umieszczone w ogólnie dostępnym katalogu/księdze/wyświetlaczu elektronicznym, jeśli o ich istnieniu i miejscu wyłożenia konsument zostanie odpowiednio poinformowany, np. przez stosowne wpisy w cennikach, kartach menu, itp. Zaprezentowanie alergenów, np. wytłuszczonym drukiem w wykazie składników danego dania będzie spełnieniem wymagań zawartych w art. 21 rozporządzenia (UE) nr 1169/2011 określającym zasady prezentacji składników alergennych. [1] Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz. Urz. UE L 304 z str. 18, z [2]rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 23 grudnia 2014r. w sprawie znakowania poszczególnych rodzajów środków spożywczych (Dz. U. z 2015 r. poz. 29, z Jakie informacje o produkcie spożywczym powinny znajdować się na stronie Internetowej (zakup żywności przez Internet)? Informacje, których podanie w odniesieniu do żywności jest obowiązkowe wymieniono w przepisach art. 9 rozporządzenia (UE) nr 1169/2011 . Są to: nazwa żywności; wykaz składników; wszelkie składniki i substancje powodujące alergie lub reakcje nietolerancji; ilość określonych składników lub kategorii składników; ilość netto żywności; data minimalnej trwałości lub termin przydatności do spożycia; wszelkie specjalne warunki przechowywania lub warunki użycia; nazwa lub firma i adres podmiotu działającego na rynku spożywczym, o którym mowa w art. 8 kraj lub miejsce pochodzenia w przypadku przewidzianym w art. 26; instrukcja użycia, w przypadku, gdy w razie braku takiej instrukcji odpowiednie użycie danego środka spożywczego byłoby utrudnione; w odniesieniu do napojów o zawartości alkoholu większej niż 1,2% objętościowo, rzeczywista zawartość alkoholu; informacja o wartości odżywczej. W przypadku sprzedaży na odległość (sprzedaż przez Internet) żywności opakowanej ww. informacje, z wyjątkiem daty minimalnej trwałości lub terminu przydatności do spożycia, muszą być dostępne przed ostatecznym dokonaniem zakupu (art. 14 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1169/2011). Dodatkowe obowiązkowe dane szczegółowe dotyczące szczególnych rodzajów lub kategorii żywności wskazano w przepisach art. 10 rozporządzenia (UE) nr 1169/2011. Przykładowo, obowiązkowa jest informacja: „zawiera źródło fenyloalaniny” w przypadku, gdy w wykazie składników produktu zadeklarowano aspartam/sól aspartamu-acesulfamu). Pominięcie niektórych obowiązkowych informacji jest możliwe, jeśli zostało to wskazane w przepisach art. 16 ww. rozporządzenia. Np.: w przypadku ziół i przypraw nieobowiązkowe jest zamieszczanie informacji o wartości odżywczej. Co to jest Zintegrowany Wieloletni Krajowy Plan Kontroli MANCP? Zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 z dnia 15 marca 2017 r. w sprawie kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych przeprowadzanych w celu zapewnienia stosowania prawa żywnościowego i paszowego oraz zasad dotyczących zdrowia i dobrostanu zwierząt, zdrowia roślin i środków ochrony roślin, państwa członkowskie UE przygotowują Zintegrowany Wieloletni Krajowy Plan Kontroli. Zawiera on informacje dotyczące struktury i organizacji systemu urzędowej kontroli w Polsce obejmującego wszystkie sektory i wszystkie etapy łańcucha produkcji żywności w szczególności: a) żywności i bezpieczeństwa żywności, jej integralności i jakości zdrowotnej na każdym etapie produkcji, przetwarzania i dystrybucji żywności, w tym z przepisami mającymi na celu zapewnienie uczciwych praktyk handlowych oraz ochronę interesów konsumentów i zapewnienie im prawa do informacji, a także dotyczącymi wytwarzania i wykorzystywania materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością; b) zamierzonego uwalniania do środowiska organizmów genetycznie zmodyfikowanych (GMO) w celu produkcji żywności paszy; c) pasz i bezpieczeństwa pasz na każdym etapie produkcji, przetwarzania i dystrybucji pasz oraz stosowania pasz, w tym z przepisami mającymi na celu zapewnienie uczciwych praktyk handlowych oraz ochronę zdrowia i interesów konsumentów oraz zapewnienie im prawa do informacji; d) wymogów dotyczących zdrowia zwierząt; e) zapobiegania ryzyku dla zdrowia ludzi i zwierząt stwarzanemu przez produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego i produkty pochodne oraz ograniczania takiego ryzyka; f) wymogów dotyczących dobrostanu zwierząt; g) środków ochronnych przeciwko agrofagom roślin; h) wymogów dotyczących wprowadzania do obrotu i stosowania środków ochrony roślin oraz zrównoważonego pestycydów, z wyjątkiem sprzętu do aplikacji pestycydów; i) produkcji ekologicznej i etykietowania produktów ekologicznych; j) stosowania i oznakowania chronionych nazw pochodzenia, chronionych oznaczeń geograficznych i gwarantowanych tradycyjnych specjalności. Wieloletni Plan Kontroli uwzględnia działania: Państwowej Inspekcji Sanitarnej, Inspekcji Weterynaryjnej, Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa, Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych. Celem Wieloletniego Planu Kontroli jest skonsolidowanie i zintegrowanie na poziomie krajowym planów kontroli właściwych władz z poziomu centralnego, regionalnego i lokalnego wszystkich sektorów objętych prawem paszowym, żywnościowym, zdrowia i dobrostanu zwierząt oraz roślin. W Wieloletnim Planie Kontroli zawarto: przegląd struktury i zadań właściwych organów, wskazuje instytucje, które są wyznaczone jako właściwe organy odpowiedzialne za kontrole urzędowe na wszystkich szczeblach tj. centralnym, regionalnym i lokalnym, opis zadań i obowiązków organów urzędowej kontroli, wykaz laboratoriów referencyjnych, obszary dla których zostały wyznaczone oraz właściwe organy odpowiedzialne za te laboratoria, procedury wyznaczania laboratoriów urzędowej kontroli oraz rozwiązania mające zapewnić, że laboratoria te spełniają i działają zgodnie z odpowiednimi normami, opis organizacji i sposobu prowadzenia audytu właściwych organów na poziomie krajowym, regionalnym i lokalnym. Jakie badania żywności wykonuje Inspekcja? Państwowa Inspekcja Sanitarna corocznie opracowuje jednolity ramowy plan pobierania próbek do badania żywności w ramach urzędowej kontroli i monitoringu. Zgodnie z kompetencjami PIS obejmuje on urzędową kontrolę i monitoring żywności pochodzenia niezwierzęcego produkowanej i wprowadzanej do obrotu oraz produktów pochodzenia zwierzęcego znajdującego się w handlu detalicznym. Laboratoria Państwowej Inspekcji Sanitarnej, działające w zintegrowanym systemie badania żywności, badają corocznie w ramach realizacji ww. planu ponad 80 000 próbek środków spożywczych w następujących kierunkach badań: pozostałości pestycydów, metale szkodliwe dla zdrowia (ołów, kadm, arsen, rtęć, cyna), azotany, 3-MCPD i pochodne, zanieczyszczenia mikrobiologiczne, mikotoksyny, histamina, metanol i cyjanowodór, karbaminian etylu, dozwolone substancje dodatkowe oraz ich parametry czystości, GMO, skażenia promieniotwórcze, środki spożywcze poddane działaniu promieniowania jonizującego, jod w soli kuchennej, badania żywności dla określonych grup (wymienionych w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 609/2013) i suplementów diety, żywności wzbogacanej (w kierunku witamin i składników mineralnych), materiały i wyroby przeznaczone do kontaktu z żywnością, WWA (wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne), furan, izomery trans kwasów tłuszczowych, alkaloidy tropanowe, akryloamid, gluten, oleje mineralne, tłuszcze przeznaczone do smażenia i inne parametry (ocena organoleptyczna, zanieczyszczenia biologiczne i fizyczne, znakowanie). W przypadku urzędowej kontroli żywności jak i monitoringu w momencie stwierdzenia niezgodności i/lub przekroczeń najwyższych dopuszczalnych poziomów zanieczyszczeń w żywności określonych w aktach prawnych, organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej podejmują niezwłocznie działania w celu wyeliminowania zagrożenia poprzez zabezpieczenie kwestionowanego produktu i/lub wycofanie go z obrotu w drodze decyzji administracyjnych. Jakie produkty podlegają granicznej kontroli sanitarnej? Granicznej kontroli sanitarnej podlegają towary klasyfikowane do kodów CN znajdujących się w załączniku do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 8 grudnia 2011 r. w sprawie wykazu towarów, które podlegają granicznej kontroli sanitarnej (Dz. U. Nr 272, poz. 1612). Wzór wniosku o przeprowadzenie kontroli określa rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 14 lutego 2007 r. w sprawie wzorów wniosku o dokonanie granicznej kontroli sanitarnej oraz świadectwa spełniania wymagań zdrowotnych (Dz. U. Nr 44, poz. 286). W trakcie kontroli granicznej organ Państwowej Inspekcji Sanitarnej sprawdza dokumentację towaru, może zostać przeprowadzona kontrola identyfikacyjna oraz bezpośrednia, w tym oględziny towaru. W ramach kontroli bezpośredniej mogą być również pobrane próbki do badań laboratoryjnych. Podczas kontroli dokumentacji sprawdzany jest w szczególności wniosek o dokonanie granicznej kontroli sanitarnej, dokumenty handlowe i identyfikujące daną partię towaru oraz inne dokumenty, w tym np. wyniki badań laboratoryjnych. Obowiązujące przepisy prawne nie określają wykazu dokumentów wymaganych przy granicznej kontroli sanitarnej. W wyniku przeprowadzonej kontroli (z wynikiem pozytywnym) właściwy organ Państwowej Inspekcji Sanitarnej wydaje, zgodnie z art. 82 ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2019 r. poz. 1252, z późn. zm.), świadectwo stwierdzające spełnienie wymagań zdrowotnych przez kontrolowane towary, a na podstawie tego świadectwa organy celne nadają dopuszczalne przeznaczenie celne. Graniczne kontrole sanitarne, o których mowa wyżej, przeprowadzane są na zasadach określonych w ww. ustawie oraz w art. 43-46 oraz 65–72 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 z dnia 15 marca 2017 r. w sprawie kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych przeprowadzanych w celu zapewnienia stosowania prawa żywnościowego i paszowego (…) (rozporządzenie w sprawie kontroli urzędowych) (Dz. Urz. L 95 z str. 1). Ponadto dla niektórych towarów pochodzących z państw trzecich obowiązują bezpośrednio rozporządzenia lub decyzje unijne określające szczególne warunki przywozu dla wskazanych w tych przepisach towarów. Przykładowo kontrole te dotyczą produktów objętych rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2019/1793 z dnia 22 października 2019 r. w sprawie tymczasowego zwiększenia kontroli urzędowych i środków nadzwyczajnych regulujących wprowadzanie do Unii niektórych towarów z niektórych państw trzecich, wykonującym rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 i (WE) 178/2002 oraz uchylającym rozporządzenia Komisji (WE) nr 669/2009, (UE) nr 884/2014, (UE) 2015/175, (UE) 2017/186 i (UE) 2018/1660 (Dz. Urz. UE L 277 z str. 89). Kontrole te są przeprowadzane przez organy PIS na zasadach określonych w przepisach 47–64 rozporządzenia UE 2017/625 oraz w rozporządzeniach delegowanych i wykonawczych wydanych na jego podstawie. Żywność znajdująca się w obrocie nie może być niebezpieczna dla zdrowia i życia człowieka, a podmioty działające na rynku spożywczym mają obowiązek zapewnić, na wszystkich etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji, zgodność tej żywności z wymaganiami prawa żywnościowego. Wynika to z art. 14 i 17 ww. rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. Urz. WE L 31 z str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 15, t. 6, str. 463). Potwierdzeniem, że produkt spełnia te wymagania może być np. deklaracja producenta lub wyniki badań, których przedsiębiorca może wymagać od danego producenta / dostawcy. Badania produktów można również przeprowadzać we własnym zakresie. W interesie importera jest posiadanie takiej dokumentacji. Ponadto przedsiębiorca powinien posiadać dokumentację umożliwiającą identyfikowalność produktów zgodnie z przepisami art. 18 rozporządzenia nr 178/2002. Oprócz wymagań wynikających ze wskazanych wyżej przepisów istnieje obowiązek znakowania żywności zgodnie z przepisami rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności (...) (Dz. Urz. UEL 304 z str. 18). W szczególności ze względu na bezpieczeństwo konsumentów należy zwrócić uwagę na obowiązek przekazywania informacji o składnikach alergennych. Ponadto w zakresie znakowania żywności obowiązuje rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 23 grudnia 2014 r. w sprawie znakowania poszczególnych rodzajów środków spożywczych (Dz. U. z 2015 r., poz. 29, z późn. zm.). Dodatkowo z art. 48 ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia wynika, że środki spożywcze wprowadzane do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej muszą być oznakowane w języku polskim. Mogą być one ponadto oznakowane w innych językach. Czy można pakować żywność we własne opakowania? W zakresie wymagań higienicznych przedsiębiorcy branży spożywczej są obowiązani do przestrzegania przepisów rozporządzenia (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (Dz. Urz. UE L 139 z str. 1, Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 34, str. 319) Rozporządzenie to nakłada na przedsiębiorców określone obowiązki, jednakże nie reguluje szczegółowo kwestii wymagań higienicznych, a pozostawia dużą swobodę w ich spełnianiu – określa kryteria, które muszą być spełnione, aby został osiągnięty cel, jakim jest bezpieczeństwo żywności. Powyższe przepisy nie odnoszą się do tak szczegółowych kwestii, jak kupowanie żywności (np. wędlin, sera, mięsa) do własnych opakowań klientów. Zgodnie z wymaganiami rozdziału IX załącznika II ww. rozporządzenia na każdym etapie produkcji, przetwarzania i dystrybucji, żywność musi być chroniona przed zanieczyszczeniem, które może spowodować, iż stanie się niezdatna do spożycia przez ludzi, szkodliwa dla zdrowia lub zanieczyszczona w taki sposób, że byłoby nierozsądnie oczekiwać, iż zostanie w tym stanie skonsumowana. Dotyczy to również żywności sprzedawanej w sklepach spożywczych (niezależnie od rodzaju produktu). Powyższe wymagania zostały nałożone na przedsiębiorców branży spożywczej, którzy są odpowiedzialni za produkowaną i wprowadzaną do obrotu żywność, zgodnie z art. 17 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. Urz. WE L 31 z str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 15, t. 6, str. 463). Zatem to przedsiębiorca ma zapewnić, aby sprzedawana żywność (np. wędliny, ser, mięso), była bezpieczna, a stosowane opakowania nie spowodowały ich zanieczyszczenia. Natomiast przedsiębiorca nie ponosi odpowiedzialności za stan higieniczny prywatnych opakowań przyniesionych przez klientów, nie ma również wpływu na warunki w jakich konsumenci przechowują opakowania do żywności oraz same środki spożywcze. Przepisy prawa żywnościowego nie wprowadzają zakazu sprzedawania żywności do opakowań (wielokrotnego użytku) przyniesionych przez klientów. Jednakże ostateczna decyzja w tej sprawie należy do przedsiębiorcy, który jest odpowiedzialny za sprzedawany produkt. W przypadku dopuszczania takiej możliwości przez sprzedającego, kupujący powinien mieć świadomość, że dany podmiot nie ponosi odpowiedzialności za ewentualny negatywny wpływ opakowań własnych klientów na zakupioną żywność, standardowo sprzedawaną w opakowaniach oferowanych przez sprzedającego. Zalecenia dla kupujących żywność: Opakowania, które będą używane do pakowania żywności np. w sklepie spożywczym muszą być czyste, suche, nie zanieczyszczone pozostałościami poprzedniej zawartości, a ponadto muszą spełniać wymagania określone dla materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością. Przykładowo opakowania plastikowe, które mogą być stosowane do żywności są oznakowane poniższym symbolem: Czy można produkować żywność w warunkach domowych? Zgodnie z aktualnym stanem prawnym, osoba rozpoczynająca działalność w zakresie produkcji żywności w pomieszczeniach używanych głównie jako prywatne domy mieszkalne zobowiązana jest do uzyskania wpisu do rejestru zakładów prowadzonego przez organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej – terenowo właściwego państwowego powiatowego lub granicznego inspektora sanitarnego, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2020 r. poz. 2021). Wpis zakładu do rejestru nie podlega opłatom. Wzór wniosku o rejestrację, który należy złożyć do terenowo właściwej powiatowej lub granicznej stacji sanitarno-epidemiologicznej, określa załącznik nr 2 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 29 maja 2007 r. w sprawie wzorów dokumentów dotyczących rejestracji i zatwierdzania zakładów produkujących lub wprowadzających do obrotu żywność podlegających urzędowej kontroli Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. Nr 106, poz. 730). Wymagania higieniczne, które muszą być spełnione na etapie produkcji i obrotu żywością są określone w rozporządzeniu (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (Dz. Urz. UE L 139 z Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 34, str. 319). Rozdział III załącznika II do ww. określa wymagania dla pomieszczeń mieszkalnych, w których prowadzona jest produkcja / przetwarzanie żywności: pomieszczenia powinny być tak usytuowane, zaprojektowane i skonstruowane oraz utrzymywane w czystości, dobrym stanie i kondycji technicznej, aby uniknąć ryzyka zanieczyszczenia, w szczególności przez zwierzęta i szkodniki; muszą być dostępne odpowiednie urządzenia, aby utrzymać właściwą higienę personelu (włącznie ze sprzętem do higienicznego mycia i suszenia rąk, higienicznymi urządzeniami sanitarnymi i przebieralniami); powierzchnie do kontaktu z żywnością muszą być w dobrym stanie, łatwe do czyszczenia i w miarę potrzeby, dezynfekcji. Wymaga to stosowania gładkich, zmywalnych, odpornych na korozję i nietoksycznych materiałów, chyba że przedsiębiorstwa sektora spożywczego mogą zapewnić właściwe organy, że inne użyte materiały są odpowiednie; należy zapewnić warunki do czyszczenia i w miarę potrzeby, dezynfekcji narzędzi do pracy i sprzętu; należy ustanowić odpowiednie przepisy/zasady, dla środków spożywczych które będą czyszczone, aby dokonywać tego w sposób higieniczny; należy zapewnić odpowiednią ilość gorącej i/lub zimnej wody pitnej; należy zapewnić odpowiednie warunki i/lub udogodnienia dla higienicznego składowania i usuwania niebezpiecznych i/lub niejadalnych substancji i odpadów (zarówno płynnych, jak i stałych); należy zapewnić odpowiednie udogodnienia i/lub warunki dla utrzymywania i monitorowania właściwych warunków termicznych żywności; środki spożywcze muszą być tak umieszczone, aby unikać, na tyle, na ile jest to rozsądnie praktykowane, ryzyka zanieczyszczenia. Ponadto niezbędne jest wdrożenie i stosowanie procedury opartej na zasadach systemu HACCP, o której mowa w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 852/2004, w celu identyfikacji, analizy i kontroli zagrożeń dla bezpieczeństwa żywności, które mogą powstać na etapie produkcji lub obrotu. Procedura powyższa jest opracowywana na potrzeby kontroli wewnętrznej i ma zapewnić bezpieczeństwo żywności poprzez przestrzeganie zasad higieny. Zasady określone w ww. procedurze powinny być przestrzegane przez wszystkie osoby mające kontakt z żywnością, a na żądanie organów urzędowej kontroli żywności muszą być przedstawiane dowody potwierdzające wdrożenie i stosowanie tej procedury w zakładzie. W przypadku produkcji żywności na małą skalę, jak na przykład w odniesieniu do domowej produkcji żywności, można rozważyć zastosowanie tzw. elastycznego podejścia do wymagań higienicznych, zgodne ze stanowiskiem zawartym w dokumencie pt. „Zbiór wytycznych w zakresie wdrażania procedur opartych na zasadach HACCP oraz ułatwień we wdrażaniu zasad HACCP w niektórych przedsiębiorstwach sektora spożywczego” opublikowanym na stronie internetowej Komisji Europejskiej oraz dostępnym na stronie internetowej Głównego Inspektoratu Sanitarnego Jednakże w każdym tego typu przypadku, również „niewielkich rozmiarów” produkcji żywności, decydująca jest ocena ryzyka i skala zagrożeń ze względu na bezpieczeństwo żywności. Produkcja w kuchni domowej może być prowadzona po wnikliwej analizie warunków sanitarnych procesu produkcji oraz zagrożenia związanego z rodzajem żywności, która miałaby być przygotowywana, skali produkcji oraz grupy konsumentów, do której będzie kierowany produkt (nie każdy rodzaj żywności ze względu na ryzyko, jakie ze sobą niesie, może być wytwarzany w typowych warunkach domowych; nie każde warunki domowe pozwalają na wytworzenie każdego rodzaju środków spożywczych). Nawet produkcja, czy przetwórstwo żywności na niewielką skalę, ze względu na rodzaj żywności tzw. wysokiego ryzyka, może eliminować możliwość elastycznego podejścia w zakresie procedur kontroli wewnętrznej. Producenci żywności na małą skalę w warunkach domowych mogą stosować opracowane w Głównym Inspektoracie Sanitarnym „Wytyczne Dobrej Praktyki Higienicznej i Produkcyjnej przy produkcji żywności niezwierzęcego pochodzenia w warunkach domowych z wykorzystaniem surowców roślinnych z własnych upraw oraz w ramach rolniczego handlu detalicznego”, które mogą być pomocne przy produkcji żywności o potencjalnie niskim ryzyku. Ww. wytyczne, jak również informacje dotyczące produkcji żywności w warunkach domowych są dostępne na stronie internetowej GIS – Żywność produkowana w kuchni domowej powinna być oznakowana zgodnie z przepisami rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności (…) (Dz. Urz. UE L 304 z str. 18). Zgodnie z ogólną zasadą – żywność musi być bezpieczna dla zdrowia i życia człowieka, a odpowiedzialność za jej bezpieczeństwo ponosi producent lub podmiot wprowadzający żywność do obrotu, co wynika z art. 14 i 17 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. Urz. WE L 31 z str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 15, t. 6, str. 463). Czy chcąc prowadzić produkcję lub sprzedaż żywności muszę rejestrować taką działalność w sanepidzie? Przedsiębiorcy prowadzący produkcję lub obrót żywnością są zobowiązani do przestrzegania przepisów prawa żywnościowego, w tym rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności, rozporządzenia (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych, ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia oraz rozporządzeń wykonawczych wydanych na podstawie tej ustawy. Zgodnie z art. 61 - 64 ww. ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia każda działalność w zakresie produkcji lub obrotu żywnością pochodzenia niezwierzęcego oraz wprowadzanie do obrotu produktów pochodzenia zwierzęcego, nieobjęte urzędową kontrolą organów Inspekcji Weterynaryjnej - podlega rejestracji przez właściwy terenowo organ Państwowej Inspekcji Sanitarnej. Większość zakładów podlega również zatwierdzeniu w drodze decyzji wydawanej przez właściwego państwowego powiatowego lub granicznego inspektora sanitarnego. Zatwierdzenie takie dokonywane jest na podstawie kontroli zakładu, w trakcie której sprawdzane jest spełnienie wymagań higienicznych. Wzór wniosku o rejestrację i zatwierdzenie określa rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 29 maja 2007 r. w sprawie wzorów dokumentów dotyczących rejestracji i zatwierdzania zakładów produkujących lub wprowadzających do obrotu żywność podlegających urzędowej kontroli Państwowej Inspekcji Sanitarnej. Zgodnie z art. 64 ww. ustawy wniosek o rejestrację i zatwierdzenie należy złożyć co najmniej 14 dni przed dniem rozpoczęcia planowanej działalności. Wymagania higieniczne dla zakładów produkcji i obrotu żywnością, zostały określone w załączniku nr II do rozporządzenia (WE) nr 852/2004. Zgodnie z rozdziałem I tego załącznika pomieszczenia, w których wykonywane są czynności związane z produkcją i obrotem żywnością muszą być utrzymywane w czystości i zachowane w dobrym stanie i kondycji technicznej, a ich wyposażenie, wystrój i konstrukcja mają eliminować ryzyko jej zanieczyszczenia, w celu zapewnienia bezpieczeństwa żywności. Na podstawie rozdziału XII załącznika II do rozporządzenia nr 852/2004 przedsiębiorca zapewnia nadzór i szkolenia personelu pracującego w produkcji i obrocie żywnością odpowiednio do wykonywanej pracy w zakresie higieny, w tym stosowania zasad systemu HACCP. Ponadto zgodnie z art. 59 ust. 2 ww. ustawy - osoba pracująca w styczności z żywnością powinna uzyskać określone przepisami o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi orzeczenie lekarskie dla celów sanitarno-epidemiologicznych o braku przeciwwskazań do wykonywania prac, przy wykonywaniu których istnieje możliwość przeniesienia zakażenia na inne osoby. Zgodnie z generalną zasadą prawa żywnościowego – żywność znajdująca się w obrocie nie może być niebezpieczna dla zdrowia i życia człowieka, a odpowiedzialność za jej bezpieczeństwo wszystkich etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji - ponosi przedsiębiorca. Wynika to z art. 14 i 17 rozporządzenia (WE) nr 178/2002. Czy samochody do transportu żywności podlegają nadzorowi sanepidu? Zgodnie z art. 61 - 64 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2019 r. poz. 1252, z 2020 r. poz. 284, 285) każda działalność w zakresie produkcji lub obrotu żywnością pochodzenia niezwierzęcego oraz wprowadzanie do obrotu produktów pochodzenia zwierzęcego, nieobjęte urzędową kontrolą organów Inspekcji Weterynaryjnej - podlega rejestracji przez właściwy terenowo organ Państwowej Inspekcji Sanitarnej. Większość zakładów podlega również zatwierdzeniu. Powyższy obowiązek dotyczy również podmiotów świadczących usługi transportu środków spożywczych. Środek transportu do przewozu żywności podlega zatwierdzeniu jako zakład obrotu żywnością w drodze decyzji wydawanej przez właściwego państwowego inspektora sanitarnego. Natomiast w przypadku przedsiębiorców branży spożywczej prowadzących zakłady produkcji / obrotu żywnością posiadane przez te podmioty środki transportu do przewozu żywności są traktowane jako część zakładu, który podlega zatwierdzeniu zgodnie z ww. przepisami. W tym przypadku środki transportu nie podlegają oddzielnemu zatwierdzeniu (nie wydaje się oddzielnej decyzji na każdy środek transportu). Na podstawie decyzji o zatwierdzeniu zakład jest wpisywany do rejestru zakładów podlegających nadzorowi organów Państwowej Inspekcji Sanitarnej. Działalność w zakresie transportu żywności można rozpocząć po uzyskaniu zatwierdzenia i rejestracji. Podmioty działające na rynku spożywczym są obowiązane do stosowania art. 6 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady WE nr 852/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (Dz. Urz. UE L 139 z Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 34, str. 319), tj. muszą zapewnić, żeby organ nadzoru zawsze posiadał aktualne informacje na temat zakładów, w tym poprzez powiadamianie o każdej istotnej zmianie w działalności. Oznacza to, że obowiązkiem przedsiębiorcy jest informowanie organu nadzoru o liczbie samochodów wykorzystywanych w ramach prowadzonej działalności oraz każdorazowe przekazywanie informacji o nowych środkach transportu. Jednocześnie również obowiązuje zasada, że nie można wykorzystywać do przewozu żywności środków transportu bez uprzedniego przekazania takiej informacji. Wypełnieniem powyższego obowiązku będzie złożenie przez przedsiębiorcę wniosku o dokonanie zmian w rejestrze zakładów, który jest prowadzony przez właściwy organ Państwowej Inspekcji Sanitarnej na podstawie art. 62 ust. 1 ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia. Wzór wniosku określa załącznik nr 4 do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 29 maja 2007 r. w sprawie wzorów dokumentów dotyczących rejestracji i zatwierdzania zakładów produkujących lub wprowadzających do obrotu żywność podlegających urzędowej kontroli Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. Nr 106, poz. 730). Ponadto ogólne wymagania higieniczne, jakie muszą być spełnione w produkcji i obrocie żywnością, obowiązujące na terenie całej Unii Europejskiej, są określone w rozporządzeniu nr 852/2004. W załączniku II tego rozporządzenia w rozdziale IV znajdują się wymagania obowiązujące przy transporcie żywności, a w rozdziale VIII - dotyczące stanu zdrowia osób. Przepisy ww. rozporządzenia nakładają na prowadzącego zakład produkcji lub obrotu żywnością określone obowiązki, jednakże nie regulują szczegółowo kwestii wymagań higienicznych, a pozostawiają dużą swobodę w ich spełnianiu - określają kryteria, które muszą być spełnione, aby został osiągnięty cel tj. bezpieczeństwo żywności. Na podstawie art. 5 rozporządzenia nr 852/2004 podmiot działający na rynku spożywczym np. prowadzący przetwórstwo żywności ma obowiązek opracowania i wdrożenia procedury opartej na zasadach systemu HACCP, dostosowanej do rodzaju prowadzonej działalności. W ramach tej procedury przedsiębiorca ustala metody i sposób prowadzenia kontroli wewnętrznej. Czy żywność zawierająca w swoim składzie izomery trans kwasów tłuszczowych wymaga powiadamiania Głównego Inspektora Sanitarnego? Obowiązek powiadamiania Głównego Inspektora Sanitarnego (GIS) wynikający z art. 29 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2020 r. poz. 2021) dotyczy żywności wzbogacanej, czyli środków spożywczych, do których dodawane są witaminy, składniki mineralne lub substancje, o których mowa w załączniku III część B i C do rozporządzenia (WE) Nr 1925/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie dodawania do żywności witamin i składników mineralnych oraz niektórych innych substancji (Dz. Urz. UE L 404 z dnia r., s. 26, z późn. zm.) Ideą wzbogacania żywności jest dodawanie dozwolonych do żywności witamin, składników mineralnych lub innych substancji wykazujących efekt odżywczy lub inny fizjologiczny. Natomiast kwasy tłuszczowe typu trans powstają poprzez przemysłowe, częściowe uwodornienie/ utwardzenie olejów roślinnych, dzięki czemu z konsystencji płynnej przechodzą w stałą. Składniki te nie są celowo dodawane do żywności, zatem nie mogą być dodawane w celu jej wzbogacania. Ponadto izomery trans kwasów tłuszczowych są związkami, które powinny być ograniczane w żywności, gdyż mają znaczący wpływ przede wszystkim na ryzyko rozwoju zmian miażdżycowych oraz chorób układu sercowo-naczyniowego. W raporcie technicznym Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) przyjętym w dniu 8 czerwca 2018 r. pt.: „Scientific and technical assistance on trans fatty acids”, który jest dostępny na stronie internetowej pod następującym adresem: na podstawie przeglądu dostępnych dowodów naukowych stwierdzone zostało, że zgodnie z najnowszymi zaleceniami krajowymi i międzynarodowymi spożycie izomerów trans kwasów tłuszczowych powinno być jak najniższe. Dlatego też wprowadzono stosowne ograniczenia rozporządzeniem Komisji (UE) 2019/649 z dnia 24 kwietnia 2019 r. zmieniającym załącznik III do rozporządzenia (WE) nr 1925/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do izomerów trans kwasów tłuszczowych (…) (Dz. Urz. UE L 110 z dnia r., str. 17) w zakresie maksymalnego poziomu tych związków w żywności przeznaczonej dla konsumenta finalnego i w żywności przeznaczonej do dostarczania na potrzeby handlu detalicznego. Ww. składniki zostały umieszczone w części B załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 1925/2006, co biorąc pod uwagę zapisy art. 29 ust. 1 pkt 3 ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia może powodować mylną interpretację przepisów prawa żywnościowego w odniesieniu do konieczności powiadamiania GIS w przypadku środków spożywczych zawierających w swoim składzie izomery trans kwasów tłuszczowych. W związku z powyższym, produkty zawierające w składzie izomery trans kwasów tłuszczowych nie podlegają obowiązkowi powiadomienia GIS jako żywność wzbogacana w trybie i na zasadach określonych w art. 29 ust. 1 ust. 3 ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia.
Pytania i odpowiedzi. Data dodania: 22.05.2017. Pytanie pochodzi z publikacji Serwis Budowlany: Czy zmiana ukształtowania gruntu (podniesienie działki o 0,5 m) jest zmianą zagospodarowania terenu i wymaga decyzji o warunkach zabudowy? Odpowiedź: W świetle obowiązujących przepisów rozplantowanie ziemi nie stanowi robót budowlanych, a Przykładowe pytania do egzaminu pisemnego na uprawnienia budowlane w specjalności architektonicznej Regulamin postępowania kwalifikacyjnego w sprawach nadawania uprawnień budowlanych w specjalności architektonicznej (tekst jednolity) Wysokości opłat za postępowanie kwalifikacyjne obowiązujące od r. I/ PRAKTYKA ZAWODOWA Kwalifikowanie praktyki zawodowej w procesie weryfikacji dokumentów na uprawnienia w ograniczonym zakresie Zgodnie z § 2 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie przygotowania zawodowego do wykonywania samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie ( z 2019 r., poz. 831): „Praktykę zawodową uznaje się, jeżeli jej zakres odpowiada zakresowi specjalności uprawnień budowlanych, o których nadanie ubiega się wnioskodawca.” Natomiast zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane uprawnienia budowlane mogą być udzielane do projektowania lub kierowania robotami budowlanymi, w ograniczonym zakresie lub bez ograniczeń. Wnioskodawca ubiegający się o uzyskanie uprawnień w ograniczonym zakresie powinien posiadać wiedzę i umiejętności z zakresu planowania i architektury wsi - czyli ruralistyki – jako przedmiotu prowadzonego w trakcie zajęć na odbytych studiach. Dotyczy to w szczególności osób, które zgodnie z obowiązującymi przepisami kwalifikują się na zasadzie wykształcenia pokrewnego, a w związku z tym można przyjąć. że uzupełnienie wiedzy i umiejętności w powyższym zakresie możliwe jest jedynie w trakcie praktyki zawodowej. Powyższe oznacza, że kwalifikowanie praktyki zawodowej przez okręgowe komisje kwalifikacyjne powinno odbywać się za każdym razem z uwzględnieniem zakresu specjalności tj. w ograniczonym zakresie lub bez ograniczeń. Zgodnie z przywołanym wyżej § 2 ust. 2 rozporządzenia kwalifikowanie praktyki zawodowej dotyczyć powinno nie tylko zakresu formalnego, dotyczącego czasu jej odbycia oraz osoby kierującej tą praktyką, lecz przede wszystkim zakresu merytorycznego tj. rodzaju projektowanych obiektów, ich lokalizacji w zabudowie zagrodowej lub na terenie zabudowy zagrodowej oraz uczestnictwa w ich budowie na stanowisku technicznym. Należy przy tym mieć szczególnie na uwadze, że w odniesieniu do uprawnień ograniczonych do obiektów o kubaturze do 1000 m³ w zabudowie zagrodowej lub na terenie zabudowy zagrodowej, praktyka powinna obejmować budynki mieszkalne jednorodzinne z częściami socjalnymi, niezbędnymi przy prowadzeniu produkcji rolnej oraz budynki: gospodarcze, inwentarskie, składowe i produkcyjne, jak również budowle rolnicze, przez które należy rozumieć budowle dla potrzeb rolnictwa i przechowalnictwa produktów rolnych, takie jak: zamknięte zbiorniki na płynne odchody zwierzęce, płyty do składowania obornika, silosy na kiszonki, silosy na zboże i pasze, komory fermentacyjne i zbiorniki biogazu rolniczego, zgodnie z przepisami wykonawczymi do ustawy – Prawo budowlane, dotyczącymi warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budowle rolnicze i ich usytuowanie. Biorąc powyższe pod uwagę, wnioskodawca, który ubiega się o architektoniczne uprawnienia w ograniczonym zakresie i nie odbył praktyki zawodowej we wskazanym wyżej zakresie nie posiada praktyki zgodnej z zakresem uprawnień budowlanych, o które wnioskuje, a tym samym nie może być zakwalifikowany do II etapu kwalifikacji – tj. do egzaminu na uprawnienia budowlane. Możliwość odbycia praktyk zawodowych w formie wolontariatu lub bezpłatnego stażu lub umowy o praktyki Wolontariat dotyczy sfery działalności pożytku publicznego i nie jest możliwe jego wykonywanie przez wolontariusza, w ramach działalności gospodarczej podmiotu korzystającego. Możliwe jest odbywanie praktyki w formie bezpłatnego stażu lub na podstawie umowy o wykonywaniu praktyki. Może to być umowa o pracę lub umowa cywilno - prawna np. umowa zlecenie lub umowa o dzieło. Potwierdzenie praktyki zawodowej w sytuacji śmierci patrona Warunki odbywania praktyki zawodowej w celu uzyskania uprawnień budowlanych uregulowane zostały w art. 14 ust. 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane ( z 2021 r., poz. 2351 ze zm.), zgodnie z którym „Warunkiem zaliczenia praktyki zawodowej jest praca polegająca na bezpośrednim uczestnictwie w pracach projektowych albo na pełnieniu funkcji technicznej na budowie pod kierownictwem osoby posiadającej odpowiednie uprawnienia budowlane, a w przypadku odbywania praktyki za granicą pod kierunkiem osoby posiadającej uprawnienia odpowiednie w danym kraju”. Następnie w art. 14 ust. 4b określono, że „Za równorzędną z praktyką zawodową polegającą na bezpośrednim uczestnictwie w pracach projektowych, o której mowa w ust. 4, uznaje się roczną praktykę przy sporządzaniu projektów odbytą pod patronatem osoby posiadającej odpowiednie uprawnienia budowlane, zwanej dalej "patronem". Patronem, może być osoba, która posiada co najmniej 5-letnie doświadczenie zawodowe przy sporządzaniu projektów w ramach posiadanych uprawnień budowlanych”. Z powyższego wynika, że praktyka odbywana jest pod kierownictwem lub pod patronatem osoby, która powinna posiadać odpowiednie uprawnienia. Kierownictwo lub patronat sprawowane jest osobiście, stąd nie ma możliwości potwierdzenia sprawowania go przez inną osobę. Konkludując, nie jest dopuszczalne, aby osoba, która nie sprawowała patronatu potwierdziła jego sprawowanie przez inną osobę, w miejsce patrona, który zmarł. Informacja na temat pojęcia wolontariatu w kontekście rodzaju umowy o wykonywaniu praktyki zawodowej. Wolontariat - wolontariat nie jest świadczeniem wykonywanym w ramach stosunku pracy, a tym samym na podstawie umowy o pracę. Przeciwnie, wolontariat jest regulowany ustawą o działalności pożytku publicznego i wolontariacie i jako taki wykonywany jest na podstawie umowy o wolontariacie. Żaden przepis nie determinuje formy umowy o pracę i zasad wynagrodzenia w trakcie wykonywania praktyk zawodowych architekta. Przepisy prawne nie regulują tym samym, czy praktyka może być bezpłatna, czy też nie. Jednakże w przypadku odbywania praktyki bez wynagrodzenia, możemy mówić o praktyce lub stażu nieodpłatnym, ale nie o praktyce czy stażu w ramach wolontariatu. "Wolontariat", jest to pojęcie oznaczające pracę wykonywaną przez wolontariusza, na podstawie ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie. Wolontariat to dobrowolna, świadomie oraz bez wynagrodzenia praca, świadczona na rzecz osób, organizacji pozarządowych, a także rozmaitych instytucji działających w różnych obszarach społecznych. Wykonywanie praktyki zawodowej (projektowej i budowlanej) na podstawie "wolontariatu" w rozumieniu działu III ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie jest niemożliwe, gdyż wolontariat w tym rozumieniu dotyczy sfery działalności pożytku publicznego i co do zasady ustawodawca wykluczył jego wykonywanie przez wolontariusza w ramach działalności gospodarczej podmiotu korzystającego (art. 42 ust. 1). Tak więc możliwe jest odbywanie praktyki zawodowej bezpłatnej, nie zaś w oparciu o przepisy ustawy o wolontariacie, a na podstawie umowy cywilnoprawnej. W maju bieżącego roku uzyskałam tytuł inżynierski na kierunku Architektura w Polsce oraz w Niemczech. W czerwcu bieżącego roku rozpoczęłam praktyki architektoniczne na Malcie. Po powrocie do Polski planuje rozpocząć studia na stopniu magisterskim oraz odbyć drugą cześć praktyk. Po zakończeniu studiów magisterskich i praktyk budowlanych, chciałabym podejść do egzaminu celem uzyskania pełnych uprawnień budowlanych w zakresie Architektury. W tej sytuacji chciałabym dowiedzieć się, czy istnieje możliwość zaliczenia takich praktyk, lub ich części, jako praktyk projektowych, niezbędnych do uzyskania uprawnień. Jestem angażowana we wszystkie fazy projektu i zdobywam wiedzę i umiejętności, które z pewnością będę wykorzystywała w mojej późniejszej praktyce architektonicznej. Kwestia ta została uregulowana w par. 3 i nast. Rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia 11 września 2014 r. w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie. Zgodnie z tymi przepisami praktyka zawodowa, odbywana jest po uzyskaniu dyplomu ukończenia wyższej uczelni oraz jest potwierdzona przez osobę wpisaną na listę członków izby, posiadającą odpowiednie uprawnienia budowlane. W przypadku praktyki zawodowej odbywanej za granicą, praktykę taką potwierdza się dokumentem wydanym przez kierownika jednostki, w której odbywała się praktyka zawodowa, potwierdzonym przez osobę, pod kierunkiem której odbyła się praktyka. Osoba ta musi posiadać uprawnienia odpowiadające swoim zakresem uprawnieniom, o które będzie się osoba starała w przyszłości. Oznacza to że osoba ta musi mieć uprawnienia w zakresie nieograniczonym w specjalności architektonicznej. Jeżeli będzie to osoba posiadająca uprawnienia ograniczone, praktyka nie będzie uznana. Jednocześnie, zgodnie z przepisem par. 3 ust 3 w/w rozporządzenia do praktyki zawodowej zalicza się praktykę odbytą po ukończeniu trzeciego roku studiów wyższych, potwierdzoną przez osobę posiadającą odpowiednie uprawnienia budowlane i wpisaną na listę członków izby. Odnosząc powyższe przepisy do tego przypadku, praktyka jaką odbywać będzie osoba po ukończeniu III roku studiów na kierunku architektury, co do zasady, zostanie uwzględniona jako praktyka zawodowa. Należy przyjąć, że dotyczy to, tak zarówno praktyki na budowie, jak i praktyki przy sporządzaniu projektów, bowiem przywołany wyżej przepis par 3 ust 3 rozporządzenia, nie przewiduje podziału pomiędzy tymi dwiema formami praktyki. Podkreślić jednak należy, że roczny okres praktyki zawodowej odnosi się do praktyki wykonywanej w pełnym wymiarze czasu pracy. Tym samym w przypadku odbywania praktyki równolegle z zajęciami na studiach lub równoczesnego obywania praktyki przy projektowaniu i na budowie łączny okres praktyki zawodowej ulegnie proporcjonalnemu przedłużeniu. W przypadku przystąpienia do egzaminu, wszystkie złożone przez Panią dokumenty, w tym okres praktyki, będą badane przez okręgowa komisję kwalifikacyjną w toku postępowania kwalifikacyjnego. Chciałbym się dowiedzieć co jest warunkiem zaliczenia praktyki zawodowej gdy posiadam uprawnienia budowlane w ograniczonym zakresie w tej specjalności a chcę się ubiegać o nadanie uprawnień budowlanych bez ograniczeń Warunkiem zaliczenia praktyki zawodowej, jest jej potwierdzenie przez osobę posiadającą uprawnienia odpowiadające swym rodzajem i zakresem uprawnieniom, o nadanie których ubiega się wnioskodawca w postępowaniu kwalifikacyjnym. Powyższy warunek dotyczy także osób ubiegających się o uprawnienia budowlane bez ograniczeń w tej samej specjalności, które posiadają już uprawnienia w ograniczonym zakresie. Powyższe wynika z następującej podstawy prawnej. Zgodnie z dyspozycją art. 14 ust. 5 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane [Dz. U. z 2016 r., poz. 290 tj. z późn. zm. dalej również jako: ustawa - Prawo budowlane] -Do osób ubiegających się o nadanie uprawnień budowlanych bez ograniczeń, posiadających uprawnienia budowlane w ograniczonym zakresie w tej specjalności, nie stosuje się przepisów ust. 3 pkt 1 lit. b i c, pkt 3 lit. b lub pkt 5 lit. b i Przepisy wymienione w art. 14 ust. 5 ustawy - Prawo budowlane, dotyczą wymagań w zakresie czasu trwania praktyki na budowie lub praktyki przy sporządzaniu projektów, których spełnienie jest niezbędne dla uzyskania uprawnień budowlanych do: 1) projektowania, 2) kierowania robotami budowlanymi, 3) projektowania i kierowania robotami budowlanymi, - bez ograniczeń. Sens przepisu ust. 5 sprowadza się do tego, iż osoba już posiadająca uprawnienia budowlane w ograniczonym zakresie nie musi ponownie odbywać praktyki zawodowej. Niemniej jednak, zgodnie z art. 14 ust. 4 ustawy - Prawo budowlane -Warunkiem zaliczenia praktyki zawodowej jest pracapolegająca na bezpośrednim uczestnictwie w pracach projektowych albo na pełnieniu funkcji technicznej na budowie pod kierownictwem osoby posiadającej odpowiednie uprawnienia budowlane, a w przypadku odbywania praktyki za granicą pod kierunkiem osoby posiadającej uprawnienia odpowiednie w danym Zatem osoba ubiegająca się o uprawniania w zakresie nieograniczonym powinna odbyć praktykę pod kierownictwem osoby posiadającej ten sam zakres i rodzaj uprawnień zawodowych. Art. 14 ust. 5 nie można odczytywać w sprzeczności z art. 14 ust. 4 prawa budowlanego, regulacje prawne jednej ustawy należy interpretować całościowo. Dodatkowo, zgodnie z § 5 ust. 7 Regulaminu postępowania kwalifikacyjnego w sprawach nadawania uprawnień budowlanych w specjalności architektonicznej, stanowiącego załącznik do uchwały Krajowej Rady Izby Architektów RP nr O-38-IV-2014 z dnia 16 października 2014 r. tj. z późn. zm. -Praktyka zawodowa, o której mowa w ust. 3,4 i 5 wymaga potwierdzenia przez osobę posiadającą odpowiednie uprawnienia budowlane i wpisaną na listę czynnych członków samorządu zawodowego architektów lub inżynierów budownictwa przez cały okres trwania praktyki zawodowej. Przez odpowiednie uprawnienia budowlane należy rozumieć uprawnienia odpowiadające swym rodzajem i zakresem uprawnieniom, o nadanie których ubiega się wnioskodawca w postępowaniu kwalifikacyjnym, z zastrzeżeniem, iż osoba potwierdzająca fakt odbycia praktyki projektowej powinna posiadać uprawnienia w specjalności architektonicznej, natomiast osoba potwierdzająca fakt odbycia praktyki na budowie - uprawnienia w specjalności architektonicznej lub konstrukcyjno - budowlanej. Czy jeśli będę zatrudniony na budowie na stanowisku asystenta inspektora nadzoru inwestorskiego w pełnym wymiarze (etat - 8 godzin dziennie, 5 dni w tygodniu) to praktyka na budowie na okres 1 roku będzie uznana? Czy musi to być okres dłuższy (np. 2 lata)? Ocena, czy wykonywane czynności w ramach odbytej praktyki zawodowej wypełnią dyspozycję zapisów ustawowych i regulaminowych, należy do organu I instancji w indywidualnym postępowaniu kwalifikacyjnym na wniosek osoby uprawnionej. Przede wszystkim zaznaczyć należy, że zgodnie z art. 14 ust 4 Prawa budowalnego warunkiem zaliczenia praktyki zawodowej jest praca polegająca na bezpośrednim uczestnictwie w pracach projektowych albo pełnieniu funkcji technicznej na budowie pod kierownictwem osoby posiadającej odpowiednie uprawnienia budowalne. Uszczegółowienie zasad odbywania praktyki zawodowej zostało zawarte w przepisach Regulaminu zgodnie z którym praktyka zawodowa na budowie powinna polegać na pełnieniu funkcji technicznej przy wykonywaniu robót budowlanych o różnorodnym charakterze, pozwalających na zapoznaniu się z możliwie pełnym cyklem realizacji inwestycji oraz warunkami bezpieczeństwa i higieny pracy w budownictwie. Inspektor nadzoru inwestorskiego jest uczestnikiem procesu budowlanego w rozumieniu art. 17 ustawy Prawo budowlane jednakże nie wykonuje robót budowlanych bezpośrednio na budowie, nie kieruje budową ani robotami budowlanymi, nie może wydawać poleceń osobom zatrudnionym na budowie a jedynie kierownikowi budowy. Inspektor reprezentuje na budowie i jest zatrudniony przez inwestora, a nie przez wykonawcę robót. Sprawuje w jego imieniu kontrolę zgodności realizacji budowy z projektem i pozwoleniem na budowę, przepisami oraz zasadami wiedzy technicznej. Sprawdza jakość wykonywanych robót, odbiera roboty budowlane ulegające zakryciu, uczestniczy w próbach i odbiorach technicznych instalacji itp. Przebywa na budowie sporadycznie. W związku z powyższym oraz zapisami obowiązującego Regulaminu, inspektor nadzoru inwestorskiego nie może nadzorować praktyki zawodowej na budowie w stosunku do osoby, która powinna na niej stale przebywać aby zapoznać się z jak najszerszym procesem cyklu inwestycyjnego oraz wykonywać polecenia kierownika budowy. Od kiedy praktyka zawodowa może być dokumentowana w oświadczeniach- Rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 11 września 2014 r. w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie, wprowadziło oświadczenie w miejsc dotychczasowych książek praktyk. Rozporządzenie weszło w życie dnia 25 września 2014 r., wobec czego wpisy w zakresie praktyk powinny zostać dokonane w oświadczeniu po dniu 25 września 2014 r. Wzór oświadczenia stanowi załącznik nr 5a do Regulaminu postępowania kwalifikacyjnego w sprawach nadawania uprawnień budowlanych w specjalności architektonicznej, który jest dostępny na stronie: Czy trzeba rejestrować oświadczenia, tak jak to było w poprzednio obowiązujących książkach praktyk? Na mocy Rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Rozwoju w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie z dnia 11 września 2014 r. ( z 2014 r. poz. 1278) dotychczas funkcjonujące książki praktyk, które dokumentowały przebieg odbytych praktyk zawodowych, zostały zastąpione oświadczeniami potwierdzającymi odbycie praktyki zawodowej. Nowe przepisy w/w Rozporządzenia nie zawierają w swojej treści obowiązku rejestrowania oświadczeń potwierdzających odbycie praktyki zawodowej, tym samym, brak jest podstaw prawnych do takiej rejestracji. Czy kandydat ubiegający się o uprawnienia budowlane w specjalności architektonicznej ma możliwość zgłoszenia praktyki zawodowej odbytej na budowie w Polsce w roku 2012 na załączonym oświadczeniu i zestawieniu- Książka praktyk wydana około 10 lat temu zaginęła. Na mocy Rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Rozwoju w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie z dnia 11 września 2014 r. ( z 2014 r. poz. 1278) dotychczas funkcjonujące książki praktyk, które dokumentowały przebieg odbytych praktyk zawodowych, zostały zastąpione oświadczeniami potwierdzającymi odbycie praktyki zawodowej. Praktyka zawodowa po wejściu w życie Ustawy o ułatwieniu dostępu do wykonywania niektórych zawodów regulowanych Dz. U. z 10 czerwca 2014 r. poz. 768. (od jest dokumentowana w oświadczeniu, którego wzór określa załącznik nr 1 do w/w rozporządzenia. Zgodnie z § 3 ust. 7 pkt 1 Rozporządzenia w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie z dnia 11 września 2014 r., dokumentem potwierdzającym odbycie: praktyki, o której mowa w art. 14 ust. 4-4b ustawy Prawo budowlane, jest oświadczenie potwierdzające odbycie praktyki zawodowej, którego wzór określa załącznik nr 1 do /> W związku z powyższym, w przypadku zaginięcia książki praktyki zawodowej, dokumentującej przebieg odbytej w poprzednich latach praktyki, możliwe jest udokumentowanie praktyki poprzez złożenie oświadczenia, którego wzór określa załącznik nr 1 do w/w rozporządzenia wraz z -Załącznikiem do oświadczenia potwierdzającego odbycie praktyki zawodowej- (tj. zbiorczym zestawieniem odbytej praktyki zawodowej). Należy jednocześnie pamiętać, że warunkiem zaliczenia praktyki zawodowej jest potwierdzenie jej odbycia przez osobę wpisaną na listę członków izby, posiadającą odpowiednie uprawnienia budowlane - zgodnie z § 3 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Rozwoju w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie z dnia 11 września 2014 r. oraz, że zaświadczenie o przynależności do właściwej izby, osoby kierującej praktyką, powinno być aktualne w okresie odbywania praktyki. Czy jest narzucona forma zatrudnienia (umowa o dzieło, zlecenie, o pracę) do udokumentowania praktyki niezbędnej do uzyskania uprawnień? Każda forma odbywania praktyki (etat, część etatu, umowy zlecenia, umowy o dzieło, staż i inne) jest podstawą do dokumentowania praktyki niezbędnej do uzyskania uprawnień, w stosunku do każdego rodzaju nadawanych przez Izbę Architektów RP uprawnień. Rozporządzenie Ministerstwa Infrastruktury i Rozwoju z dnia 11 września 2014 r. w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie ani żaden inny obowiązujący przepis prawa nie ogranicza wymogów odnośnie formy wykonywania pracy. Natomiast załącznik nr 1 do ww. Rozporządzenia pt. -Zbiorcze zestawienie odbytej praktyki zawodowej- w rubryce -forma wykonywanej praktyki- wprost przewiduje, iż może to być umowa zlecenia, umowa o dzieło lub część etatu. Stąd też, za dopuszczalną podstawę dokumentowania praktyki należy uznać każdą formę odbywania praktyki. Czy okres pracy tj. rok na budowie i rok w biurze jest liczony tak samo bez względu na rodzaj umowy? W ramach praktyki zawodowej możliwe jest wykonywanie praktyki w wymiarze pełnego etatu pracy (8 h dziennie), przy czym bez znaczenia pozostaje forma odbywania praktyki. W każdym przypadku jednakże niemożliwe jest odbycie praktyki zawodowej w wymiarze przekraczającym wymiar pełnego etatu czasu pracy. Praktyka zawodowa przy projektowaniu powinna polegać na bezpośrednim i zgodnym z regulacjami wewnętrznymi Izby Architektów RP uczestnictwie w pracach projektowych przy sporządzaniu projektów budowlanych oraz spełniać pozostałe wymogi rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Rozwoju. Różnorodność tematyczna, stopień złożoności opracowań projektowych oraz zakres wykonywanych czynności decydują o uznaniu praktyki za odpowiednią. Natomiast, praktyka zawodowa na budowie powinna polegać na pełnieniu funkcji technicznej przy wykonywaniu robót budowlanych o różnorodnym charakterze, pozwalających na zapoznanie się z możliwie pełnym cyklem realizacji inwestycji oraz warunkami bezpieczeństwa i higieny pracy w budownictwie, w szczególności przy wznoszeniu budynku lub jego części oraz powinna spełniać pozostałe wymogi rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Rozwoju. Do praktyki zawodowej na budowie zalicza się: Dwa lata pracy przy wykonywaniu czynności, o których mowa w pkt 1-3 powyżej, uznaje się za rok praktyki zawodowej na budowie. wykonywanie czynności inspekcyjno-kontrolnych w organach nadzoru budowlanego; pracę w organach administracji rządowej albo jednostek samorządu terytorialnego, realizujących zadania zarządcy drogi publicznej, polegającą na wykonywaniu czynności na terenie budowy i obejmującą konieczność fachowej oceny zjawisk lub samodzielnego rozwiązywania zagadnień architektonicznych oraz techniczno-organizacyjnych; pracę u zarządcy infrastruktury kolejowej lub w podmiocie odpowiedzialnym za utrzymanie infrastruktury kolejowej we właściwym stanie technicznym działającym na zlecenie zarządcy infrastruktury kolejowej, polegającą na wykonywaniu czynności na terenie budowy lub czynności inspekcyjno-kontrolnych i obejmującą konieczność fachowej oceny zjawisk, stanu technicznego budowli i urządzeń budowlanych lub samodzielnego rozwiązywania zagadnień architektonicznych oraz techniczno-organizacyjnych. Jakie uprawnienia powinny posiadać osoby nadzorujące praktykę zawodową - projektową i na budowie - do każdego rodzaju uprawnień w specjalności architektonicznej nadawanych przez Izbę? Zgodnie z przepisem art. 14 ust 4 ustawy Prawo budowlane z dnia 7 lipca 1994 r. (tj. Dz. U. z 2013 r. poz. 1409 ze zm.): Warunkiem zaliczenia praktyki zawodowej jest praca polegająca na bezpośrednim uczestnictwie w pracach projektowych albo na pełnieniu funkcji technicznej na budowie pod kierownictwem osoby posiadającej odpowiednie uprawnienia budowlane, a w przypadku odbywania praktyki za granicą pod kierunkiem osoby posiadającej uprawnienia odpowiednie w danym kraju. -Rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Rozwoju w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie z dnia 11 września 2014 r. ( z 201 r. poz. 1278) w przepisie § 3 ust. 1 i ust. 2 wskazuje: Praktyka zawodowa, o której mowa w art. 14 ust. 4 ustawy, odbywana jest po uzyskaniu dyplomu ukończenia wyższej uczelni lub po uzyskaniu tytułu zawodowego technika lub mistrza albo dyplomu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe w zawodzie nauczanym na poziomie technika oraz jest potwierdzona przez osobę wpisaną na listę członków izby, posiadającą odpowiednie uprawnienia budowlane. Zakres praktyki zawodowej powinien być zgodny z zakresem specjalności uprawnień budowlanych, o które ubiega się wnioskodawca. Z powyższego wynika, iż Ustawodawca nie wymaga od każdego opiekuna praktyk posiadania uprawnień w nieograniczonym zakresie. Zgodnie z § 5 ust. 7 Regulaminu postępowania kwalifikacyjnego w sprawach nadawania uprawnień budowlanych w specjalności architektonicznej Praktyka zawodowa, wymaga potwierdzenia przez osobę kierującą praktyką, posiadającą odpowiednie uprawnienia budowlane i wpisaną na listę członków samorządu zawodowego architektów lub inżynierów budownictwa przez cały okres trwania praktyki budowlanej. Jednocześnie, zgodnie z tym przepisem, przez odpowiednie uprawnienia budowalne należy rozumieć uprawnienia odpowiadające swym rodzajem i zakresem uprawnieniom, o nadanie których ubiega się wnioskodawca, z tym zastrzeżeniem, że osoba potwierdzająca praktykę projektową powinna posiadać uprawnienia w specjalności architektonicznej zaś praktyka na budowie powinna zostać potwierdzona przez osobę posiadającą uprawnienia w specjalności architektonicznej lub konstrukcyjno-budowlanej. Biorąc pod uwagę powyższe regulacje prawne, wskazać należy, iż rodzaj i zakres uprawnień budowlanych opiekuna lub patrona praktyk zawodowych będzie zdeterminowany rodzajem i zakresem uprawnień, o których nadanie ubiega się osoba przystępująca do praktyki zawodowej. Czy po uzyskaniu uprawnień w ograniczonym zakresie, będzie konieczne ponowne odbywanie trzech lat praktyk przed przystąpieniem do egzaminu na uprawnienia bez ograniczeń, czy też można będzie przystąpić do tego egzaminu niezwłocznie po ukończeniu studiów II stopnia- Zgodnie z art. 14 ust. 5 Prawa budowlanego z dnia 7 lipca 1994 r. do osób ubiegających się o uprawnienia budowlane bez ograniczeń, posiadających uprawnienia budowlane w ograniczonym zakresie w tej specjalności, nie stosuje się przepisów ust. 3 pkt 1 lit. b i c, pkt 3 lit. b lub pkt 5 lit. b i c. W związku z powyższym, brak jest obowiązku odbycia ponownej praktyki przez osoby ubiegające się o nadanie uprawnień budowlanych bez ograniczeń, posiadających uprawnienia budowlane w ograniczonym zakresie w tej specjalności pod warunkiem, że osoba nadzorująca pierwotną praktykę posiada uprawnienia do projektowania bez ograniczeń. Czy odbywając praktykę za granicą, będę musiał wypełnić oświadczenie potwierdzające odbycie praktyki zawodowej? Zgodnie z § 4 rozporządzenia z dnia 11 września 2014r. w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie ( 2014r., poz. 1278) odbycie praktyki zawodowej za granicą potwierdza się dokumentem wydanym przez kierownika jednostki, w której odbywała się praktyka zawodowa, potwierdzonym przez osobę, pod kierunkiem której była odbywana praktyka, posiadającą uprawnienia odpowiadające swoim zakresem uprawnieniom, o których mowa w art. 14 ust. 1 ustawy prawo budowlane. Dokument ten powinien zawierać: wskazanie robót budowlanych i obiektów budowlanych, przy których projektowaniu bezpośrednio uczestniczyła lub pełniła funkcję techniczną na budowie osoba odbywająca praktykę zawodową, z określeniem charakteru wykonywanych czynności oraz z określeniem: rodzaju, przeznaczenia i konstrukcji danego obiektu oraz, odpowiednio do wnioskowanej specjalności uprawnień budowlanych, inne charakterystyczne parametry techniczne lub użytkowe danego obiektu, a także lokalizację inwestycji i nazwę inwestora; potwierdzenie okresu odbywania praktyki zawodowej z podaniem terminów rozpoczęcia i ukończenia praktyki; ogólną ocenę teoretycznej i praktycznej wiedzy z zakresu wnioskowanej specjalności, dokonaną przez osobę, pod nadzorem której odbywana była praktyka. Tak więc, nie musi Pan/Pani uzupełniać książki wydanej w Polsce, wystarczające jest potwierdzenie na piśmie odbytej praktyki. Załączone dokumenty powinny być przetłumaczone na język polski, przez tłumacza przysięgłego. Chciałam uzyskać informację na temat pracy projektowej wykonanej w ramach odbytej praktyki zawodowej. W tabelce osób sporządzających projekt nie widnieje moje nazwisko, gdyż wpisanych (prócz projektanta i sprawdzającego) zostały tylko dwie osoby, które opracowywały projekt. Czy w takich okolicznościach mogę użyć projektu jako załącznika do dokumentów potwierdzających odbycie praktyki zawodowej- Jeżeli w tabeli jest wpis o projekcie, potwierdzony przez projektanta, który jednocześnie figuruje na stronie tytułowej projektu budowlanego, wystarczy potwierdzenie autora projektu (projektanta), że współpracowała Pani jako asystent projektanta przy tworzeniu projektu. Należałoby uznać kopię projektu potwierdzoną za zgodność z oryginałem, nawet jeżeli imię i nazwisko projektanta praktykanta nie zostało wymienione w zespole projektowym uwidocznionymi w projekcie. Potwierdzenie projektu przez kierownika praktyk za zgodność z oryginałem oraz potwierdzenie udziału w projekcie jest wystarczające i zgodne z regulaminem. Innymi słowy: potwierdzenie udziału w sporządzaniu dokumentacji projektowej kandydata ubiegającego się o nadanie uprawnień projektowych przez osobę prowadzącą praktykę, przy równoczesnym potwierdzeniu kopii dokumentacji za zgodność z oryginałem, powinno być uznane za spełnienie wymogów co do warunków odbywania praktyki projektowej. Czy muszę poświadczać za zgodność z oryginałem zaświadczenie o przynależności architekta prowadzącego praktykę do samorządu zawodowego? Zgodnie z par 3 ust. 4 pkt. 8 Regulaminu postępowania kwalifikacyjnego w sprawach nadawania uprawnień budowlanych w specjalności architektonicznej do wniosku o nadanie uprawnień budowlanych dołącza się zaświadczenie o przynależności do izby samorządu zawodowego obejmujące cały okres patronowania/ kierowania praktyką wraz z kopią uprawnień patrona/opiekuna praktyk. W związku z tym, iż przedmiotowe zaświadczenia dla członków samorządu architektów są generowane z systemu przez okręgowe izby architektów, nie trzeba poświadczać ich za zgodność z oryginałem przez notariusza. W zakresie decyzji o nadaniu uprawnień budowlanych patrona/kierownika praktyk Regulamin wyraźnie wskazuje, iż dla spełnienia wymogów formalnych wystarczająca jest kopia przedmiotowego dokumentu, oczywiście może być poświadczona za zgodność z oryginałem przez kierownika /patrona praktyk zawodowych. Czy możliwe jest już w czasie studiów prowadzić udokumentowaną praktykę zawodową, która będzie potem uznana przy ubieganiu się o uprawnienia- Rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Rozwoju w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie z dnia 11 września 2014 r. (Dz. U. z 2014 r. poz. 1278, dalej: Rozporządzenie) w przepisie § 3 ust. 1 wskazuje: Praktyka zawodowa, o której mowa w art. 14 ust. 4 ustawy, odbywana jest po uzyskaniu dyplomu ukończenia wyższej uczelni lub po uzyskaniu tytułu zawodowego technika lub mistrza albo dyplomu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe w zawodzie nauczanym na poziomie technika oraz jest potwierdzona przez osobę wpisaną na listę członków izby, posiadającą odpowiednie uprawnienia budowlane. Z kolei przepis § 3 ust. 3 w/w Rozporządzenia wprowadza wyjątek od powyższej zasady odbywania praktyki po ukończeniu uczelni wyższej, stanowiąc, że: do praktyki zawodowej zalicza się praktykę odbytą po ukończeniu trzeciego roku studiów wyższych, potwierdzoną przez osobę posiadającą odpowiednie uprawnienia budowlane i wpisaną na listę członków izby. Praktyka zawodowa po wejściu w życie Ustawy o ułatwieniu dostępu do wykonywania niektórych zawodów regulowanych Dz. U. z 10 czerwca 2014 r. poz. 768. (od jest dokumentowana w oświadczeniu, którego wzór określa załącznik nr 1 do w/w rozporządzenia. Zgodnie z § 3 ust. 7 pkt 1 Rozporządzenia w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie z dnia 11 września 2014 r., dokumentem potwierdzającym odbycie: praktyki, o której mowa w art. 14 ust. 4-4b ustawy Prawo budowlane, jest oświadczenie potwierdzające odbycie praktyki zawodowej, którego wzór określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. Zgodnie z powyższym, możliwe jest rozpoczęcie odbywania praktyki zawodowej po ukończeniu trzeciego roku studiów wyższych - pod warunkiem potwierdzenia jej przez osobę posiadającą odpowiednie uprawnienia budowlane i wpisaną na listę członków izby - w formie oświadczenia, o którym mowa powyżej. Jaki wpływ ma rodzaj etatu do czasu odbytej praktyki zawodowej, tzn. jeśli równocześnie jestem studentką oraz pracuję na umowę o dzieło to czy w tabeli "czas praktyki" powinnam wyodrębnić każdy dzień w którym pracowałam- Co należy wpisać jako rodzaj etatu? Przepisy Ustawy Prawo Budowlane z 7 lipca 1994r. (tj. z 2013 r. poz. 1409 ze zm.), jak również przepisy Rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Rozwoju w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie z dnia 11 września 2014 r. ( z 2014 r. poz. 1278) nie precyzują, na podstawie jakiej umowy (o pracę/o dzieło/zlecenia) powinna być realizowana praktyka zawodowa. Okręgowa Komisja Kwalifikacyjna zalicza udokumentowaną praktykę zawodową potwierdzoną przez osobę posiadającą odpowiednie uprawnienia budowlane i wpisaną na listę członków izby - pod warunkiem spełniania wymogów wskazanych w w/w przepisach prawnych oraz regulacjach wewnętrznych izby. Bez znaczenia pozostaje przy tym forma cywilno-prawna zawartej umowy w ramach odbywanej praktyki zawodowej - umowa o pracę/ umowa zlecenie / umowa o dzieło / staż. Zgodnie bowiem z postanowieniem § 5 ust. 8 zdanie 2 Regulaminu postępowania kwalifikacyjnego w sprawach nadawania uprawnień budowlanych w specjalności architektonicznej (stanowiącego Załącznik do uchwały nr O-38-IV-2014 Krajowej Rady Izby jeden rok praktyki zawodowej oznacza 52 tygodnie odbytej praktyki liczonej jako 5 dni po osiem godzin dziennie tj. 40 godzin tygodniowo odbytej praktyki zawodowej, bez względu na formę umowy, w ramach której odbywana jest praktyka. Praktyka zawodowa - po wejściu w życie Ustawy o ułatwieniu dostępu do wykonywania niektórych zawodów regulowanych z 10 czerwca 2014 r. poz. 768. (od - jest dokumentowana w oświadczeniu, którego wzór określa załącznik nr 1 do w/w rozporządzenia. Zgodnie z § 3 ust. 7 pkt 1 Rozporządzenia w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie z dnia 11 września 2014 r., dokumentem potwierdzającym odbycie: praktyki, o której mowa w art. 14 ust. 4-4b ustawy Prawo budowlane, jest oświadczenie potwierdzające odbycie praktyki zawodowej, którego wzór określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. W treści tego oświadczenia niezbędne jest wskazanie ilość tygodni odbytej praktyki oraz, w jakiej formie jest odbywana praktyka (etat/część etatu/ umowa o dzieło / umowa zlecenia). Zgodnie z powyżej powołanym postanowieniem § 5 ust. 8 zdanie 2 Regulaminu postępowania kwalifikacyjnego obowiązuje 8-godzinny czas pracy i tym samym, praktyka w ciągu dnia powinna również uwzględniać taki wymiar czasu. Niepełny dzień pracy podczas odbywania praktyki powinien być uzupełniony w ciągu innego dnia. Każdy dzień, w którym odbywana była praktyka zawodowa powinien być uwzględniony w oświadczeniu potwierdzającym odbycie praktyki zawodowej. Dla doprecyzowania sposobu i czasu trwania praktyki, może Pani załączyć do oświadczenia dodatkowe pisemne wyjaśnienia, określające dokładny przebieg praktyki zawodowej, ale nie jest to obligatoryjnie na etapie postępowania kwalifikacyjnego. Co to jest, na czym polega i w jakiej formie jest odbywany staż skierowany do osób bezrobotnych- Czy może on być zaliczony w poczet praktyki zawodowej niezbędnej do uzyskania uprawnień? Staż kierowany do osób bezrobotnych jest dopuszczalną formą odbywania praktyki zawodowej. Na wniosek bezrobotnego do 30 roku życia Starosta powiatowy może przyznać bon stażowy stanowiący gwarancję skierowania do odbycia stażu u pracodawcy wskazanego przez bezrobotnego na okres 6 miesięcy, o ile pracodawca zobowiąże się do zatrudnienia bezrobotnego po zakończeniu stażu przez okres 6 miesięcy. Staż odbywany w ramach bonu stażowego podlega zasadom i ustaleniom dotychczas stosowanym do stażu odbywanego na podstawie art. 53 ustawy o Promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Czas pracy bezrobotnego odbywającego staż nie może przekraczać 8 godzin na dobę i 40 godzin tygodniowo, a bezrobotnego będącego osobą niepełnosprawną zaliczona do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności - 7 godzin na dobę i 35 godzin tygodniowo. Podstawa prawna: Ustawa z dnia o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2016 r., tj. poz. 645 z późn. zm.), Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia w sprawie szczegółowych warunków odbywania stażu przez bezrobotnych (Dz. U. 2009, Nr 142, poz. 1160). Ubiegam się o nadanie uprawnień budowlanych w specjalności architektonicznej do projektowania bez ograniczeń. Czy osoba nadzorująca moja praktykę na budowie może posiadać uprawnienia budowlane do kierowania robotami budowlanymi w ograniczonym zakresie w specjalności konstrukcyjno-budowlanej? Zgodnie z przepisem art. 14 ust. 4 ustawy Prawo Budowlane z 7 lipca 1994 r.: Warunkiem zaliczenia praktyki zawodowej jest praca polegająca na bezpośrednim uczestnictwie w pracach projektowych albo na pełnieniu funkcji technicznej na budowie pod kierownictwem osoby posiadającej odpowiednie uprawnienia budowlane, a w przypadku odbywania praktyki za granicą pod kierunkiem osoby posiadającej uprawnienia odpowiednie w danym kraju. Doprecyzowanie powyższej regulacji zostało przez ustawodawcę zawarte w przepisie § 3 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Rozwoju w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie z dnia 11 września 2014 r. . Przepis § 3 ust. 2 w/w Rozporządzenia precyzuje: Zakres praktyki zawodowej powinien być zgodny z zakresem specjalności uprawnień budowlanych, o które ubiega się wnioskodawca. Nadto, stosownie do § 5 ust. 7 Regulaminu postępowania kwalifikacyjnego w sprawach nadawania uprawnień budowlanych w specjalności architektonicznej (przyjętego uchwałą nr O-38-IV-2014 Krajowej Rady Izby Architektów RP z dnia 16 października 2014 r., tekst jednolity z późniejszymi zmianami) podnieść należy, iż praktyka zawodowa, o której mowa w§ 5 ust. 3, 4 i 5 Regulaminu wymaga potwierdzenia przez osobę posiadającą odpowiednie uprawnienia budowlane i wpisaną na listę czynnych członków samorządu zawodowego architektów lub inżynierów budownictwa przez cały okres trwania praktyki zawodowej. Przez odpowiednie uprawnienia budowlane należy rozumieć uprawnienia odpowiadające swym rodzajem i zakresem uprawnieniom, o nadanie których ubiega się wnioskodawca w postępowaniu kwalifikacyjnym, z zastrzeżeniem, iż osoba potwierdzająca fakt odbycia praktyki projektowej powinna posiadać uprawnienia w specjalności architektonicznej, natomiast osoba potwierdzająca fakt odbycia praktyki na budowie - uprawnienia do kierowania budową w specjalności architektonicznej lub konstrukcyjno - budowlanej. Z powyższego wynika, iż ustawodawca wymaga od każdego opiekuna praktyk posiadania uprawnień w nieograniczonym zakresie wówczas, gdy osoba odbywająca praktykę ubiega się o nadanie uprawnień budowlanych w takim samym zakresie. Biorąc pod uwagę powyższe regulacje prawne, wskazać również należy, iż rodzaj i zakres uprawnień budowlanych opiekuna lub patrona praktyk zawodowych będzie zdeterminowany rodzajem i zakresem uprawnień, o których nadanie ubiega się osoba przystępująca do praktyki zawodowej. W kontekście powyższego, chcąc uzyskać uprawnienia budowlane do projektowania bez ograniczeń w specjalności architektonicznej, nie można odbywać praktyki zawodowej pod kierownictwem osoby posiadającej uprawnienia budowlane do kierowania robotami budowlanymi w ograniczonym zakresie w specjalności konstrukcyjno-budowlanej. Jaka jest różnica między patronem a kierownikiem praktyki? Ustawa z dnia 9 maja 2014 r. (Dz. U. 2014 poz. 768) o ułatwieniu dostępu do niektórych zawodów regulowanych zmieniająca mi. n. ustawę z dnia 7 lipca 1994 Prawo budowlane (Dz. U. 2013 poz. 1409 z p. zm.) - dalej jako -Prawo budowlane- w zakresie praktyk zawodowych wprowadziła do ustawy pojęcia: -patron- i -pod patronatem- (art.. 14. ust. 4b). Zmiana ta wywołała dyskusję i wątpliwości, jak rozumieć te nowe określenia, w szczególności w sytuacji, gdy w ustawie pozostawione zostały określenia -kierownik- i -pod kierownictwem-. Niniejsze stanowisko ma na celu wskazanie różnic pomiędzy powyższymi funkcjami. W najprostszym możliwie ujęciu (słownikowym) patron to opiekun, protektor, mecenas, gwarant jakości, poziomu, (często jest to funkcja honorowa) a kierownik to organizator, przełożony, kontroler (funkcja związana przeważnie z zależnością służbową i stosunkiem pracy). Patron został niewątpliwie wprowadzony do ustawy celowo (przez dodanie ust. 4b.). Nowe przepisy wyraźnie rozróżniają praktykę wykonywaną -pod kierunkiem- od praktyki wykonywanej -pod patronatem- i uznają oba te sposoby odbywania i dokumentowania praktyki za równorzędne. Zmiana ustawy, w swoim założeniu, (miedzy innymi) miała -ułatwić dostęp- do zawodu architekta. Dlatego wprowadziła dwie instytucje, które różnią się przede wszystkim formalno-prawnym stosunkiem umownym z osobą odbywającą praktykę: jeżeli taki stosunek istnieje, osoba sprawuje kierownictwo nad praktyką, natomiast jeżeli tego stosunku nie ma, (np. ktoś chce odbywać praktykę u swojego krewnego, który jest architektem) to osoba ta jest patronem (tj. opiekunem a nie kierownikiem).Ustawodawca chciał umożliwić bowiem odbywanie praktyki projektowej również w tzw. domowych warunkach poza zakresem służbowego stosunku z kierownikiem praktyk. Dlatego wyłącznie w dziedzinie projektowania, z pominięciem praktyk na budowie wprowadzono możliwość potwierdzenia odbycia praktyki zawodowej przez -patrona-, który nie jest -kierownikiem- osoby odbywającej praktykę i nie pozostaje z praktykantem w zależności służbowej lub innej cywilno -prawnej. Zgodnie z art. 14 Prawa budowlanego: Warunkiem zaliczenia praktyki zawodowej jest praca polegająca na bezpośrednim uczestnictwie w pracach projektowych - pod kierownictwem osoby posiadającej odpowiednie uprawnienia budowlane - ( Za równorzędną z praktyką zawodową polegającą na bezpośrednim uczestnictwie w pracach projektowych o której mowa w ust. 4, uznaje się roczną praktykę przy sporządzaniu projektów odbytą pod patronatem osoby posiadającej odpowiednie uprawnienia budowlane, zwanej dalej -patronem-. (ust. 4b.) Z dodatkowym warunkiem, że: Patronem może być osoba, która posiada co najmniej 5-letnie doświadczenie zawodowe przy sporządzaniu projektów w ramach posiadanych uprawnień budowlanych. Powołując się na uzasadnienie do ustawy deregulacyjnej należy przypomnieć również intencje ustawodawcy w powyższym zakresie: -Osoba zainteresowana odbyciem praktyki projektowej, oprócz odbywania praktyki w formie zatrudnienia w biurze projektowym, mogłaby odbyć praktykę pod opieką patrona. Patronem byłaby osoba posiadająca odpowiednie uprawnienia budowlane oraz będąca czynnym członkiem samorządu zawodowego. Wprowadzone zmiany umożliwią także sprawowanie patronatu przez osoby posiadające uprawnienia budowlane w ograniczonym zakresie, jednak taka osoba będzie mogła objąć patronat tylko nad osobą ubiegającą się o uprawnienia budowlane w ograniczonym zakresie. Wprowadzenie instytucji patrona ułatwi dostęp do uzyskiwania uprawnień budowlanych, gdyż znacznie zwiększy się liczba podmiotów, u których można odbywać praktykę. (...).- Należy przy tym wskazać, że w pierwotnym projekcie rządowym istotą wprowadzenia instytucji patrona miała być możliwość skrócenia praktyki projektowej odbywanej u patrona nawet do 6 miesięcy przy czym, po uzyskaniu przez osobę odbywającą tę praktykę wpisu na listę członków samorządu zawodowego, przez okres o jaki praktyka zostałaby skrócona patron miał ponosić odpowiedzialność zawodową za projekty architektoniczno-budowlane sporządzane przez osobę, która odbyła praktykę oraz miał być obowiązany do sprawdzania tych projektów - zrezygnowano z tego zapisu, pozostawiając bardzo niejasną granicę pomiędzy instytucją patrona oraz kierownika praktyk sprowadzającą się do formalno - prawnego stosunku zobowiązaniowego lub jego braku. Regulacje ustawowe dotyczące -patrona- mają swoje odzwierciedlenie w przepisach rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 11 września 2014 r. w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie, w szczególności dotyczących potwierdzania i dokumentowania praktyki. W rozporządzeniu wyraźnie sprecyzowano, że dokumentem potwierdzającym odbycie praktyki zawodowej , o której mowa w ust 4-4b ustawy jest oświadczenie, którego wzór określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. (§ Wzór oświadczenia w pkt 3 zawiera zdanie, zgodnie z którym komisja kwalifikacyjna jest informowana czy praktyka była odbywana pod patronatem poprzez wykreślenie jednej z opcji tak/nie. Na podstawie tej informacji komisja uzyskuje podstawę do sprawdzenia dodatkowej przesłanki tj. 5 letniego doświadczenia zawodowego patrona lub jej pominięcia w przypadku kierownika praktyki zawodowej. Jednocześnie Krajowa Komisja Kwalifikacyjna informuje, iż powyższe stanowisko nie stanowi oficjalnej wykładni prawa i nie wiąże organu w rozstrzyganiu indywidualnych spraw administracyjnych. Czy muszę przedłożyć tłumaczenie przysięgłe projektu wykonawczego wydanego w innym języku niż język polski? Wszystkie dokumenty złożone w ramach postępowania kwalifikacyjnego, wydane w innym języku niż język polski muszą zostać przetłumaczone na język polski przez tłumacza przysięgłego. Wymóg ten wynika z art. 4 Ustawy o języku polskim, zgodnie z którym językiem urzędowym jest język polski. Zakładając, że do postępowania w przedmiocie nadania uprawnień budowlanych stosuje się odpowiednio przepisy KPA, dokumenty składane w tym postępowaniu muszą zostać przetłumaczone na język polski. Czy praktyka zawodowa może rozpocząć się po III roku studiów na kierunku budownictwo, jeżeli studia są kontynuowane w ramach studiów II stopnia na architekturze? Zgodnie z § 3 ust 1 i 3 rozporządzenia Ministra infrastruktury i rozwoju z dnia 11 września 2014 r. w sprawie samodzielnych funkcji technicznychw budownictwie, w związku z art. 2 ustawy z dnia 22 lutego 2019 r. o zmianie ustawy - Prawo budowlane, praktyka zawodowa, odbywana jest po uzyskaniu dyplomu ukończenia wyższej uczelni lub po uzyskaniu tytułu zawodowego technika lub mistrza albo dyplomu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe w zawodzie nauczanym na poziomie technika oraz jest potwierdzona przez osobę wpisaną na listę członków izby, posiadającą odpowiednie uprawnienia budowlane. Jednocześnie ustawa wprowadza wyjątek od powyższej zasady, zgodnie, z którym do praktyki zawodowej zalicza się praktykę odbytą po ukończeniu trzeciego roku studiów wyższych, potwierdzoną przez osobę posiadającą odpowiednie uprawnienia budowlane i wpisaną na listę członków izby. Wskazany powyżej wyjątek od zasady odbywania praktyki po uzyskaniu dyplomu, tj. po ukończeniu III roku studiów wyższych, w przypadku specjalności architektonicznej odnosi się wyłącznie do studiów na kierunku architektury. Żadne inne studia, nie uprawniają studenta do skutecznego rozpoczęcia praktyki zawodowej, niezbędnej do ubiegania się o uprawnienia budowalne w specjalności architektonicznej. Tak zarówno praktyka odbywana po ukończeniu jak i w trakcie studiów jest praktyką zawodową wyłącznie, gdy przedmiot tych studiów odpowiada specjalności, o jaką w przyszłości chce ubiegać się praktykant. Ukończenie III roku studiów na innym niż architektura kierunku nie uprawnia do zaliczenia w trakcie studiów praktyki zawodowej dla specjalności architektonicznej. Czy osoba kierująca praktyką zawodową polegającą na wykonywaniu czynności inspekcyjno-kontrolnych w urzędach obsługujących organy nadzoru budowlanego musi przynależeć do samorządu zawodowego architektów Zgodnie z § 2 ust. 4 Rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie przygotowania zawodowego do wykonywania samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie ( z 2019 r. poz. 831): „Do praktyki zawodowej na budowie zalicza się: 1) wykonywanie czynności inspekcyjno-kontrolnych w urzędach obsługujących organy nadzoru budowlanego; 2) pracę polegającą na wykonywaniu czynności na terenie budowy i obejmującą konieczność fachowej oceny zjawisk lub samodzielnego rozwiązywania zagadnień architektonicznych oraz techniczno-organizacyjnych wykonywaną w urzędach obsługujących organy administracji rządowej albo jednostek samorządu terytorialnego, realizujących zadania zarządcy drogi publicznej; 3) pracę u zarządcy infrastruktury kolejowej lub w podmiocie odpowiedzialnym za utrzymanie infrastruktury kolejowej we właściwym stanie technicznym działającym na zlecenie zarządcy infrastruktury kolejowej, polegającą na wykonywaniu czynności na terenie budowy lub czynności inspekcyjno-kontrolnych i obejmującą konieczność fachowej oceny zjawisk, stanu technicznego budowli i urządzeń budowlanych lub samodzielnego rozwiązywania zagadnień architektonicznych oraz techniczno-organizacyjnych. Natomiast, jak wskazano w ust. 6 ww. rozporządzenia „Wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 4, potwierdza osoba posiadająca odpowiednie uprawnienia budowlane i wpisana na listę członków izby”. Z powyższego wynika, że czynności wykonywane w ramach praktyki w urzędach obsługujących organy nadzoru budowlanego potwierdzają jedynie osoby posiadające odpowiednie uprawniana budowlane oraz są wpisane na listę członków właściwego samorządu zawodowego, a zatem osoby, które nie są członkami samorządu zawodowego nie są uprawnione do potwierdzenia praktyki zawodowej. W jaki sposób okręgowa komisja kwalifikacyjna ocenia praktykę projektową osób ubiegających się o uprawnienia budowlane w specjalności architektonicznej? Podstawę prawną dla wprowadzenia w Regulaminie postępowania kwalifikacyjnego w sprawach nadawania uprawnień budowlanych w specjalności architektonicznej[1], obowiązku załączenia do wniosku o nadanie uprawnień budowlanych maksimum trzech wybranych przez kandydata prac projektowych wykonanych w ramach odbytej praktyki zawodowej - w przypadku ubiegania się o nadanie uprawnień do projektowania bez ograniczeń lub w ograniczonym zakresie, stanowi zarówno ustawa z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (dalej: „ jak również ustawa z dnia 15 grudnia 2000r. o samorządach zawodowych architektów oraz inżynierów budownictwa (dalej: „ustawa zawodowa”). Zgodnie z art. 12 ust. 3a właściwa izba samorządu zawodowego prowadzi postępowanie kwalifikacyjne na wniosek osoby ubiegającej się o uprawnienia budowlane. Postępowanie, o którym mowa w zdaniu poprzednim, składa się z dwóch etapów. Pierwszy z nich to kwalifikowanie wykształcenia i praktyki zawodowej jako odpowiednie lub pokrewne dla danej specjalności uprawnień budowlanych. Natomiast wedle art. 12 ust. 2 „samodzielne funkcje techniczne w budownictwie, określone w ust. 1 pkt 1-5, mogą wykonywać wyłącznie osoby posiadające odpowiednie wykształcenie techniczne i praktykę zawodową, dostosowane do rodzaju, stopnia skomplikowania działalności i innych wymagań związanych z wykonywaną funkcją, stwierdzone decyzją, zwaną dalej "uprawnieniami budowlanymi", wydaną przez organ samorządu zawodowego”. Zgodnie z § 3 ust. 4 pkt 4 Regulaminu postępowania kwalifikacyjnego w sprawach nadawania uprawnień budowlanych w specjalności architektonicznej, do wniosku o nadanie uprawnień budowlanych należy dołączyć maksimum trzy wybrane przez kandydata prace projektowe wykonane w ramach odbytej praktyki zawodowej - w przypadku ubiegania się o nadanie uprawnień do projektowania bez ograniczeń lub w ograniczonym zakresie. Z powyższego wynika, że do wniosku należy dołączyć „prace projektowe wykonane w ramach odbytej praktyki zawodowej”. Jak należy rozumieć użyte w Regulaminie sformułowanie „prace projektowe” wyjaśniono w jego treści, zgodnie bowiem z § 3 ust. 5 są to poświadczone za zgodność z oryginałem, przez kierownika/patrona praktyk, kopie części architektonicznej projektu budowlanego, w wykonaniu których uczestniczyła osoba ubiegająca się o nadanie uprawnień budowlanych w specjalności architektonicznej. Co więcej, zgodnie z § 5 rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 29 kwietnia 2019r. w sprawie przygotowania zawodowego do wykonywania samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie „Izba może zwrócić się do organu administracji architektoniczno-budowlanej lub nadzoru budowlanego albo do autora projektu lub inwestora o przedstawienie prac projektowych wykonanych w ramach praktyki zawodowej lub potwierdzenie zakresu robót budowlanych, w których uczestniczyła osoba ubiegająca się o uprawnienia budowlane.” Projekt budowlany lub jego fragmenty są jedynie materiałem pomocniczym służącym sformułowaniu pytań podczas egzaminu ustnego oraz sprawdzeniu umiejętności samodzielnego rozwiązywania zagadnień technicznych. Projektant, który sprawuje funkcję kierownika praktyki zawodowej powinien ustalić zakres, w którym może zostać udostępniony projekt budowlany dla celów postępowania kwalifikacyjnego, prowadzonego przez okręgową komisję kwalifikacyjną. W gestii strony postępowania administracyjnego pozostaje skompletowanie dokumentów, które należy dołączyć do wniosku. Należy ponadto wskazać na dokument „Polityka prywatności dla członków i kandydatów na członków” dalej jako „Polityka”, który stanowi załącznik Nr 2 do Uchwały Krajowej Rady Izby Architektów RP nr O-012-IV-2018 z dnia 23 maja 2018r., ze zm. nr O-62-V-2019. Zgodnie z Polityką Izba przetwarza „wyłącznie dane, które zostały przez Państwa udostępnione dobrowolnie w związku z członkostwem lub ubieganiem się o członkostwo w IARP. Zakres przetwarzanych danych wynika z treści Statutu Izby Architektów Rzeczypospolitej Polskiej oraz z Ustawy z dnia 15 grudnia 2000r. o samorządach zawodowych architektów oraz inżynierów budownictwa. Między innymi przetwarzamy następujące Państwa dane osobowe: imię, nazwisko, telefon kontaktowy, numer PESEL, numer dowodu tożsamości, zdjęcie, dane adresowe, informacje o wykształceniu, oraz informacje o przebiegu wykonywania zawodu.” Zgodnie z powyższym, wszelkie dokumenty, które Strona przedstawi dla celów przeprowadzenia przez Izbę postępowania kwalifikacyjnego służą jedynie temu celowi. [1] Załącznik do uchwały nr O-38-IV-2014 Krajowej Rady Izby Architektów RP z dnia 16 października 2014r. II/ STUDIA Czy mogę ubiegać się o nadanie uprawnień budowlanych w specjalności architektonicznej do projektowania bez ograniczeń kończąc studia I stopnia (inżynierskie) na kierunku budownictwo i uzyskując tytuł inżynier budownictwa oraz studia II stopnia (magisterskie) na kierunku architektura i uzyskując tytuł magister inżynier architekt- Przy ubieganiu się o uprawnienia budowlane w specjalności architektonicznej do projektowania bez ograniczeń oraz do kierowania robotami budowlanymi bez ograniczeń wymagane jest uzyskanie tytułu zawodowego magister inżynier architekt. Kontynuacja przez daną osobę studiów architektonicznych w formie studiów II stopnia i uzyskanie tytułu magistra będzie uprawniało do przystąpienia do postępowania kwalifikacyjnego o nadanie uprawnień architektonicznych, z tym zastrzeżeniem, że studia I stopnia ukończyła dana osoba również na kierunku architektury i urbanistyki. W przypadku uzupełnienia różnic programowych obejmujących I stopień kształcenia, postępowanie kwalifikacyjne obejmuje również badania wykształcenia kandydata w zakresie I stopnia kształcenia, poprzez odniesienie programu studiów do standardów kształcenia określonych w rozporządzeniu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 29 września 2011 r. w sprawie standardów kształcenia dla kierunków studiów weterynarii i architektury. III/ EGZAMIN NA UPRAWNIENIA BUDOWLANE W SPECJALNOŚCI ARCHITEKTONICZNEJ Stanowisko Krajowej Komisji Kwalifikacyjnej w przedmiocie kwalifikowania wykształcenia kandydatów na uprawnienia budowalne w specjalności architektonicznej - Uzupełnienie stanowiska Krajowej Komisji Kwalifikacyjnej w przedmiocie kwalifikowania wykształcenia kandydatów na uprawnienia budowalne w specjalności architektonicznej - Pismo Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego - Pismo Polskiej Komisji Akredytacyjnej - Uzupełnienie stanowiska Krajowej Komisji Kwalifikacyjnej w przedmiocie kwalifikowania wykształcenia kandydatów na uprawnienia budowalne w specjalności architektonicznej ( r.) - Czy jeżeli mam zdany egzamin pisemny na uprawnienia bez ograniczeń i pozostał mi do zdania egzamin ustny, to mój wniosek o nadanie uprawnień będzie jeszcze raz weryfikowany (wykształcenie, praktyka, dodatkowe dokumenty) ? Zgodnie z art. 12 ust. 4i Ustawy Prawo Budowlane z dnia 7 lipca 1994 r.: -Pozytywny wynik części pisemnej egzaminu jest ważny przez okres 3 lat od dnia jego uzyskania-, a więc od dnia egzaminu. W powyższej regulacji wyraża się konieczność aktualizacji wiedzy - po określonym okresie czasu - przez osobę ubiegającą się o nadanie uprawnień budowlanych. Przez okres 3 lat, kandydat może przystępować do części ustnej egzaminu, bez konieczności ponownego zdawania części pisemnej, zaś po tym okresie, wymagane jest ponowne przystąpienie do egzaminu pisemnego. Jednocześnie, powyżej cytowany przepis, jak również żadne inne postanowienie ustawy Prawo budowlane nie przewiduje -przedawnienia- kwalifikowania wykształcenia i praktyki zawodowej jako odpowiednie lub pokrewne dla danej specjalności uprawnień budowlanych, o którym mowa w art. 12 ust. 3a pkt 1 Prawa budowlanego. Z powyższego wynika, że po trzyletnim okresie czasu liczonym od momentu uzyskania pozytywnego wyniku części pisemnej egzaminu, niezbędna jest ponowna weryfikacja posiadanej przez kandydata wiedzy poprzez zdanie egzaminu pisemnego, jednakże bez konieczności przeprowadzania procedury kwalifikacyjnej w całości (a więc bez ponownej weryfikacji wykształcenia i praktyki zawodowej) oraz tym samym, bez potrzeby uiszczania opłaty z tytułu kwalifikowania. Mam pytanie odnośnie aktualnego wykazu aktów prawnych wymaganych do egzaminu na uprawnienia budowlane w specjalności architektonicznej. Czy pytania na część pisemną będą układane wyłącznie na podstawie wyszczególnionych artykułów i paragrafów? Akty prawne podane do publicznej wiadomości przez Krajową Komisję Kwalifikacyjną IARP, których znajomość wymagana jest na egzaminie, w sposób szeroki i jednocześnie szczegółowy regulują kwestie związane z procesem budowlanym. Wskazanie konkretnych regulacji, na zasadzie -w szczególności-, ma na celu zwrócenie uwagi na przepisy, których bieżąca znajomość jest niezbędna w działaniach obejmujących projektowanie i kierowanie robotami budowlanymi, jednak to wskazanie w żadnym przypadku nie zawęża i nie wyklucza znajomości pozostałych regulacji. Pytania do części pisemnej i ustnej egzaminu, zgodnie z publikowanym również -Regulaminem postępowania kwalifikacyjnego w sprawach nadawania uprawnień budowlanych w specjalności architektonicznej- znajdują się w Bazie Pytań, będącej w dyspozycji Krajowej Komisji Kwalifikacyjnej IARP i nie można wykluczyć, że zagadnienia, wskazane jako -w szczególności-, mogą lecz nie muszą być wykorzystane przy redakcji zestawów egzaminacyjnych. Przystępuję do egzaminu na uprawnienia budowlane w specjalności architektonicznej w dniu 12 czerwca 2015 r., i mam pytanie dotyczące wykazu aktów prawnych obowiązujących na tym egzaminie. Czy obowiązujący aktualny stan prawny na dzień 12 czerwca 2015 r. obejmuje nowelizację ustawy Prawo Budowlane, już podpisaną, a wchodzącą w życie z dniem 28 czerwca- Na egzaminie na uprawnienia budowlane sprawdza się znajomość aktualnie obowiązujących aktów prawnych - na dzień egzaminu (Patrz - Regulamin Postępowania kwalifikacyjnego w sprawach nadania uprawnień budowlanych w specjalności architektonicznej). W związku z tym, że nowelizacja ustawy Prawo Budowlane wchodzi w życie 28 czerwca 2015 r., a egzamin odbędzie się 12 czerwca 2015 r., na najbliższym egzaminie w sesji letniej nie będzie obowiązywała ustawa Prawo Budowlane w znowelizowanej wersji. Pytanie: Czy w zamyśle Krajowej Komisji Kwalifikacyjnej jest zorganizowanie najbliższej sesji letniej jeszcze w roku bieżącym, (poprzedzającej sesjęzimową w roku 2020)- Czy może osoby, które przeszły pozytywnie procedurę kwalifikacji będą mogły podejść do egzaminu dopiero w sesji letniej roku 2021? Krajowa Komisja Kwalifikacyjna IARP uprzejmie informuje, że w obecnych uwarunkowaniach nie może zająć stanowiska ani udzielić odpowiedzi ponieważ wpływ na nie mają czynniki zewnętrzne, od których działania Komisji są zależne, a których Komisja nie jest w stanie przewidzieć. Prosimy zatem o śledzenie informacji na stronie internetowej Izby Architektów RP. IV/ ZAKRES UPRAWNIEŃ Stanowisko Krajowej Komisji Kwalifikacyjnej dotyczące przynależności samorządowej osób posiadających uprawnieninia wykonawcze w specjalności architektonicznej Zgodnie z art. 15a ust 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane uprawnienia budowlane w specjalności architektonicznej bez ograniczeń uprawniają do projektowania lub kierowania robotami budowlanymi w odniesieniu do architektury. Dokonując literalnej wykładni tego przepisu należy wskazać, iż poprzez użycie spójnika -lub-, a zatem alternatywy łącznej, Ustawodawca przewidział możliwość nadawania uprawnień budowlanych w specjalności architektonicznej, tak zarówno w zakresie sporządzania projektów architektoniczno-budowlanych, jak również w zakresie kierowania robotami budowlanymi w odniesieniu do architektury obiektu oraz łącznego uprawnienia do projektowania oraz kierowania robotami budowlanymi w odniesieniu do architektury obiektu. Jednocześnie zgodnie z art. 15a ust 4 w/w ustawy w sposób podobny określony został zakres uprawnień budowlanych w specjalności konstrukcyjno-budowlanej, zgodnie, z którym uprawnienia te obejmują projektowanie konstrukcji obiektu lub kierowanie robotami budowlanymi w odniesieniu do konstrukcji oraz architektury obiektu. Z tak przyjętego porządku, należy wyprowadzić wniosek, iż Ustawodawca określając zakresy poszczególnych uprawnień budowlanych, w tym zakresy uprawnień w specjalności architektonicznej i konstrukcyjno-budowlanej, wprowadził zasadę, iż uprawnienia te obejmują tak zarówno projektowanie jak również kierowanie robotami budowlanymi. Odmienny jest natomiast zakres tych uprawnień, który w przypadku specjalności architektonicznej odnosi się do architektury obiektu, zaś w przypadku specjalności konstrukcyjno-budowlanej zarówno do jego konstrukcji jak i architektury obiektu. Należy podkreślić, iż użyty w treści przepisu art. 15 a ust 4, zwrot -oraz- wskazuje, iż uprawnienia budowlane w specjalności konstrukcyjno-budowlanej bez ograniczeń, na zasadzie wyjątku, uprawniają nie tylko do kierowania robotami budowlanymi w odniesieniu do konstrukcji obiektu, ale również jego architektury. Przepis ten jednak posiada charakter przepisu szczególnego, rozszerzającego zakres uprawnień w specjalności konstrukcyjno - budowalnej na niektóre uprawnienia, co do zasady przypisane specjalności architektonicznej. Skoro, zatem powyższy przepis jest przepisem szczególnym, to zgodnie z ogólną zasadą wykładni nie może być interpretowany rozszerzająco. Stąd należy wyprowadzić wniosek, iż wprowadzenie w treści rozporządzenia możliwości kierowania robotami budowlanymi w ramach specjalności konstrukcyjno-budowalnej, tak zarówno w odniesieniu do konstrukcji jak również architektury obiektu, nie wyłącza możliwości kierowania robotami budowlanymi w ramach specjalności architektonicznej. Innymi słowy uprawnienie do kierowania robotami budowlanymi w odniesieniu do architektury obiektu może wynikać tak zarówno z uprawnień budowlanych w specjalności konstrukcyjno budowlanej (w odniesieniu do konstrukcji oraz architektury obiektu) jak również specjalności architektonicznej (wyłącznie w odniesieniu do architektury obiektu). Potwierdzeniem powyższej interpretacji jest treść art. 2 ust 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000r. o samorządach zawodowych architektów oraz inżynierów budownictwa, określającego zakres wykonywania zawodu architekta. Zgodnie z tym przepisem zakres czynności zawodowych architektów obejmuje nie tylko projektowanie architektoniczne obiektów budowlanych, ale również nadzór nad procesem ich powstawania. Przepis ten, zatem koreluje z uprawnieniem do możliwości kierowania robotami budowlanymi w odniesieniu do architektury obiektu. Odmienną kwestią jest przynależność do odpowiedniej izby samorządu zawodowego osób posiadających uprawnienia budowlane w specjalności architektonicznej bez ograniczeń udzielonych do kierowania robotami budowlanymi albo do projektowania i kierowania robotami budowlanymi w odniesieniu do architektury obiektu. Rozważając tę kwestię w pierwszej kolejności należy od-nieść się do przepisów ustawy samorządowej, która wprowadza podział członkostwa pomiędzy samorządem architektów oraz samorządem inżynierów budownictwa. Jak wynika z art. 5 ust 1 i 2 ustawy, podział ten został dokonany przez Ustawodawcę poprzez przyjęcie kryterium specjalności uprawnień budowlanych. Katalog tych uprawnień jest katalogiem zamkniętym i wynika z art. 14 ustawy prawo budowlane. Zgodnie z jego treścią uprawnienia budowlane mogą być udzielane w specjalnościach architektonicznej, konstrukcyjno-budowlanej, drogowej, mostowej, kolejowej, wyburzeniowej. Zgodnie zaś z art. 5 ustawy samorządowej, poprzez odesłanie do art. 14 ust 1 pkt 1 i ust 3 pkt 1 prawa budowlanego, izby architektów zrzeszają, co do zasady osoby posiadające uprawnienia budowlane w specjalności architektonicznej do projektowania bez ograniczeń. Osoby posiadające uprawnienia budowlane w innych niż architektoniczna specjalnościach zrzeszone są w izbach inżynierów budownictwa. W ocenie Krajowej Komisji Kwalifikacyjnej zawarte w treści art. 5 ust 1 pkt 1 ustawy samorządowej odesłanie do prawa budowlanego, należy interpretować rozszerzająco, poprzez przyjęcie, iż samorząd architektów zrzesza osoby posiadające uprawnienia w specjalności architektonicznej bez ograniczeń nie tylko w zakresie projektowania, ale również kierowania robotami budowlanymi w odniesieniu do architektury obiektu. Przyjęcie odmiennego stanowiska doprowadziłoby, do błędnego wniosku, iż osoby posiadające uprawnienia budowlane w specjalności architektonicznej bez ograniczeń do kierowania robotami budowlanymi w odniesieniu do architektury obiektu, nie mogą przynależeć do żadnej z izb samorządów zawodowych. Jak bowiem wyżej wykazano, zgodnie z art. 5 ust 2 ustawy samorządowej, izby inżynierów budownictwa zrzeszają osoby posiadające uprawnienia budowlane w specjalnościach innych niż architektoniczna, jak również na zasadzie wyjątku osoby posiadające uprawnienia budowalne w specjalności architektonicznej do projektowania, ale wyłącznie w ograniczonym zakresie. Jestem uprawnionym architektem, jednak nie jestem wpisany do Izby Architektów. Czy w takim przypadku mogę wykonywać i podpisywać świadectwa energetyczne? Zgodnie z art. 5 ust. 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane ( 2013r., poz. 1409 z późn. zm.) świadectwo charakterystyki energetycznej budynku, lokalu mieszkalnego lub części budynku stanowiącej samodzielną całość techniczno-użytkową może sporządzać osoba, która: Zgodnie z powyższym, sam fakt posiadania uprawnień (w specjalności architektonicznej, konstrukcyjno-budowlanej lub instalacyjnej) jest wystarczający - oczywiście przy spełnieniu innych powyższych przesłanek tj. pełna zdolność do czynności prawnych, niekaralność etc. - by legitymować się prawem do sporządzenia świadectwa charakterystyki energetycznej. posiada pełną zdolność do czynności prawnych; ukończyła, w rozumieniu przepisów o szkolnictwie wyższym, co najmniej: studia magisterskie albo studia inżynierskie na kierunkach: architektura, budownictwo, inżynieria środowiska, energetyka lub pokrewnych; nie była karana za przestępstwo przeciwko mieniu, wiarygodności dokumentów, obrotowi gospodarczemu, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi lub za przestępstwo skarbowe; posiada uprawnienia budowlane w specjalności architektonicznej, konstrukcyjno-budowlanej lub instalacyjnej albo odbyła szkolenie i złożyła z wynikiem pozytywnym egzamin przed ministrem właściwym do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa. Posiadam uprawnienia budowlane do projektowania bez ograniczeń w specjalności architektonicznej. Jak mogę poszerzyć swoje uprawnienia o uprawnienia wykonawcze? W celu rozszerzenia posiadanych uprawnień w specjalności architektonicznej do projektowania bez ograniczeń na uprawnienia do projektowania i kierowania robotami budowlanymi bez ograniczeń, należy złożyć we właściwej Okręgowej Izby Architektów RP wniosek o przeprowadzenie postępowania kwalifikacyjnego w danym zakresie. Wniosek, będący załącznikiem nr 4 do Regulaminu postępowania kwalifikacyjnego w sprawach nadawania uprawnień budowlanych w specjalności architektonicznej jest dostępny na stronie: Posiadam tytuł inżyniera architekta. Jak mogę uzyskać uprawnienia do kierowania robotami budowlanymi w ograniczonym zakresie? Zgodnie z art. 14. ust. 3 pkt. 4) Ustawy Prawo budowlane, może Pan/Pani ubiegać się o uprawnienia w specjalności architektonicznej do kierowania robotami budowlanymi w ograniczonym zakresie pod warunkiem ukończenia studiów pierwszego stopnia na kierunku architektura lub architektura i urbanistyka oraz odbycia praktyki na budowie w wymiarze 1,5 roku. W przypadku spełnienia tych warunków, należy złożyć we właściwej Okręgowej Izby Architektów RP wniosek o przeprowadzenie postępowania kwalifikacyjnego w danym zakresie. Wniosek, będący załącznikiem nr 4 do Regulaminu postępowania kwalifikacyjnego w sprawach nadawania uprawnień budowlanych w specjalności architektonicznej jest dostępny na stronie: Czy uprawnienia budowlane do projektowania bez ograniczeń w specjalności architektonicznej zezwalają do pełnienia na budowie funkcji inspektora nadzoru inwestorskiego- Jakie roboty budowlane można nadzorować w ramach pełnienia funkcji inspektora nadzoru budowlanego w specjalności architektonicznej? Uprawnienia budowlane w specjalności architektonicznej do projektowania bez ograniczeń nie uprawniają do pełnienia funkcji inspektora nadzoru inwestorskiego. Uprawnienie do pełnienia funkcji inspektora nadzoru inwestorskiego dają np. uprawnienia budowalne do projektowania i kierowania robotami budowalnymi w specjalności architektonicznej bez ograniczeń. Zarówno obowiązki jak i uprawnienia inspektora nadzoru inwestorskiego reguluje odpowiednio art. 25 i 26 Ustawy Prawo Budowlane. Inspektor nadzoru inwestorskiego jest uczestnikiem procesu budowlanego, reprezentuje interesy inwestora na budowie. Inspektorem nadzoru inwestorskiego może zostać osoba posiadająca uprawnienia budowlane do kierowania robotami budowlanymi (uprawnienia wykonawcze) w danej specjalności, przynależąca do właściwej izby samorządu zawodowego oraz posiadająca ważne ubezpieczenie OC. Zgodnie z art. 25 przedmiotowej ustawy, do podstawowych obowiązków inspektora nadzoru inwestorskiego należy: Inspektor nadzoru inwestorskiego, zgodnie z art. 26 przedmiotowej ustawy ma prawo: reprezentowanie inwestora na budowie przez sprawowanie kontroli zgodności jej realizacji z projektem i pozwoleniem na budowę, przepisami oraz zasadami wiedzy technicznej; sprawdzanie jakości wykonywanych robót i wbudowanych wyrobów budowlanych, a w szczególności zapobieganie zastosowaniu wyrobów budowlanych wadliwych i niedopuszczonych do stosowania w budownictwie; sprawdzanie i odbiór robót budowlanych ulegających zakryciu lub zanikających, uczestniczenie w próbach i odbiorach technicznych instalacji, urządzeń technicznych i przewodów kominowych oraz przygotowanie i udział w czynnościach odbioru gotowych obiektów budowlanych i przekazywanie ich do użytkowania; potwierdzanie faktycznie wykonanych robót oraz usunięcia wad, a także, na żądanie inwestora, kontrolowanie rozliczeń budowy. wydawać kierownikowi budowy lub kierownikowi robót polecenia, potwierdzone wpisem do dziennika budowy, dotyczące: usunięcia nieprawidłowości lub zagrożeń, wykonania prób lub badań, także wymagających odkrycia robót lub elementów zakrytych, oraz przedstawienia ekspertyz dotyczących prowadzonych robót budowlanych i dowodów dopuszczenia do stosowania w budownictwie wyrobów budowlanych oraz urządzeń technicznych; żądać od kierownika budowy lub kierownika robót dokonania poprawek bądź ponownego wykonania wadliwie wykonanych robót, a także wstrzymania dalszych robót budowlanych w przypadku, gdyby ich kontynuacja mogła wywołać zagrożenie bądź spowodować niedopuszczalną niezgodność z projektem lub pozwoleniem na budowę. Stosowanie przez organy administracji architektoniczno-budowlanej rozszerzającej wykładni przepisów regulujących zakres uprawnień budowlanych w specjalności architektonicznej w ograniczonym zakresie, w odniesieniu do pojęcia "zabudowy zagrodowej". Przedstawiona poniżej odpowiedź nie stanowi wiążącej wykładni prawa, a jedynie opinię w zakresie aktualnie obowiązujących przepisów, przy uwzględnieniu orzecznictwa sądów administracyjnych. Zgodnie z art. 15a ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane ( z 2020r., poz. "Uprawnienia budowlane w specjalności architektonicznej w ograniczonym zakresie uprawniają do projektowania lub kierowania robotami budowlanymi, w odniesieniu do architektury obiektu o kubaturze do 1000 m3 w zabudowie zagrodowej lub na terenie zabudowy zagrodowej." Należy wskazać, że w ww. ustawie nie zawarto definicji legalnej pojęcia "zabudowy zagrodowej", stąd należy sięgnąć w tym zakresie do wypracowanego orzecznictwa sądowo-administracyjnego. Pojęcie to zdefiniowane zostało na gruncie rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2000r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, jednak definicja ta ma zastosowanie jedynie w obrębie tego aktu, zgodnie bowiem z § 149 Rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002r. w sprawie "Zasad techniki prawodawczej", w akcie niższym rangą nie formułuje się definicji pojęć zawartych w ustawie upoważniającej, chyba że ustawa wyraźnie przewiduje taką możliwość. W związku z powyższym, jak wskazuje się w orzecznictwie: "skoro w systemie prawa nie ma legalnej definicji pojęcia zabudowy zagrodowej, mogącej znaleźć zastosowanie w postępowaniu dotyczącym warunków zabudowy, jest rzeczą organów, stosujących prawo, dokonanie samodzielne wykładni tego pojęcia, przy sięgnięciu choćby do definicji językowej; nie mniej - niezależnie, jakim posługiwać się rozumieniem pojęcia zabudowy zagrodowej - w każdym przypadku konieczne jest, aby wraz z zabudową o charakterze gospodarczym lub inwentarskim współistniał budynek mieszkalny" (zob.: np. II OSK 1536/07 -Wyrok NSA z dnia 4 grudnia 2008r.). Sądy administracyjne wskazują, iż pod pojęciem zabudowy zagrodowej rozumieć należy w szczególności budynki mieszkalne, gospodarcze lub inwentarskie w rodzinnych gospodarstwach rolnych, hodowlanych lub ogrodniczych oraz w gospodarstwach leśnych (zob.:wyrok NSA 17 listopada 2010 r., sygn. II OSK1100/09, wyroki NSA: z dnia 21 grudnia 2007r., II OSK 1723/06, lex 372227; z dnia 23 sierpnia 2000r., II OSK 118/06. lex 352065). Ponadto w orzecznictwie podkreśla się, że zabudowa zagrodowa ma służyć prowadzeniu działalności gospodarczej, stanowiąc jednocześnie miejsce zamieszkania i pracy rolnika oraz jego rodziny. Zabudowa zagrodowa (siedlisko) łączy zatem "funkcję mieszkaniową z funkcją produkcji rolnej i siedlisko tworzy dom mieszkalny, budynki inwentarskie, budynki gospodarcze i budowle rolnicze?"(tak wyrok WSA w Szczecinie z 16 listopada 2011 r., II SA/Sz 917/11). W tym miejscu zwrócić należy uwagę na pogląd, że aby ustalić, że mamy do czynienia z zabudową zagrodową, wystarcza, aby na nieruchomości znajdował się tylko budynek mieszkalny lub tylko budynek gospodarczy, ważne jednak jest, aby każdy z nich był częścią składową gospodarstwa rolnego (zob.: wyrok WSA we Wrocławiu z 7 kwietnia 2006 r., II SA/Wr 11/05). Kwalifikując dane przedsięwzięcie jako zabudowę zagrodową, należy również uwzględniać zmianę współczesnego charakteru gospodarki rolnej, tj. fakt, że poszczególne budynki, budowle i urządzenia mogą być położone w oddaleniu od centralnego punktu zagrody. Istotne jest jednak to, aby były one funkcjonalnie i organizacyjnie powiązane z gospodarstwem rolnym, którego elementem jest zagroda (siedlisko). (zob.: wyrok WSA w Olsztynie z r., II SA/Ol 86/19, LEX nr 2647504). Pojęcie zabudowy zagrodowej należy, dla celów określenia uprawnienia do zaprojektowania budynku w takiej zabudowie, traktować funkcjonalnie, zgodnie z potocznym rozumieniem tego pojęcia - jako budynki służące prowadzeniu działalności gospodarczej, stanowiąc jednocześnie miejsce zamieszkiwania i pracy rolnika oraz jego rodziny. Zabudowa zagrodowa łączy zatem funkcję mieszkaniową z funkcją produkcji rolnej, a zatem powinna stanowić element gospodarstwa rolnego. Uprawnienia ograniczone w specjalności architektonicznej obejmują możliwość projektowania i kierowania robotami budowlanymi w odniesieniu do architektury obiektu o kubaturze do 1000m2, który mieści się w pojęciu zabudowy zagrodowej, niezależnie od tego, czy znajduje się na obszarze objętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, oznaczonym jako tereny zabudowy zagrodowej, czy też poza planem. Jednak samo ustalenie w planie miejscowym na terenie zabudowy zagrodowej możliwości usytuowania budynków o funkcjach niezwiązanych z zabudową zagrodową, nie daje żadnych podstaw do zaprojektowania tych obiektów przez osoby posiadające uprawnienia ograniczone. Innymi słowy, nie rozszerza zakresu uprawnień na możliwość zaprojektowania takich budynków przez osoby nieposiadające uprawnień bez ograniczeń. Zakres uprawnień określił bowiem ustawodawca, nie zaś autorzy aktów prawa miejscowego tj. miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. Co więcej, praktyka zapisów planów pokazuje, że na terenach zabudowy zagrodowej niejednokrotnie dopuszcza się lokalizację obiektów niezwiązanych z funkcją podstawową, jako funkcję uzupełniającą, np. zwartych zespołów zabudowy letniskowej, mieszkaniowej jednorodzinnej czy usługowej. Nie zmienia to jednak zakresu uprawnień budowlanych w specjalności architektonicznej w ograniczonym zakresie, którego ramy wyznaczają po pierwsze funkcja zabudowy - zabudowa zagrodowa, po drugie kubatura obiektu - 1000m2. Pojawienie się w ustaleniach planu miejscowego zapisów, dotyczących realizacji innych funkcji, na terenach przeznaczonych na cele zabudowy zagrodowej, nie oznacza realizacji zabudowy zagrodowej i możliwości sporządzenia projektu przez osoby posiadające uprawnienia budowlane w specjalności architektonicznej w ograniczonym zakresie, o których mowa w ustawie Prawo budowlane. Jednocześnie ocena adekwatności zakresu uprawnień budowlanych projektanta do wnioskowanej przez inwestora inwestycji, spoczywa na organie administracji architektoniczno-budowlanej, który przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę sprawdza posiadanie przez projektanta i projektanta sprawdzającego odpowiednich uprawnień budowlanych. O nadanie jakich uprawnień budowlanych może ubiegać się osoba posiadająca tytuł technika architekta W obecnym stanie prawnym kwestia uprawnień budowlanych regulowana jest przepisami ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane ( z 2020 r., poz. 1333) oraz przepisami rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie przygotowania zawodowego do wykonywania samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie ( z 2019 r., poz. 831). Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 4 ustawy uzyskanie uprawnień budowlanych w specjalnościach, o których mowa w ust. 1 (tj. również w specjalności architektonicznej) wymaga: „[…] 4) do kierowania robotami budowlanymi w ograniczonym zakresie: a) ukończenia: –studiów drugiego stopnia na kierunku pokrewnym dla danej specjalności lub –studiów pierwszego stopnia na kierunku odpowiednim dla danej specjalności, lub –studiów pierwszego stopnia na kierunku pokrewnym dla danej specjalności, lub b) posiadania: –tytułu zawodowego technika lub mistrza, albo –dyplomu zawodowego albo dyplomu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe, w zawodzie nauczanym na poziomie technika - w zawodach związanych z budownictwem określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 16, w zakresie odpowiednim dla danej specjalności, c)odbycia praktyki na budowie w wymiarze:- czterech lat w przypadku, o którym mowa w lit. b;” - półtora roku w przypadku, o którym mowa w lit. a tiret pierwsze i drugie, –trzech lat w przypadku, o którym mowa w lit. a tiret trzecie, Z powyższego wynika, że o nadanie uprawnień do kierowania robotami budowlanymi w ograniczonym zakresie może ubiegać się osoba, która posiada tytuł zawodowy technika w zakresie odpowiednim dla danej specjalności oraz odbyła czteroletnia praktykę zawodową. Wykaz zawodów związanych z budownictwem dla odpowiedniej specjalności zamieszczony został w załączniku nr 3 do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie przygotowania zawodowego do wykonywania samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie. Zgodnie z ww. załącznikiem zawodem związanym z budownictwem dla specjalności architektonicznej jest zawód technika architekta (lp. 1). Jeśli chodzi o uprawniania do projektowania, to w ww. przepisach nie przewidziano nadawania ich osobom posiadającym tytuł technika architekta. Aby uzyskać uprawnienia budowlane w specjalności architektonicznej należy posiadać wskazane w przepisach wykształcenie wyższe. W przypadku uprawnień projektowych bez ograniczeń należy legitymować się ukończonymi studiami I i II stopnia na kierunku odpowiednim (architektura lub architektura i urbanistyka), natomiast aby uzyskać uprawnienia projektowe w ograniczonym zakresie należy ukończyć studia I stopnia na kierunku odpowiednim lub studia II stopnia na kierunku pokrewnym (budownictwo). Czy architekt posiadający uprawnienia budowlane w specjalności architektonicznej do kierowania robotami budowlanymi bez ograniczeń może kierować budową? Pojęcie robót budowlanych zostało zdefiniowane w art. 3 pkt 7 ustawy Prawo budowlane i oznacza ono budowę, jak również prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego. Z powyższego wynika, że kierowanie robotami budowlanymi, o którym mowa w art. 15a ust. 2 ustawy Prawo budowlane, obejmuje także kierowanie samą budową. Tym samym, osoba posiadająca uprawnienia budowlane w specjalności architektonicznej do kierowana robotami budowlanymi bez ograniczeń może pełnić funkcję kierownika budowy. Ponadto, zgodnie z art. 42 ust. 4 ustawy Prawo budowlane, przy prowadzeniu robót budowlanych, do kierowania którymi jest wymagane przygotowanie zawodowe w specjalności techniczno-budowlanej innej niż posiada kierownik budowy, inwestor jest obowiązany zapewnić ustanowienie kierownika robót w danej specjalności. Z powyższego wynika, że gdy kierownikiem budowy została ustanowiona osoba, posiadająca uprawnienia budowlane w specjalności architektonicznej, może zaistnieć potrzeba ustanowienia przez inwestora dodatkowo kierowników poszczególnych robót budowlanych. Powyższe stanowisko Krajowej Rady IARP oraz Krajowej Komisji Kwalifikacyjnej IARP zostało w całości podzielone przez Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego w piśmie z dnia 29 marca 2021 r. (stanowisko GUNB dostępne TU). W sytuacji ustanowienia kierowników poszczególnych robót, kierownikiem budowy pozostaje w dalszym ciągu architekt odpowiadający za całość przebiegu prac budowlanych oraz ich organizację i koordynację. W świetle powyższych regulacji ustawy - Prawo budowlane i przepisów rozporządzenia stwierdzić należy, iż w cytowanych przepisach dotyczących powoływania kierownika budowy nie jest przywołana żadna specjalność jako dominująca. Architekci posiadający uprawnienia budowlane do kierowania robotami (przynależący do Izby Architektów RP) mają prawo pełnić rolę kierownika budowy całości obiektu. V/ POSTĘPOWANIE KWALIFIKACYJNE Właściwość miejscowa organów prowadzących postępowanie kwalifikacyjne o nadanie uprawnień budowlanych w specjalności architektonicznej Prowadzenie postępowania kwalifikacyjnego, przeprowadzanie egzaminów na uprawnienia budowlane oraz wydawanie decyzji w sprawie nadawania uprawnień budowlanych w specjalności architektonicznej, należy do właściwych miejscowo okręgowych komisji kwalifikacyjnych. Prowadząc postępowania kwalifikacyjne o nadanie uprawnień budowalnych, okręgowej komisje kwalifikacyjne stosują odpowiednio przepisy kodeksu postępowania administracyjnego. Zgodnie z art. 19 ustawy Kodeks postępowania administracyjnego, okręgowe komisje kwalifikacyjne przestrzegają swojej właściwości miejscowej z urzędu. Każda okręgowa komisja kwalifikacyjna bada, na podstawie treści wniosku, czy jest właściwa do prowadzenia powyższego postępowania. Jeżeli dojdzie do przekonania, że nie jest właściwa, przekazuje sprawę właściwej okk. Ustalenie właściwości miejscowej regulują przepisy art. 21 Zgodnie z nimi właściwość miejscową ustala się wg miejsca zamieszkania w kraju. Jeżeli nie można ustalić miejsca zamieszkania w kraju, właściwość miejscową ustala się wg miejsca pobytu w kraju. Jeżeli nie można ustalić miejsca zamieszkania oraz miejsca pobytu w kraju, do organu należy uznanie czy będzie on właściwy do załatwienia sprawy ze względu na ostatnie miejsce zamieszkania lub pobytu w kraju. W związku z powyższym Krajowa Komisja Kwalifikacyjna może jedynie wskazać obowiązujące przepisy, którymi powinny kierować się okręgowe komisje kwalifikacyjne przy badaniu swojej właściwości miejscowej. Nie może jednak naruszać kompetencji okk w tym zakresie. Z zasady przestrzegania właściwości z urzędu wynika, że organ sam bada swoją właściwość, bez oczekiwania na wniosek strony w tym przedmiocie. Czy dobrze rozumiem, że od 2014 roku pełne uprawnienia architektoniczne można zdobyć kończąc studia magisterskie na kierunku Architektura i Urbanistyka i odbycia 2 letnich praktyk? W celu uzyskania uprawnień budowlanych w specjalności architektonicznej do projektowania bez ograniczeń konieczne jest oprócz ukończenia studiów drugiego stopnia na kierunku architektura lub architektura i urbanistyka, odbycie rocznej praktyki przy sporządzaniu projektów i rocznej praktyki na budowie. Jakie warunki dodatkowe musi spełnić absolwent studiów magisterskich na wydziale architektury i urbanistyki posiadający tytuł mgr inż. arch., aby mógł przystąpić do egzaminu uprawniającego go do samodzielnego wykonywania projektów. Kto aktualnie organizuje takie egzaminy i jaki jest zakres tematyczny do egzaminu? W celu uzyskania uprawnień budowlanych w specjalności architektonicznej do projektowania bez ograniczeń konieczne jest oprócz ukończenia studiów drugiego stopnia na kierunku architektura lub architektura i urbanistyka, odbycie rocznej praktyki przy sporządzaniu projektów i rocznej praktyki na budowie. Wówczas należy przystąpić do postępowania kwalifikacyjnego prowadzonego przez właściwą miejscowo okręgową komisję kwalifikacyjną, które składa się z dwóch etapów: Kwalifikowania wykształcenia i praktyki zawodowej jako odpowiednie lub pokrewne dla specjalności architektonicznej, Egzaminu ze znajomości procesu budowlanego i praktycznego zastosowania wiedzy technicznej. Egzaminy odbywają się w okręgowych izbach architektów. Odnośnie wykazu aktów prawnych, zostanie ona opublikowana na stronie Izby Architektów RP ( najpóźniej na dwa miesiące przed terminem egzaminu. Uprzejmie proszę o śledzenie informacji na przedmiotowej stronie. W razie dalszych pytań lub wątpliwości, uprzejmie proszę o kontakt z okręgową izbą architektów, właściwą ze względu na miejsce zamieszkania. Dane kontaktowe izb znajdują się na stronie: / Przeszedłem pozytywnie I etap kwalifikacji w sprawie nadania uprawnień budowlanych w specjalności architektonicznej w ograniczonym zakresie w Polskiej Izbie Inżynierów Budownictwa, jednak nie zdałem egzaminu pisemnego. W związku z ustawą o ułatwieniu dostępu do wykonywania zawodów regulowanych, chciałbym uzyskać uprawnienia w Izbie Architektów. Czy będę musiał przechodzić całe postępowanie kwalifikacyjne, czy sam egzamin? W przypadku zakończonego wynikiem pozytywnym postępowania kwalifikacyjnego w I etapie kwalifikowania wykształcenia i praktyki zawodowej przez Polską Izbę Inżynierów Budownictwa, Okręgowe Komisje Kwalifikacyjne Izby Architektów RP przeprowadzają niezależnie postępowanie kwalifikacyjne we własnym zakresie, na wniosek danej osoby. Brak jest bowiem w ustawie samorządowej oraz przepisach wykonawczych przepisów przejściowych uprawniających na tzw. przejęcie będących w toku postępowań kwalifikacyjnych z Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa. Jakie warunki powinna spełnić osoba posiadająca polskie obywatelstwo oraz ukończone studia i uprawnienia na Ukrainie- Praktyka zawodowa również odbyła się na Ukrainie. W celu uzyskania uprawnień budowlanych w specjalności architektonicznej do projektowania bez ograniczeń w Polsce wnioskodawca powinien przejść postępowanie kwalifikacyjne prowadzone przez właściwą miejscowo Okręgową Izbę Architektów RP, na które składa się: Kwalifikacja wykształcenia i praktyki; Egzamin na uprawnienia budowlane (organizowany min. 2 razy w roku). W związku z tym, iż dyplom został wydany za granicą, konieczna jest nostryfikacja dyplomu. Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 1 września 2011 r. w sprawie nostryfikacji dyplomów ukończenia studiów wyższych uzyskanych za granicą, nostryfikacji dyplomu ukończenia studiów wyższych uzyskanego za granicą dokonuje Rada Wydziału Architektury (na danej Politechnice w Polsce), gdzie należy złożyć wniosek o wszczęcie postępowania nostryfikacyjnego wraz z następującymi załącznikami: oryginałem dyplomu uzyskanego za granicą - do wglądu; kopią dokumentów pozwalających ocenić przebieg i czas trwania studiów (suplement do dyplomu, wykaz przedmiotów i ocen, indeks lub inny dokument). Rada może zażądać tłumaczenia na język polski wymienionych dokumentów, sporządzonego przez tłumacza przysięgłego wpisanego na listę tłumaczy przysięgłych prowadzoną przez Ministra Sprawiedliwości albo sporządzonego przez zagranicznego tłumacza i poświadczonego przez właściwego konsula Rzeczypospolitej Polskiej. W razie dalszych pytań dotyczących nostryfikacji, należy kontaktować się z wybranym Wydziałem Architektury na Politechnice. W przypadku praktyki odbytej za granicą, wnioskodawca musi przedstawić zaświadczenie o odbyciu praktyki zgodnie z § 4 pkt. 1 i 2 Rozporządzenia w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie: § 4. 1. Odbycie praktyki zawodowej za granicą potwierdza się dokumentem wydanym przez kierownika jednostki, w której odbywała się praktyka zawodowa, potwierdzonym przez osobę, pod kierunkiem której była odbywana praktyka, posiadającą uprawnienia odpowiadające swoim zakresem uprawnieniom, o których mowa w art. 14 ust. 1 ustawy. 2. Dokument powinien zawierać: wskazanie robót budowlanych i obiektów budowlanych, przy których projektowaniu bezpośrednio uczestniczyła lub pełniła funkcję techniczną na budowie osoba odbywająca praktykę zawodową, z określeniem charakteru wykonywanych czynności oraz z określeniem: rodzaju, przeznaczenia i konstrukcji danego obiektu oraz, odpowiednio do wnioskowanej specjalności uprawnień budowlanych, inne charakterystyczne parametry techniczne lub użytkowe danego obiektu, a także lokalizację inwestycji i nazwę inwestora potwierdzenie okresu odbywania praktyki zawodowej z podaniem terminów rozpoczęcia i ukończenia; praktyki; ogólną ocenę teoretycznej i praktycznej wiedzy z zakresu wnioskowanej specjalności, dokonaną przez osobę, pod nadzorem której odbywana była praktyka. Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 1 września 2011 r. w sprawie nostryfikacji dyplomów ukończenia studiów wyższych uzyskanych za granicą procedura ta dotyczy wszystkich osób, które uzyskały dyplom ukończenia studiów wyższych za granicą. Czy członek Izby Architektów RP posiadający uprawnienia do projektowania i kierowania robotami budowlanymi bez ograniczeń w specjalności architektonicznej ma prawo przyjąć obowiązki kierownika budowy? Uprawnienia każdego projektanta uprawniają do kierowania budową w zakresie danej specjalności. Zgodnie z wyjaśnieniami do załącznika nr 15 Regulaminu postępowania kwalifikacyjnego w sprawach nadawania uprawnień budowlanych w specjalności architektonicznej, członek Izby Architektów RP posiadający uprawnienia do projektowania i kierowania robotami budowlanymi bez ograniczeń w specjalności architektonicznej posiada uprawnienia do: a) projektowania, sprawdzania projektów budowlanych i sprawowania nadzoru autorskiego, b) kierowania budową lub innymi robotami budowlanymi, c) kierowania wytwarzaniem konstrukcyjnych elementów budowlanych oraz nadzoru i kontroli technicznej wytwarzania tych elementów, d) wykonywania nadzoru inwestorskiego, oraz e) sprawowania kontroli technicznej utrzymania obiektów budowlanych. Ponadto, uprawnienia do kierowania robotami budowlanymi w specjalności architektonicznej upoważniają do: 1) kierowania budową, przebudową, odbudową, rozbudową i nadbudową obiektu budowlanego oraz jego montażem, remontem lub rozbiórką - przy zapewnieniu, w razie potrzeby, udziału w tych robotach osób posiadających uprawnienia do kierowania robotami budowlanymi w odpowiedniej specjalności oraz wzajemne skoordynowanie techniczne kierowanych przez te osoby robót - zapewniające uwzględnienie zawartych w przepisach zasad bezpieczeństwa i ochrony zdrowia w procesie wykonywania robót budowlanych, z uwzględnieniem specyfiki obiektu budowlanego, którego te roboty dotyczą, jak również w ramach w/w robót - kierowania wytwarzaniem konstrukcyjnych elementów budowlanych oraz kontroli technicznej wytwarzania tych elementów; 2) sprawowania funkcji inspektora nadzoru inwestorskiego w odniesieniu do w/w robót budowlanych; 3) sprawowanie kontroli technicznej utrzymania obiektów budowlanych - przy zapewnieniu, w razie potrzeby, udziału w tych kontrolach osób posiadających uprawnienia do kierowania robotami budowlanymi w odpowiedniej specjalności - zapewniającej bezpieczeństwo użytkowania tych obiektów, uwzględniając jego funkcję i specyfikę techniczną. Gdzie powinienem skierować wniosek o przeprowadzenie postępowania kwalifikacyjnego, w przypadku, gdy mieszkam za granicą? Zgodnie z § 3 ust. 2 Regulaminu postępowania kwalifikacyjnego w sprawach nadawania uprawnień budowlanych w specjalności architektonicznej, stanowiącego załącznik do uchwały nr O-38-IV-2014 KRIA RP z dnia 16 października 2014 r. tj. z późn. zm. Właściwość miejscową okręgowej komisji kwalifikacyjnej wyznacza miejsce zamieszkania osoby ubiegającej się o uprawnienia budowlane wskazane we wniosku o przeprowadzenie postępowania kwalifikacyjnego oraz nadanie uprawnień budowlanych w specjalności architektonicznej, zwanym dalej -wnioskiem o nadanie uprawnień budowlanych-. Do postępowania w sprawie nadania uprawnień budowalnych w specjalności architektonicznej stosuje się odpowiednio ustawę z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego [Dz. U. z 2013r., poz. 267 dalej: w związku z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów oraz inżynierów budownictwa [Dz. U. z 2014 r., poz. 1946 tj.], który stanowi iż: Do postępowania w sprawach indywidualnych uregulowanych w ustawie, z wyjątkiem spraw dyscyplinarnych, stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. W przypadku skierowania wniosku o nadanie uprawnień budowlanych w specjalności architektonicznej do okręgowej komisji kwalifikacyjnej przez osobę, której miejsce zamieszkania znajduje się za granicą, zastosowanie znajdzie art. 21 Zgodnie z art. 21 § 1 pkt 3 właściwość miejscową organu administracji publicznej ustala się według miejsca zamieszkania (siedziby) w kraju, a w braku zamieszkania w kraju - według miejsca pobytu strony lub jednej ze stron; jeżeli żadna ze stron nie ma w kraju zamieszkania (siedziby) lub pobytu - według miejsca ostatniego ich zamieszkania (siedziby) lub pobytu w kraju. Zgodnie z cytowanym powyżej przepisem, w pierwszej kolejności (w przypadku gdy strona nie ma miejsca zamieszkania ani miejsca pobytu w kraju), właściwość organu administracji publicznej wyznacza ostatnie miejsce zamieszkania lub pobytu w kraju. Ponadto, jeżeli właściwości miejscowej nie można ustalić w sposób wskazany powyżej, w myśl art. 21 § 2 sprawa należy do organu właściwego dla miejsca, w którym nastąpiło zdarzenie powodujące wszczęcie postępowania, albo w razie braku ustalenia takiego miejsca - do organu właściwego dla obszaru dzielnicy Śródmieście w Warszawie. Pytanie: Osoby, które złożyły dokumenty do I etapu wniosły opłatę wg starych stawek, czy za II etap powinny wnieść wg nowych stawek? Tak, nowe wysokości opłat za postępowanie kwalifikacyjne obowiązują od dnia 18 marca br., a tym samym opłaty wnoszone po tej dacie, powinny odpowiadać wysokości przewidzianej w nowych przepisach. Pytanie: Czy osoby ponownie przystępujące do egzaminu i złożyły wnioski wraz z opłatami przed r. powinny dopłacić do obecnie obowiązujących opłat? Nie, opłaty za postępowanie kwalifikacyjne już wniesione nie podlegają uzupełnieniu czy wyrównaniu. W jaki sposób okręgowe komisje kwalifikacyjne weryfikują stopień znajomości języka polskiego przez osoby nie posiadające obywatelstwa polskiego W aktualnym stanie prawnym nie określono wymagań co do znajomości języka polskiego dla osób przystępujących do egzaminu na uprawnienia budowlane w specjalności architektonicznej. Egzamin na uprawnienia budowlane przeprowadzany jest w języku polskim dla wszystkich zdających zatem znajomość języka polskiego przez przystępującego do egzaminu musi umożliwiać jego przeprowadzenie, zarówno w części pisemnej, jak i ustnej. Nie jest ponadto wymagane przedłożenie żadnego dokumentu poświadczającego stopień znajomości języka polskiego. V SPRAWY ADMINISTRACYJNE Czy po przeprowadzeniu egzaminu na uprawnienia budowlane mogę zwrócić się do Okręgowej komisji kwalifikacyjnej o udostępnienie materiałów z mojego egzaminu? Postępowanie kwalifikacyjne, związane z egzaminem na uprawnienia budowlane w specjalności architektonicznej, jest prowadzone w trybie ustawy Kodeks postępowania administracyjnego. Wszystkie dokumenty, w tym wniosek o przeprowadzenie postępowania kwalifikacyjnego, dyplomy potwierdzające wykształcenie, karty egzaminacyjne, notatki z egzaminu oraz testy egzaminacyjne, stanowią akta sprawy administracyjnej w rozumieniu przepisów zaś przystępujący do postępowania kwalifikacyjnego posiada przymiot strony postępowania administracyjnego. Zgodnie z art. 73 § 1 strona ma prawo wglądu w akta sprawy, sporządzania z nich notatek, kopii lub odpisów. Jednocześnie strona może żądać uwierzytelnienia odpisów lub kopii akt sprawy lub wydania jej z akt sprawy uwierzytelnionych odpisów, o ile jest to uzasadnione jej ważnym interesem. W świetle tych przepisów osoba, która przystąpiła do egzaminu ma prawo wglądu do akt sprawy, w tym prawo uzyskania kopii lub odpisu żądanych dokumentów, znajdujących się w aktach sprawy. Uprawnienie to jest skorelowane z obowiązkiem okręgowych komisji kwalifikacyjnych oraz Krajowej Komisji Kwalifikacyjnej, do umożliwienia wglądu w akta sprawy, jak również wydania kopii lub odpisu dokumentów w tym testów egzaminacyjnych. Akta można przeglądać w siedzibie KKK w Warszawie przy ulicy Stawki 2a w godzinach od poniedziałku do piątku lub w siedzibie właściwej Okregowej Komisji Kwalifikacyjnej. .